Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chcielibyście znaleźć się w szkole z internatem pełnej nadnaturalnych istot?

We współpracy z @bezkartek skusiłam się na przeczytanie tak bardzo wychwalanej i polecanej książki "Crave. Pragnienie". Moje odczucie jest niestety zupełnie inne, czego powiem Wam kompletnie się nie spodziewałam. Strasznie zmęczyłam się przy tej książce ... Pewnie będę pierwszą na bookstagramie, której ta książka się nie spodobała.

Były rzeczy, które mi się podobały, ale też i takie, które po prostu zniechęcały mnie do czytania tej książki. Zacznę może od tych dobrych. Bardzo podobał mi się pomysł tej szkoły z internetem w starym zamku pośrodku niczego i tego, że niczego nieświadoma dziewczyna przygarnięta przez swojego wujka znajduje się w szkole pełnej nadnaturalnych istot. Podobało mi się też to, że dokładnie opisywane były miejsca, w których działa się akcja, bo dzięki temu mogłam sobie wyobrazić to wszystko. Zakończenie było ciekawe.

Jeśli chodzi o złe to fabuła była dla mnie mało wciągająca. Główna postać strasznie głupitka i irytująca w swoim zachowaniu, czasami po prostu miałam jej dosyć i była z niej taka typowa dama w opałach, ciągle coś jej się działo. Ogólnie ta tajemnica wokół tego w jakiej szkole znajduje się Grace była dla mnie taka mało przerażająca, myślałam, że więcej będzie w tym grozy. Kolejna sprawa to Jaxon, który mówi jej, że jest niebezpieczny, że ma się z nim nie zadawać, po czym i tak sam do niej ciągnie, zamiast robić wszystko, żeby jej unikać. Także to jak Grace już dowiedziała się, że otaczają ją istoty nadprzyrodzone było takie mało efektowne, żadnego strachu, chęci pakowania się i wyjechania. Samo to, że ktoś próbował ją zabić, a ona w sumie miała to gdzieś, bo musiała koniecznie zostać z Jaxonem, było takie irytujące.

Spodziewałam się po tej książce czegoś zupełnie innego, a niestety strasznie się zawiodłam. Jest to dla mnie jedna z najgorszych książek z wampirami.

Chcielibyście znaleźć się w szkole z internatem pełnej nadnaturalnych istot?

We współpracy z @bezkartek skusiłam się na przeczytanie tak bardzo wychwalanej i polecanej książki "Crave. Pragnienie". Moje odczucie jest niestety zupełnie inne, czego powiem Wam kompletnie się nie spo...

Rozwiń Zwiń

Wyobrażacie sobie wziąć ślub z osobą, której praktycznie nie znacie?

Cassie, dziewczyna, która ma swój zespół i pracuje jako barmanka, potrzebuje pieniędzy, aby mieć pieniądze na leczenie cukrzycy i decyduje się na małżeństwo z żołnierzem, Lukiem, którego totalnie nie zna. Widziała go tylko raz w barze i rozmawiali bardzo krótko, ale sytuacja zmusiła ją do tego. Cassie to dziewczyna o mocnym charakterze, taka silna niezleżna kobieta. Luke to chłopak z problemami, który także potrzebuje pieniędzy, dlatego sam także godzi się na małżeństwo z dziewczyną, którą ledwo zna. A bycie żołnierzem niesie korzyści majątkowe po zawarciu związku małżeńskiego.
Szczerze przyznam, że pierwszy oglądałam film, przez co po przeczytaniu książki troszkę się nią zawiodłam, co zdarzyło się po raz pierwszy praktycznie zawsze bardziej podoba mi się książka. Tutaj bardziej podoba mi się ekranizacja.
Relacja Cassie i Luke rozwija się bardzo wolno, więc mogę powiedzieć, że występuje tu motyw slow burn i enemies to lovers, ponieważ na początku oboje pałają do siebie niechęcią. Po powrocie Luke rannego z wojny ich relacja zaczyna się z czasem zmieniać. Historia jest przedstawiona w sposób bardzo ciekawy, ale myślałam, że książka będzie bardziej ciekawsza niż okazała się w rzeczywistości, mimo to cieszę się, że ją przeczytałam.

Wyobrażacie sobie wziąć ślub z osobą, której praktycznie nie znacie?

Cassie, dziewczyna, która ma swój zespół i pracuje jako barmanka, potrzebuje pieniędzy, aby mieć pieniądze na leczenie cukrzycy i decyduje się na małżeństwo z żołnierzem, Lukiem, którego totalnie nie zna. Widziała go ty...

Rozwiń Zwiń

"Akademie Magii" znam już z Wattpada. Już wtedy była to moja ulubiona opowieść, ale cieszę się, że nie przeczytałam jej do końca, bo mogłam to zrobić teraz i to w dodatku w wersji papierowej. Przepiękna okładka, która przyciąga, aż żeby wziąć książkę i ją kupić. Ale treść jest jeszcze lepsza.
Historia przedstawia nam Noemi, która jest sierotą i wychowuje się w sierocińcu. Już od samego początku było mi przykro, że dzieci z sierocińca po ukończeniu 18 roku życia były skazane na pozostanie samemu sobie bez możliwości przeżycia, bez szans na rozpoczęcie nowego lepszego życia. Noemi miało to czekać, jednak jej los się odwrócił i znalazła się w miejscu, w którym nigdy nie spodziewała się znaleźć, w Akademi Magii. A tam uczy się panować nad swoim żywiołem i poznaje wiele ciekawych osób.
Noemi wzbudziła moją sympatię, ponieważ dużo wycierpiała w swoim życiu i to sprawiło, że stała się silna, mimo, że w sierocińcu wszystko było jej obojętne, później nie poddawała się i walczyła o swoje. Była też miła i troszczyła się o młodszych w sierocińcu.
Fabuła z czasem się rozkręca i naprawdę wciąga, a także poznajemy coraz więcej faktów o głównej bohaterce.
Sama Akademia, sposób rozdzielania uczniów zgodnie z żywiołem, nad którym panowali, zajęcia i zasady w niej panujące były wspaniale przemyślane i bardzo mi się podobały.
Ogólnie ja bardzo uwielbiam książki o magii, pewnie przez to, że kocham Harry'ego Pottera, dlatego nie mogłam ominąć tej książki i szczerze Wam ją polecam, ponieważ każdy fan HP powinnien ją poznać.
Zakończenie książki było tak trzymające w napięciu, emocjonujące i pełne akcji, że jak już dotarłam do ostatniego zdania to miałam taką myśl "Co? To już koniec? Dajcie mi drugą część, bo nie wytrzymam 😱😱😭😭". I naprawdę będę czekać na tą kolejną część z niecierpliwością.

"Akademie Magii" znam już z Wattpada. Już wtedy była to moja ulubiona opowieść, ale cieszę się, że nie przeczytałam jej do końca, bo mogłam to zrobić teraz i to w dodatku w wersji papierowej. Przepiękna okładka, która przyciąga, aż żeby wziąć książkę i ją kupić. Ale treść jest je...

Rozwiń Zwiń

Co lubicie bardziej biologię czy poezję? Dlaczego?

Jak pewnie pamiętacie kocham wampiry, dlatego musiałam przeczytać "Krew, która nas dzieli" od @ . Zawsze, gdy wychodzi jakaś książka o wampirach moim celem jest jej przeczytanie. Mam takie, które ubóstwiam i te, które totalnie do mnie nie przemówiły.
Historia opowiada o Dakocie, która żyje razem ze swoją mamą pogrążoną w żałobie po mężu w malutkim mieszkaniu. Dziewczyna bardzo lubi biologię i chce dostać się na medycynę, żeby mieć dobrze opłacalny zawód, ponieważ ma do spłacenia długi swojej mamy. Dakota zostaje poproszona przez Henry'ego o korepetycje z biologii. Od tego się zaczyna historia, a potem dzieje się tak wiele rzeczy, których totalnie się nie spodziewałam.
Dakota to dziewczyna, która bardzo polubiłam. Jest ambitna, pewna siebie, która dąży do swoich celów. Podziwiam ją za to, że tak wiele daje rade zrobić, mimo że jest tylko nastolatką, a musi ogarniać szkołę i dom.
Nie polubiłam Erin, nie podobało mi się w niej to, że okłamywała, a co za tym idzie manipulowała Dakotą. Wydawało mi się, że próbowała osiągnąć coś, ponieważ chciała, żeby było tak jak ona tego chce. Na siłę chciała sprawić, żeby Dakota polubiła ją bardziej niż Henry’ego. Od początku wzbudziła we mnie negatywne emocje, ponieważ mam uraz do osób, które okłamują innych i nimi manipulują. Także do końca książki nie przekonałam się do niej.
Henry na początku wydawał mi się troszeczkę dziwny, ale później wszystko się wyjaśniło. Polubiłam go, jest oczytany, miły, tajemniczy, potrafi zrobić wszystko dla osoby, na której mu zależy. Potrafi zmotywować, dać siłę, kiedy tego potrzeba.
Świat przedstawiony w książce jest bardzo ciekawy, wszystko dzieje się w małym miasteczku. Każdy się zna, ponieważ nie pojawiają się w nim nowe osoby. Wampiry są przedstawione także częściowo tak jak w innych książkach, ale są także nowe rzeczy, np. To, że wampiry nie mogą mieć dzieci, dzieci wampira i człowieka nie od razu są wampirami i wiele innych ciekawostek, których możecie się dowiedzieć czytając ją. Przez całą historię towarzyszyły mu różne emocje od radości po smutek, złość, zaskoczenie czy nawet strach. Książka bardzo wciagała z każdą przeczytaną stroną.

Co lubicie bardziej biologię czy poezję? Dlaczego?

Jak pewnie pamiętacie kocham wampiry, dlatego musiałam przeczytać "Krew, która nas dzieli" od @ . Zawsze, gdy wychodzi jakaś książka o wampirach moim celem jest jej przeczytanie. Mam takie, które ubóstwiam i te, które totalnie...

Rozwiń Zwiń

Mieliście kiedyś nauczyciela, w którym się zakochaliście? Od jakiego był przedmiotu?

W książce "Nie jestem taki zły" Patrycji Wójcik, Amy przeprowadza się do innego miasta, a tam w nowej szkole ma nauczyciela, który jest jej koszmarem ... dosłownie. Jest strasznie wredny i od początku nawet ja go nie polubiłam. Teksty, które rzucał były niedopowiednie i nauczyciel nigdy nie powinien tak się odzywać do uczniów. Z czasem jednak jego zachowanie się zmienia. Ogólnie postać Lucasa jest ciekawie przedstawiona i jego historia także bardzo mnie poruszyła. Amy też bardzo mi szkoda z powodu tego co ją spotkało, bardzo mocno widać jak przeżywa śmierć brata.
Ogólnie relacja między Lucasem i Amy bardzo szybko się rozwija. Są momenty bardzo ciekawe w tej książce, także takie kiedy chce się płakać. Przebieg zdarzeń w pewnym momencie w książce jest bardzo zaskakujący. I na końcu ten zwrot akcji, wręcz szokujący. Na pewno będę chciała przeczytać drugi tom, bo jestem ciekawa jak będzie dalej wyglądała ta nietypowa relacja.

W książce występuje strata bliskiej osoby, przemoc oraz problemy rodzinne.

Ale ogólnie książka tak średnio do mnie przemawia. Jakoś nie potrafiłam jej czytać tak ciągiem jak zwykle czytam książki, a mam czas tylko wtedy kiedy dziecko śpi. I powiem szczerze, że potrafiłam ją w ciągu czytania kilkanaście razy odłożyć, żeby robić coś innego, a pewnie przeczytałabym ją w dwa dni, a przeczytałam w cztery. Podobała mi, bo miała ciekawą relacje między nauczycielem a uczennicą, jeszcze takiej książki nie czytałam, ale jakoś mnie nie wciągnęła.

Mieliście kiedyś nauczyciela, w którym się zakochaliście? Od jakiego był przedmiotu?

W książce "Nie jestem taki zły" Patrycji Wójcik, Amy przeprowadza się do innego miasta, a tam w nowej szkole ma nauczyciela, który jest jej koszmarem ... dosłownie. Jest strasznie wredny i od p...

Rozwiń Zwiń

Co zrobilibyście, żeby uratować swoje rodzeństwo lub rodzica, gdybyście tylko jego jedynego z rodziny mieli przy sobie?

Na początku bardzo chciałabym podziękować samej autorce za udostępnienie mi ebooka i możliwość zrecenzowania jej książki. Będę się bardzo cieszyć, jeśli recenzja i grafika, którą stworzyłam się spodoba. Będę także bardzo się cieszyć, jeśli będę mogła także zrecenozwać drugi tom tej wspaniałej opowieści ❤️❤️❤️

Letha, główna bohaterka opowieści "Piekielna narzeczona" oddała wszystko - swoją wolność, by dać się uwięzić we wrogim królestwie, żeby zostać żoną syna króla Czerwonych. Bardzo ją polubiłam, ponieważ jest taka waleczna, odważna i troskliwa, nie daje sobą pomiatać, ale także jest lojalna wobec swojej Ojczyzny i swojego ludu. W sumie odnalazłam w niej podobieństwo do siebie.
Opowieść zaczyna się bardzo ciekawie i ma w sobie to co lubię, czyli wprowadzenie do świata. Już od początku możemy się dowiedzieć jak powstały dane królestwa, kto nimi rządził, jakie kolory i moce są im przypisane. I oczywiście już na początku się dzieje, nie ma nudy, tylko od razu zostajemy rzuceni w wir akcji. Gdy Letha poświęca swoją wolność, żeby uratować brata i znajduje się na dworze Czerwonych może w rzeczywistości zobaczyć to, co słyszała o tym co się tam dzieje. Książę Aidan na początku nie wzbudzał mojej ogromnej sympatii, choć było mi go żal i współczułam mu tego przez co musiał przechodzić przez swojego ojca. Relacja między Lethą a Aidanem rozwija się powoli na początku jest nienawiść, zaś później coś się zaczyna zmieniać między nimi. Zakończenie mnie zaskoczyło, ale też jeszcze bardziej mam ochotę już przeczytać drugi tom ❤️❤️

Świetnie napisana historia, bardzo podobało mi się jej poznawanie i bardzo miło będzie mi, jeśli uda mi się przeczytać także drugi tom.

Co zrobilibyście, żeby uratować swoje rodzeństwo lub rodzica, gdybyście tylko jego jedynego z rodziny mieli przy sobie?

Na początku bardzo chciałabym podziękować samej autorce za udostępnienie mi ebooka i możliwość zrecenzowania jej książki. Będę się bardzo cieszyć, jeśli recenzja i gra...

Rozwiń Zwiń

Ile bylibyście w stanie wytrzymać, żeby mieć przy sobie swoją miłość bez codziennego strachu, że ktoś może jej coś zrobić?

Już od początku tak pięknie zaczął się ten drugi tom. Jak ja kocham to co tworzy się między Aidanem i Lethą. Nie spodziewałam się oczywiście kolejnych, aż takich zwrotów akcji. I oczywiście już od początku dzieje się, oj dzieje. Tyle emocji - radości, mocniej bijącego serca z ekscytacji czy strachu, łez wylanych przy bardzo złych momentach. Ten drugi tom jest genialny. Gwarantuje, że nie spodziewaliście się tego, co tam się dzieje. Kocham Aidana całym serduszkiem, mimo tego co robi. Jest skrzywdozny i strasznie mu współczuję.
Letha coraz bardziej zaskakuje mnie swoją odwagą w tym tomie.
Te postaci są świetnie zbudowane i historia jest genialna. W tym tomie także występuje przemoc i brutalność.
Styl pisania autorki jest tak przyjemny, że nawet się nie wie kiedy jest się w połowie, a zaraz potem kiedy na końcu książki.
Jeśli czytaliście już pierwszy tom to koniecznie musicie sięgnąć po drugi, bo naprawdę warto. A jeśli nie czytaliście żadnego to musicie się zabrać za tą książkę i to szybko ❤️❤️❤️

Ile bylibyście w stanie wytrzymać, żeby mieć przy sobie swoją miłość bez codziennego strachu, że ktoś może jej coś zrobić?

Już od początku tak pięknie zaczął się ten drugi tom. Jak ja kocham to co tworzy się między Aidanem i Lethą. Nie spodziewałam się oczywiście kolejnych, aż takich zwro...

Rozwiń Zwiń