Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wakacje są, czas nadrobić Percy'ego.
Przyznam szczerze - zdecydowanie bardziej mi podeszła niż pierwsza część. Czytałem na jednym wręcz tchu, w znacznie krótszym czasie. Nie dłużyło mi się w ogóle, a często naprawdę ciekawiło, co będzie dalej.
Po raz kolejny dostajemy prosty, przyjemny, lekki styl. Niedłużące się opisy, humor który do mnie przemawia.
Póki co - seria bardzo przyjemna, mam nadzieję, że dalej będzie równie dobrze, albo jeszcze lepiej!

Wakacje są, czas nadrobić Percy'ego.
Przyznam szczerze - zdecydowanie bardziej mi podeszła niż pierwsza część. Czytałem na jednym wręcz tchu, w znacznie krótszym czasie. Nie dłużyło mi się w ogóle, a często naprawdę ciekawiło, co będzie dalej.
Po raz kolejny dostajemy prosty, przyjemny, lekki styl. Niedłużące się opisy, humor który do mnie przemawia.
Póki co - seria...

Książka czytana przeze mnie z bardzo dużą przerwą od lektury.
Ale szczerze przyznam - tytuł naprawdę fajny.
W końcu zdecydowałem się zabrać za serię, przymierzałem się do niej praktycznie trzy lata.
Co na plus. Zdecydowanie styl. Jest prosty, w moim guście. Opisy mi się nie dłużyły, język z pewnością przyjazny ludziom, którzy nie gustują w obszernych malowniczych i przesadnych opisach. Humor - też zdecydowanie na plus.
Definitywnie lepsza od filmu, chociaż i ten mi się całkiem podobał i to on skłonił mnie do zapoznania się z serią.
Cóż, pozostaje - kończyć czytać kolejne części.

Książka czytana przeze mnie z bardzo dużą przerwą od lektury.
Ale szczerze przyznam - tytuł naprawdę fajny.
W końcu zdecydowałem się zabrać za serię, przymierzałem się do niej praktycznie trzy lata.
Co na plus. Zdecydowanie styl. Jest prosty, w moim guście. Opisy mi się nie dłużyły, język z pewnością przyjazny ludziom, którzy nie gustują w obszernych malowniczych i...

Sesja, sesja, robić coś trzeba, a ja wygrzebuję książki od mojej ulubionej autorki z czasów gimnazjum. Myślałem, że jestem już za stary na takie pozycje, ale sięgając po takie historie, utwierdzam się w przekonaniu, że na twórczość Pani Wilson, nigdy za stary jednak nie będę :)
Jak zwykle, język jest cudownie prosty, nie ma przynudzających opisów, czyta się bardzo lekko i przyjemnie. Co nie zmienia faktu, że jednocześnie można się dobrze uśmiać, jak i zaraz porządnie wzruszyć. Lubię kiedy książka pozwala na odczuwanie tych dwóch rzeczy, w dodatku w całkiem dobrze wyważonych proporcjach, przynajmniej w moim osobistym odczuciu.
Coś czego tylko bym się czepiał to jednak przerysowane postaci. Wiem, że zapewne chodziło też o ukazanie kontrastu między "dojrzałą" Mirandą, a dziecinną Sylvie, ale mimo wszystko, jakoś nie do końca pasowało mi wiele ich zachowań w odniesieniu do trzynastolatków.
Z drugiej strony podobają mi się problemy w niej poruszane i z czystym sumieniem mogę książkę polecić i młodszym osobom, które są w wieku podobnym do bohaterów, ale i tym starszym, które niby ten etap mają za sobą, ale nie oszukujmy się, nawet dorosły człowiek może w tej historii znaleźć jakieś sytuacje wręcz z życia wzięte.
Polecam szczerze, zresztą jak każdą pozycję autorki, bo na dobrą sprawę, nie umiałbym wybrać najlepszej, gdyż każda jest wyjątkowa :)

Sesja, sesja, robić coś trzeba, a ja wygrzebuję książki od mojej ulubionej autorki z czasów gimnazjum. Myślałem, że jestem już za stary na takie pozycje, ale sięgając po takie historie, utwierdzam się w przekonaniu, że na twórczość Pani Wilson, nigdy za stary jednak nie będę :)
Jak zwykle, język jest cudownie prosty, nie ma przynudzających opisów, czyta się bardzo lekko i...