Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po prostu genialna.

Po prostu genialna.

Z pewnością jest to książka dla cierpliwych czytelników, gdyż jak sam przyznaje Umberto Eco, aby poczuć dreszczyk emocji, trzeba przez ponad 100 stron wspinać się z bohaterami pod górę, na której znajduje się tajemnicze opactwo. Ale zdecydowanie warto!
"Imię róży" to zarówno potężny zbiór myśli filozoficznych i religijnych, jak i niebanalny kryminał czy książka o życiu i mentalności duchownych w średniowieczu. Z pewnością każdy znajdzie w niej coś ciekawego i nie odłoży z uczuciem zawodu. Umberto Eco to filozof słowa, gdyż żaden wyraz, żadne zdanie nie zostało umieszczone w "Imieniu róży" przypadkiem.
Arcydzieło, cóż więcej mówić.

Z pewnością jest to książka dla cierpliwych czytelników, gdyż jak sam przyznaje Umberto Eco, aby poczuć dreszczyk emocji, trzeba przez ponad 100 stron wspinać się z bohaterami pod górę, na której znajduje się tajemnicze opactwo. Ale zdecydowanie warto!
"Imię róży" to zarówno potężny zbiór myśli filozoficznych i religijnych, jak i niebanalny kryminał czy książka o życiu i...

Jedna z moich ulubionych powieści Kinga, mimo, że przy opisach ślepego Willa czy wojny w Wietnamie trochę traci, to fragmenty o Bobbym czy polowaniu na sukę są po prostu mistrzowskie, polecam!

Jedna z moich ulubionych powieści Kinga, mimo, że przy opisach ślepego Willa czy wojny w Wietnamie trochę traci, to fragmenty o Bobbym czy polowaniu na sukę są po prostu mistrzowskie, polecam!

Cmentarz Zapomnianych Książek to miejsce wyjątkowe, od którego rozpoczyna się akcja kolejnej powieść Carolsa Ruiz’a Zafona. Bohaterem powieści już nie jest młody Daniel Sempere, a poszkodowany przez los David Martin, który w latach swojego dzieciństwa stracił ojca i musiał sam zacząć zarabiać na swoje życie w miejskiej gazecie „La Voz de la Industra” jako chłopiec na posyłki. Dopiero stary już ojciec Sempere pokazał mu swoją wiarę w duszę w książkach napisanych przez autorów. Tłumaczył mu, że każda powieść ma swojego autora wkładającego w dzieło jak najwięcej uczuć, emocji. I od tego wszystko się zaczęło. To stary Sempere najpierw zaprowadzając swojego syna (Cień wiatru), a teraz młodego już pisarza, na Cmentarz Zapomnianych Książek, obudził w bohaterze całkiem nieznane uczucia, których nie potrafił stłumić. I odnalazł powieść, którą postanowił się zaopiekować. Lux Aeterna. Powieść sprowadzająca największe kłopoty.
...

Cmentarz Zapomnianych Książek to miejsce wyjątkowe, od którego rozpoczyna się akcja kolejnej powieść Carolsa Ruiz’a Zafona. Bohaterem powieści już nie jest młody Daniel Sempere, a poszkodowany przez los David Martin, który w latach swojego dzieciństwa stracił ojca i musiał sam zacząć zarabiać na swoje życie w miejskiej gazecie „La Voz de la Industra” jako chłopiec na...

Katniss i Peeta wracają do domu, pozornie bezpiecznego miejsca. Lecz nie dla kogoś, kto przeżył koszmar igrzysk. Muszą się więc zmierzyć zarówno z własnymi uczuciami i strachem, jak i realnymi niebezpieczeństwami rzeczywistości Panem. Zwłaszcza, że teraz to oni staną się mentorami kolejnych wybieranych przez Kapitol trybutów – dzieciaków skazywanych na śmierć za bunt, który wybuchł wiele lat temu i z którym tak naprawdę nie miały nic wspólnego.

Katniss i Peeta wracają do domu, pozornie bezpiecznego miejsca. Lecz nie dla kogoś, kto przeżył koszmar igrzysk. Muszą się więc zmierzyć zarówno z własnymi uczuciami i strachem, jak i realnymi niebezpieczeństwami rzeczywistości Panem. Zwłaszcza, że teraz to oni staną się mentorami kolejnych wybieranych przez Kapitol trybutów – dzieciaków skazywanych na śmierć za bunt, który...

Jeśli chodzi o formę wyrazu to jest to książka dość specyficzna, tego też się jednak spodziewałam. Wplątane w rzeczywistą akcję wspomnienia z pamiętników pozwalają Alicji znajdować się jednocześnie w trzech miejscach, na początku ze względu na kilka wspomnień z dzieciństwa, wydaje się to nieco chaotyczne, nie wiadomo o co chodzi, ale po pewnym czasie wszystko powoli się wyjaśnia i nabiera zdecydowanego sensu. Książka podzielona jest na dwie części, w pierwszej- podróżniczej (poznawczej) właśnie dzięki pamiętnikom umiejętnie wplątanym w główną akcję, ukazany jest sposób poznawania, odbioru świata i ludzi, a także kształtowania się takiej a nie innej postawy bohaterki, które tłumaczą jej poglądy i zachowania w części drugiej, w całości opartej już tylko na wydarzeniach ówczesnej teraźniejszości(można by pomyśleć książka bardziej z gatunku psychologicznych, a nie przygodowych). Nie mniej jednak historia bardzo życiowa, jak na opisie, faktycznie zmusza człowieka do głębszego zastanowienia się nad pewnymi pojęciami. Magia czy iluzja? Podsumując w jednym słowie- polecam.

Jeśli chodzi o formę wyrazu to jest to książka dość specyficzna, tego też się jednak spodziewałam. Wplątane w rzeczywistą akcję wspomnienia z pamiętników pozwalają Alicji znajdować się jednocześnie w trzech miejscach, na początku ze względu na kilka wspomnień z dzieciństwa, wydaje się to nieco chaotyczne, nie wiadomo o co chodzi, ale po pewnym czasie wszystko powoli się...

Co tu dużo pisać. Wszyscy wiemy. Genialne.

Co tu dużo pisać. Wszyscy wiemy. Genialne.