Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ocena w dużej mierze sentymentalna, ale zawartość rzeczywiście wybitna.
Przeczytana w czasach, gdy poglądy Autora były bardzo niepoprawne politycznie.

Ocena w dużej mierze sentymentalna, ale zawartość rzeczywiście wybitna.
Przeczytana w czasach, gdy poglądy Autora były bardzo niepoprawne politycznie.

Od tego 2. tomu cyklu zacząłem przygodę z twórczością M.Wollnego. I narastający szok: czemu tak doskonałe powieści są tak mało znane? czemu o nich nie słychać? W tych książkach wszystko mi pasuje, nic nie irytuje, czytając zanurzam się w książce, niemal tracąc kontakt z rzeczywistością. I to mimo (zaszczepionej w szkole) niechęci do historii (a właściwie sposobu jej nauczania). Liczne ciekawostki opisane w książce są tak intrygujące, że zmobilizowały mnie do, choćby pobieżnej, weryfikacji. I wychodzi, że - zgodnie ze słowami Autora - większość informacji jest prawdziwa (przynajmniej na poziomie Wikipedii).
Szczerze polecam wszystkim, oczywiście najbardziej osobom lubiącym gatunek (dla mnie to powieść przygodowa, choć b. mocno osadzona w historii). Według mnie jedna z książek, która mogłaby być pozytywnie przyjęta przez wszystkich (i nauczycieli, i uczniów starszych klas) na liście lektur szkolnych.

Od tego 2. tomu cyklu zacząłem przygodę z twórczością M.Wollnego. I narastający szok: czemu tak doskonałe powieści są tak mało znane? czemu o nich nie słychać? W tych książkach wszystko mi pasuje, nic nie irytuje, czytając zanurzam się w książce, niemal tracąc kontakt z rzeczywistością. I to mimo (zaszczepionej w szkole) niechęci do historii (a właściwie sposobu jej...

Odejmuję (w pamięci) 1* za to, że książka kończy się w takim momencie... Wymuszając niecierpliwe oczekiwanie na ciąg dalszy. Reszta dla mnie super: wspaniale oddane tło historyczne, wartka akcja, barwny język, dobra polszczyzna (co nie jest oczywistością w polskich książkach). Mnie książka (podobnie jak poprzednie) bardzo wciągnęła, nie znalazłem w niej nic irytującego, czy odbierającego przyjemność czytania. Wyidealizowany bohater? No w sumie rzeczywiście, jak się nad tym zastanowić, to tak. Nie raziło mnie to jednak w czasie czytania. Wszak Ryx Senior też miał przygód i przeżyć tyle, że możnaby obdarzyć nimi kilka postaci. Może moja ocena wydawać się ciut zawyżona, ale po ostatnich lekturach (w mojej biblioteczce) przygody Kacpra Ryxa Juniora jawią mi się jako niedościgniony wzorzec powieści przygodowej na b. solidnym fundamencie historycznym.

Odejmuję (w pamięci) 1* za to, że książka kończy się w takim momencie... Wymuszając niecierpliwe oczekiwanie na ciąg dalszy. Reszta dla mnie super: wspaniale oddane tło historyczne, wartka akcja, barwny język, dobra polszczyzna (co nie jest oczywistością w polskich książkach). Mnie książka (podobnie jak poprzednie) bardzo wciągnęła, nie znalazłem w niej nic irytującego, czy...