Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy tom tej jakże popularnej serii bardzo mi się podobał. Po tym co dostałam w zakończeniu, wiedziałam że od razu będę musiała sięgnąć po kontynuację. Na szczęście za książkę wzięłam się później i nie musiałam długo czekać na dalszy ciąg przygód Violet.
W "Iron Flame" dzieje się zdecydowanie więcej. Sam początek skupia się na dalszej nauce bohaterki. Jednak przebywanie w uczelni nie jest łatwe dla dziewczyny. Violet musi ukrywać wszystko czego się dowiedziała i okłamywać przyjaciół. Podobało mi się, że autorka w końcu pokazała nam nieco więcej przygotowania do zostania jeźdźcem smoków.
W tej części dostajemy wiele intryg i zwrotów akcji. Yarros doskonale wie gdzie uderzyć żeby zabolało czytelnika 😅 Znajdziemy tu też sporo polityki i oczywiście najwspanialszych smoków!
Widziałam różne opinie na temat początku książki. Dla wielu nie była ona wciągająca, ja jednak przepadłam już od pierwszej strony. To był ten powrót do "normalności", który po tak wielkiej dawce emocji, był mi bardzo potrzebny. W trakcie jednak książka staje się jeszcze bardziej wciągająca, a zakończenie wręcz miażdży.
Moim ulubionym elementem są tu smoki! Jestem ogromną fanką tych stworzeń, a w "Iron Flame" wypadają one naprawdę ciekawie. Kocham ich genialne osobowości i nastawienie do świata, a także relacje jakie budują z jeźdźcami.
Podobała mi się również przemiana Violet. Po biednej, roztrzęsionej dziewczynce nie pozostaje ślad. Dostajemy prawdziwą wojowniczkę, choć nadal przepełnioną empatią i myślącą o innych. Denerwowało mnie jednak jej podejście do związku z Xadenem i tajemnic.
Tak właściwie nawet nie do końca rozumiem sam związek tej dwójki. Widać, że się przyciągają i z jakiegoś powodu dbają o siebie. Nie do końca jednak mamy tu prawdziwą chemię i podstawy tej relacji. Nie jestem też jej przeciwniczką, bo widzę dobre momenty i próbę pracy nad związkiem, ale jednocześnie dostaję sporo dziecinnych zachowań. Sama tak właściwie nie wiem co o tym myślę.
Mam jednak dobrą wiadomość dla wielbicieli Xadena. Autorka zaczyna odkrywać karty i pokazuje jaki naprawdę jest mężczyzna. Możemy poznać go zdecydowanie lepiej niż w poprzedniej części.
"Żelazny płomień" to książka, z którą pokochają się fani romantasy i smoków. Do tego cudowne wydanie skusi każdą okładkową srokę. Dla mnie jest to piękna oprawa z jeszcze ciekawszym wnętrzem.
Miłego dnia! 🤍

Pierwszy tom tej jakże popularnej serii bardzo mi się podobał. Po tym co dostałam w zakończeniu, wiedziałam że od razu będę musiała sięgnąć po kontynuację. Na szczęście za książkę wzięłam się później i nie musiałam długo czekać na dalszy ciąg przygód Violet.
W "Iron Flame" dzieje...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca reklamowa]
Uwielbiam poznawać stare historie w nowszych wersjach, dlatego też wiedziałam, że "Cierń" będzie czymś dla mnie. Niesamowicie zachęcił mnie oryginalny pomysł. Dostajemy tu retelling "Śpiącej królewny" w zupełnie innym wydaniu - otóż w tej wersji to nie królewna jest najważniejsza...
Ropuszka została uprowadzona przez magiczne istoty zaraz po urodzeniu. Dziewczynka wychowywała się w wodach, a z czasem zaczęła nad nimi panować i nabyła umiejętność zmieniania się w żabę. Pewnego dnia jednak została poproszona o przysługę - ma pobłogosławić pewne wyjątkowe dziecko. Popełnia jednak błąd, który zmienia jej całe życie. Ropuszka musi odizolować się od świata, a ułatwić ma jej to ciernisty mur. Wiele lat później u jego podnóża zjawia się nietypowy rycerz, który postanawia uratować księżniczkę...
Historia wciągnęła mnie już od pierwszych stron i tak też pozostało do końca. Książka nie jest długa i czyta się ją w ekspresowym tempie. Polecam przygotować się na skończenie jej jeszcze tego samego dnia, bo od historii ciężko się oderwać.
Strasznie spodobał mi się pomysł ukazania postaci Śpiącej królewny i czarownicy (choć nie złej) w zupełnie inny sposób. Cieszę się, że autorka postawiła na perspektywę Ropuszki. Dodaje to całej historii magii i klimatu.
Podobał mi się świat, a także postacie. Niesamowicie polubiłam Ropuszkę. Dziewczyna (a może żaba) jest wrażliwa i dzielnie znosi "karę" za swoje winy. Podobała mi się też postać Halima, który jest niezwykle zdeterminowany by pomóc nieznajomej. Podziwiam jego upór.
Autorka zbudowała ciekawy świat. Nie jest to może nic niezwykle oryginalnego, ale do tej historii pasuje idealnie. Dostajemy ludzki świat, w którym panują dobrze nam już znane zasady. Poznajemy królestwo, tragiczną historię choroby i dzielnych, choć w wielu przypadkach, równie brutalnych rycerzy. Z drugiej strony mamy Magiczną Krainę, która po brzegi wypełniona jest niesamowitymi istotami i ich mocami.
Dużym zaskoczeniem było dla mnie zakończenie. Uważam, że jest idealne i pokazuje, że czyny i decyzje mogą wpłynąć na nasze życie, jednak ostatecznie i tak przeznaczenie nas dopadnie (choć sama nie jestem pewna czy wierzę, że ono w ogóle istnieje). Historia daje jednak czytelnikowi do myślenia.
Książka pełna jest nostalgii i humoru, który jest charakterystyczny dla autorki. Na pewno spodoba się fanom T. Kingfisher, ale również tym, którzy kochają oryginalną fantastykę. Ja naprawdę bardzo wam ją polecam!
Miłego dnia! 🤍

[Współpraca reklamowa]
Uwielbiam poznawać stare historie w nowszych wersjach, dlatego też wiedziałam, że "Cierń" będzie czymś dla mnie. Niesamowicie zachęcił mnie oryginalny pomysł. Dostajemy tu retelling "Śpiącej królewny" w zupełnie innym wydaniu - otóż w tej wersji t...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca reklamowa]
Książka przedstawia dalsze losy bohaterów, których mieliśmy przyjemność poznać w poprzedniej części.
Kontynuacja serii jest bardziej brutalna. Zmienia się sceneria oraz klimat.
Zamiast w zamkowych murach i na smoczej arenie, znajdujemy się na wielkich wodach i nieznanych lądach. Autorka wprowadziła motyw wędrówki, na który natykamy się zarówno przy głównej bohaterce, jak i postaciach drugoplanowych.
Historia mocno skupia się na emocjach i relacjach między bohaterami. Dostajemy trochę mniej akcji, ale nie oznacza to, że nie ma jej w ogóle. Autorka wprowadziła kilka bardzo ciekawych momentów, które przyprawią czytelnika o szybsze bicie serca. Wolniejsze chwile przepełnione emocjami również wnoszą wiele do historii. Dzięki temu lepiej poznajemy postaci i łatwiej możemy zrozumieć ich motywy. Momentami nawet autorka dosłownie bombarduje nas emocjami i łamie serca.
Mam wrażenie, że w tym tomie dostajemy nieco inną odsłonę Arysy. Jest ona dojrzalsza i wie czego chce. Pozostaje jednak jej silna osobowość i wielka empatia. W tym tomie polubiłam ją jeszcze bardziej.
Pozostałe postacie również są intrygujące. Mamy okazję poznać je dużo lepiej. Moją uwagę przyciągnęła Calypso i jej dobre serce. Moim ulubieńcem w dalszym ciągu jest jednak Lorcan. W końcu możemy poznać go nieco lepiej, zobaczyć co siedzi w jego głowie i jaki jest naprawdę.

Bolało mnie jedynie, że nie dostajemy tu za wiele tej złej strony, przede wszystkim okrutnej królowej. Jestem ogromnie ciekawa również jej punktu widzenia, choć raczej nie spodziewam się zaskoczenia w tym temacie.
Podobały mi się relacje między bohaterami. Ciekawe były zarówno te przyjacielskie, jak i romantyczne. Jestem zachwycona tym co wymyśliła autorka. Nie zdradzę wam dokładnie o co chodzi, sami dajcie się zaskoczyć. Wspomnę jednak, że musicie być gotowi, że złamie to wasze serduszka.
Książka, choć zdecydowanie inna od pierwszego tomu, podobała mi się równie mocno. Będzie ona idealna dla osób, które już się polubiły ze "Smoczymi kryształami", ale także dla tych, którzy nie byli przekonani do tej historii. Jest to cudowna książka, której musicie dać szansę.
A wspomniałam już, że były tu smoki? Nie? W takim razie może mnogość i różnorodność tych wspaniałych stworzeń ukrytych we wnętrzu księgi będzie w stanie was przekonać!
"Smocze kryształy. Krwawe przeznaczenie" to książka piękna zarówno z zewnątrz, jak i we wnętrzu. Polecam wam ją serdecznie!

Bardzo dziękuję za możliwość objęcia książki patronatem! 🤍
Miłego dnia! 🤍

[Współpraca reklamowa]
Książka przedstawia dalsze losy bohaterów, których mieliśmy przyjemność poznać w poprzedniej części.
Kontynuacja serii jest bardziej brutalna. Zmienia się sceneria oraz klimat.
Zamiast w zamkowych murach i na smoczej arenie, znajdujemy się na wielkich wodach i niezna...

Rozwiń

Zwiń

https://www.instagram.com/p/C35Zh4AtCIn/?igsh=cHlwaWN5ZnZ1aHBq

[Współpraca reklamowa]

"Podzieleni" to kolejna dystopijna książka autora znanego z "Kosiarzy".
Po wojnie uchwalona została "Ustawa o życiu", na mocy której życie każdego człowieka było chronione od narodzin do trzynastego roku życia. Jednak dzieci w wieku od 13. do 18. lat mogą zostać oddane do rozszczepienia i nie mają w tej kwestii nic do powiedzenia. Czy młodzi ludzie dadzą radę żyć w tak tragicznym świecie?

Książka ogromnie spodobała mi się już od pierwszej strony. Styl pisarza jest bardzo przystępny i sprawia, że przez historię brnie się naprawdę szybko.
Bardzo podobał mi się sam pomysł. Jest to coś z czym nigdy się nie spotkałam, a miałam okazję czytać naprawdę wiele książek dystopijnych.
Na plus jest również świat wykreowany przez autora. Pokazuje on naszą rzeczywistość w zupełnie nowej odsłonie. Podobało mi się też, że akcja toczy się w różnych miejscach, co dodatkowo urozmaiciło czytanie.
Choć zwykle nie jestem fanką poznawania historii z perspektywy kilku osób, to uważam, że w tym przypadku zabieg ten był bardzo udany i wniósł wiele pozytywów do książki.
Polubiłam bohaterów, którzy są tak różni, a jednak łączy ich wspólny cel - walka o przetrwanie w tym jakże niesprawiedliwym świecie.
Historia ta dała mi wiele do myślenia, a o jej plusach mogłabym pisać jeszcze przez długi czas. Chcę jednak zostawić wam możliwość samodzielnego odkrycia losów Connora, Risy, Leva i ich towarzyszy niedoli. Jeśli chcecie sięgnąć po młodzieżówkę, która nie będzie infantylna, a wręcz może zmienić wasz sposób myślenia, to "Podzieleni" będzie wyborem idealnym.
Miłego dnia! 🤍

https://www.instagram.com/p/C35Zh4AtCIn/?igsh=cHlwaWN5ZnZ1aHBq

[Współpraca reklamowa]

"Podzieleni" to kolejna dystopijna książka autora znanego z "Kosiarzy".
Po wojnie uchwalona została "Ustawa o życiu", na mocy której życie każdego człowieka było chronione ...

Rozwiń

Zwiń