Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytadło dla młodszej młodzieży. Choć gdyby mieli się z tej książki uczyć, jak wygląda przyjaźń między człowiekiem a zwierzęciem, to współczuję tym zwierzątkom... Z opisu wynika, że ów stworek prezentowany na okładce zostaje "przyjacielem" głównej bohaterki. Jednak ciągłe na wpół żartobliwe obrażanie go, zostawianie go pod czyjąś opieką wbrew jego woli, narzekanie na niego i zostawianie na pastwę losu jakoś mi definicji "przyjaźni" przeczy.

Czytadło dla młodszej młodzieży. Choć gdyby mieli się z tej książki uczyć, jak wygląda przyjaźń między człowiekiem a zwierzęciem, to współczuję tym zwierzątkom... Z opisu wynika, że ów stworek prezentowany na okładce zostaje "przyjacielem" głównej bohaterki. Jednak ciągłe na wpół...

Rozwiń Zwiń

Jestem zachwycony tą książką! Autor nie tylko odpowiada na absurdalne czasem pytania w naukowy i bardzo precyzyjny sposób, ale podchodzi też do pytań wszechstronnie, przewidując scenariusze, o których większość ludzi by nie pomyślała. Całość okraszona dobrym poczuciem humoru. Jedyna uwaga - beton sam w sobie nie pracuje na rozciąganie, siły rozciągające przenoszą pręty zbrojeniowe w żelbecie.

Jestem zachwycony tą książką! Autor nie tylko odpowiada na absurdalne czasem pytania w naukowy i bardzo precyzyjny sposób, ale podchodzi też do pytań wszechstronnie, przewidując scenariusze, o których większość ludzi by nie pomyślała. Całość okraszona dobrym poczuciem humoru. Jedyna uwaga ...

Rozwiń Zwiń

Oprócz fragmentów, w których autorka dość mocno "popłynęła" - opisy wierszy, sztuki i ogólnie wytworów kultury, rzekomo będących dziełem ludzi w spektrum - nawet ciekawa pozycja. Niestety korekta nieco kuleje, a czasem tekst był tak ściśnięty w jednej linijce, że wyglądał jak jedno długie słowo.

Oprócz fragmentów, w których autorka dość mocno "popłynęła" - opisy wierszy, sztuki i ogólnie wytworów kultury, rzekomo będących dziełem ludzi w spektrum - nawet ciekawa pozycja. Niestety korekta nieco kuleje, a czasem tekst był tak ściśnięty w jednej linijce, że wyglądał jak jed...

Rozwiń Zwiń

POTWORNIE męcząca książka. Lekko wyższościowy i arogancki styl autorki, odbieganie od tematów przewodnich rozdziałów, podkreślanie swojej wyjątkowości w każdym akapicie... A wciąż nie dowiedziałem się najważniejszego - co to właściwie znaczy myśleć obrazami. Wiem już kto, według autorki, myśli w taki sposób, ale nie da się uogólnić sposobu myślenia na całe grupy zawodowe...
No i coś, czego u tej pani nie lubię w ogóle, nie tylko w tej książce, to niejako gloryfikacja i zauważanie tylko tych "uzdolnionych" autystów. Tak jakby rzesze zwykłych, przeciętnych autystycznych ludzi nie istniały.
Mocno się zawiodłem.

POTWORNIE męcząca książka. Lekko wyższościowy i arogancki styl autorki, odbieganie od tematów przewodnich rozdziałów, podkreślanie swojej wyjątkowości w każdym akapicie... A wciąż nie dowiedziałem się najważniejszego - co to właściwie znaczy myśleć obrazami. Wiem już kto, według autorki, m...

Rozwiń Zwiń