Zabójcza terapia

Pomysł na fabułę bardzo fajny, wprowadzenie nowych bohaterów zdecydowanie na plus, wciągająca akcja.

Z minusów:
- od ofiary nr 2, jak dla mnie, zbyt brutalna, za dużo opisów przemocy;
- mnogość postaci, która powodowała, że musiałam cofnąć się do pierwszych rozdziałów "współczesnych", żeby zorientować się, kto jest kim;
- niepotrzebne reminiscencje - zabieg opowiedzenia historii z przeszłości zdecydowanie wystarczający.

Ogólnie, lepsza od poprzedniej części.

Pomysł na fabułę bardzo fajny, wprowadzenie nowych bohaterów zdecydowanie na plus, wciągająca akcja.

Z minusów:
- od ofiary nr 2, jak dla mnie, zbyt brutalna, za dużo opisów przemocy;
- mnogość postaci, która powodowała, że musiałam cofnąć się do pierwszych rozdziałów "współczesnych", żeby zorientować się, kto jest kim;
- niepotrzebne reminiscencje - zabieg opowiedzenia...

Zgrabnie napisane. Ale do szpitala chyba już nie pOjdę....

Zgrabnie napisane. Ale do szpitala chyba już nie pOjdę....

Zabójcza terapia” to 6 tom cyklu kryminalnego Hanny Greń z Dionizą Remańską. Śledcza przebywa w szpitalu, gdzie po ciężkim postrzeleniu rehabilituje się. W trakcie jej pobytu umiera pacjentka w czasie zabiegu hydroterapii. I okazuje się, że nie jest to naturalna smierć. Po czasie dochodzi do kolejnych brutalnych zabójstw, a Dioniza angażuje się w śledztwo.

Wiecie co, ja nie wiem jak ja to robię, ale zdarza się mi się zaczynać serie kryminalne od środka lub od końca 🤫 Serię z Fjällbacki zaczęłam od… 8go tomu, a potem nadrabiałam poprzednie tomy. W tym przypadku będzie podobnie, ponieważ moją przygodę z twórczością Hanny Greń zaczynam od 6go tomu 🤭 A jestem zdeterminowana, aby nadrobić poprzednie tomy, ponieważ zaimponowała mi Dioniza Remańska. Silna i błyskotliwa pani detektyw choć nie w pełni sprawna fizycznie, pomaga rozwiązać zagadkę brutalnych zabójstw. I wyszło jej bardzo dobrze!

Sama intryga kryminalna jest bardzo dobrze zawiązana. Mamy tu opowieść z przeszłości, co bardzo cenię w kryminałach. Rozwiązania zagadki domyśliłam się częściowo, ale powiem Wam, że nie było łatwo. Autorka zostawiła naprawdę zgrabne aluzje 😀

„Zabójcza terapia” to naprawdę dobry i godny uwagi kryminał. Czekam z niecierpliwością, aż uda mi się nadrobić wcześniejsze 5 części z Dionizą. 😀

Zabójcza terapia” to 6 tom cyklu kryminalnego Hanny Greń z Dionizą Remańską. Śledcza przebywa w szpitalu, gdzie po ciężkim postrzeleniu rehabilituje się. W trakcie jej pobytu umiera pacjentka w czasie zabiegu hydroterapii. I okazuje się, że nie jest to naturalna smierć. Po czasie dochodzi do kolejnych brutalnych zabójstw, a Dioniza angażuje się w śledztwo.

Wiecie co, ja...

Panią Hannę Greń zawsze się dobrze czyta. Nie wnikając w detale, które wzbudziły moje wątpliwości, opowiedziana historia rozgrywająca się w szpitalnym oddziale rehabilitacji przyciąga uwagę i pokazuje, jak różne mogą być oblicza morderców.

Tym razem seria tragicznych śmierci wiąże się z równie dramatycznymi wydarzeniami sprzed dwudziestu lat, chociaż przez większą część książki komisarz Zapata - główny śledczy - nie ma o nich zielonego pojęcia. Dioniza, po postrzeleniu w poprzednim tomie dochodzi do siebie skrupulatnie odhaczając kolejne zabiegi, ale nawet w szpitalu potrafi wyjść z roli pacjenta i zaangażować się w prowadzone śledztwo.

Morderstwa są wyjątkowo bestialskie, a ofiary były poddane zmyślnym torturom z użyciem sprzętu rehabilitacyjnego. Czy to możliwe, by sprawcy pochodzili z zewnątrz, czy jednak stanowili personel medyczny? A jeśli tak, skąd w reprezentantach służby zdrowia tyle furii i niepohamowanego okrucieństwa?

Ciekawy pomysł na morderstwa z zemsty po latach, skomplikowane manewry ze zmianą nazwisk oraz para psychopatycznych rehabilitantów. Do tego nieciekawe dzieciństwo zaadoptowanych dzieci i nigdy niewykryci sprawcy zbrodni sprzed lat i w efekcie mamy mocną kryminalną mieszankę z szeroko rozbudowanym tłem obyczajowym.

“Zabójcza terapia” to kryminał niebanalny, nasycony zbrodnią, przesycony nienawiścią, krwawy, choć śledztwo z początku trochę nijakie i niemrawe.
Duży plus za bardzo mocny głos w obronie molestowanych kobiet.
Gratka dla wielbicieli pióra autorki i dla sympatyków Dionizy Remańskiej. Czekam na kolejny tom.

Panią Hannę Greń zawsze się dobrze czyta. Nie wnikając w detale, które wzbudziły moje wątpliwości, opowiedziana historia rozgrywająca się w szpitalnym oddziale rehabilitacji przyciąga uwagę i pokazuje, jak różne mogą być oblicza morderców.

Tym razem seria tragicznych śmierci wiąże się z równie dramatycznymi wydarzeniami sprzed dwudziestu lat, chociaż przez większą część...

Niezły kryminał, choć jak dla mnie to za dużo w nim powieści obyczajowej... Mimo to, warto przeczytać

Niezły kryminał, choć jak dla mnie to za dużo w nim powieści obyczajowej... Mimo to, warto przeczytać

Autorka jak zawsze w formie. Nie zawiodłam się.

Autorka jak zawsze w formie. Nie zawiodłam się.

Dioniza Remańska nie zawodzi. Nawet podczas rehabilitacji ściga przestępców.

Dioniza Remańska nie zawodzi. Nawet podczas rehabilitacji ściga przestępców.

Po ostatniej strzelaninie z której – jeśli wierzyć lekarzom – cudem uszła z życiem, prywatna detektyw Dioniza Remańska odbudowuje pokiereszowaną sprawność fizyczną na Oddziale Rehabilitacyjnym w szpitalu w Klonowicach. Już po czterech dniach pobytu podczas zabiegów z hydroterapii personel szpitalny odnajduje zwłoki jednej z pacjentek, Dioniza jako jedyna zachowuje zimną krew. Z ramienia policji śledztwo prowadzi komisarz Jakub Zapata, robi to jednak tak nieudolnie, że to sprawy wtrąca się pani detektyw, której jako jedynej zależy na poznaniu sprawcy.

To już szóste spotkanie z sympatyczną Dionizą Remańską, choć tym razem to nie ona jest główną postacią w książce. I może właśnie dzięki temu tę pozycję pani Hanny Greń czyta się przyjemniej a akcja jest świeższa i ciekawsza niż poprzednie części cyklu jednak nadal to tylko średni kryminał, który można przeczytać nie angażując się zbytnio intelektualnie.

Po ostatniej strzelaninie z której – jeśli wierzyć lekarzom – cudem uszła z życiem, prywatna detektyw Dioniza Remańska odbudowuje pokiereszowaną sprawność fizyczną na Oddziale Rehabilitacyjnym w szpitalu w Klonowicach. Już po czterech dniach pobytu podczas zabiegów z hydroterapii personel szpitalny odnajduje zwłoki jednej z pacjentek, Dioniza jako jedyna zachowuje zimną...

Bardzo dobry kolejny tom z Dionizą w roli głównej. Tym razem akcja dzieje się w szpitalu rehabilitacyjnym. Ile może być w takim szpitalu zabójstw? Warto przeczytać,

Bardzo dobry kolejny tom z Dionizą w roli głównej. Tym razem akcja dzieje się w szpitalu rehabilitacyjnym. Ile może być w takim szpitalu zabójstw? Warto przeczytać,

Bardzo lubię kryminały Hanny Greń i dużo przeczytałam. „Zabójcza terapia” to kolejny z Dionizą Remańską. Tym razem to nie ona prowadzi śledztwo bo przebywa w szpitalu rehabilitacyjnym. Odegrało jednak dużą rolę w śledztwie prowadzonym przez Jakuba Zapatę. Okazało się, że w szpitalu, gdzie leczyła się Dioniza, doszło do kilku zabójstw. Śledztwo nie jest łatwe, nie ma motywu, na dodatek wszyscy pracownicy szpitala mają alibi. „Nic tu do niczego nie pasowało, a przecież zabójstwa czworga ludzi mające miejsce w tym samym szpitalu w ciągu niespełna miesiąca musiały w jakiś sposób się ze sobą łączyć. Dioniza i Zapata drogą dedukcji doprowadzają do znalezienia morderców. Ciekawa fabuła, dobre dualogi, wyraziści bohaterowie, ale zbyt wolne tempo akcji. Wnikliwie opisane relacje pacjentów ośrodka.

Bardzo lubię kryminały Hanny Greń i dużo przeczytałam. „Zabójcza terapia” to kolejny z Dionizą Remańską. Tym razem to nie ona prowadzi śledztwo bo przebywa w szpitalu rehabilitacyjnym. Odegrało jednak dużą rolę w śledztwie prowadzonym przez Jakuba Zapatę. Okazało się, że w szpitalu, gdzie leczyła się Dioniza, doszło do kilku zabójstw. Śledztwo nie jest łatwe, nie ma...