Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Tak właśnie wygląda zaufanie, pomyślała Amy. Kiedy wiesz, że ten ktoś będzie stał u twego boku bez względu na wszystko, będzie pomagał ci toczyć boje i zdobywać wyznaczone cele, będzie zawsze pokładał w tobie ufność, nawet kiedy ty stracisz wiarę we własne siły"

Dwudziestotomowy cykl "Heartland" opowiada o życiu nastoletniej Amy Fleming, której matka założyła schronisko dla koni położone w Wirginii, gdzie skrzywdzone zwierzęta uczą się na nowo ufać człowiekowi przy u życiu alternatywnych metod leczenia. Wszyscy chyba jednak jesteśmy świadomi tego, jak los potrafi być okrutny.

Na tą serię natrafiłam przypadkiem, w ogóle nie spodziewałam się dotrwać do jej końca. Jednak początek mnie wkręcił, chłonęłam część za częścią, problem pojawiał się wtedy, kiedy nie mogłam kupić następnej. Były momenty, w których z trudem czytałam daną część, kiedy nie miała ochoty brnąć przez to dalej. Ale udało się. Czy jestem rozczarowana? Zmarnowałam czas? Nie powiedziałabym. Jestem zadowolona, że wykazałam wobec siebie zawziętość do skończenia całej serii oraz dlatego, że sama fabuła mnie pochłonęła. Może nie dlatego, że jest wyjątkowo ekscytująca, porywająca czy trzymająca w napięciu. Tylko dlatego, że ukazuje realia życia młodej dziewczyny, którą postanowił doświadczyć w pewien sposób los. Ukazuje, że nie zawsze jest jak w bajce, że czasami trzeba o coś zawalczyć, dążyć do swoich celów i nie poddawać się, nawet jeśli cały świat jest przeciwko tobie. Były chwile i przemyślenia inspirujące, budzące pewną zadumę czy zwykłe zamyślenie nad daną kwestią.

Doświadczyłam dużej ilości irytacji z powodu zachowania głównej bohaterki, Amy, ale także podziwu z powodu jej zawziętości. Był smutek, radość... dużo różnych emocji. Nie żałuje czasu poświęconego tej lekturze. Jest prawdziwa, opowiada o sytuacjach, które mogłoby dopaść każdego z nas, niezależnie od tego czy zajmują się takim schroniskiem czy nie.

Cykl "Heartland" będę wspominać bardzo przyjemnie, nie jest to jednak książka, którą bym poleciła każdemu. Jak pisałam wyżej, były moment przez które trudno przebrnęłam czy byłam zirytowana zachowaniem niektórych bohaterów. Poza tym nie można zapomnieć, że jest to historia posiadające liczne wątki związane z końmi, dlatego kogoś, kto nie jest zapalonym ich miłośnikiem, sądzę że niekoniecznie by wciągnęła i popchnęła do przeczytania dwudziestu tomów. Nie mam też tutaj na myśli tego, że "koniarz" szczególnie by się zainteresował tą pozycją. Dla jednych będzie to ciekawa opowieść, dla innych zwyczajnie nudna. Nie sądzę nawet, że każdy kto sięgnął po pierwsze tomy czytał każdy kolejny. Moim zdaniem trzeba podejść do tej książki z dystansem i samemu się przekonać, czy zainteresuje czy nie.

Po skończeniu serii myślę, że będę miała do niej pewien sentyment, ale uważanie wszystkich tomów za moje ulubione i najbardziej przebijające się powieści z mojej półki to lekka przesada. Cieszę się z czasu poświęconego na przeczytanie wszystkich tomów, ale też cieszę się, że oficjalnie skończyłam.

Podsumowując: seria moim zdaniem musi zaciekawić i trzeba mieć pewną zawziętość by ją cała przeczytać. Nie poleciłabym "Heartlandu" każdej osobie z mojego otoczenia, jak ktoś chce to sam musi ją sprawdzić. Miło było jej doświadczyć, ale miło też zobaczyć dwadzieścia przeczytanych tomów na półce, które mogą tam na razie sobie spokojnie stać.

"Tak właśnie wygląda zaufanie, pomyślała Amy. Kiedy wiesz, że ten ktoś będzie stał u twego boku bez względu na wszystko, będzie pomagał ci toczyć boje i zdobywać wyznaczone cele, będzie zawsze pokładał w tobie ufność, nawet kiedy ty stracisz wiarę we własne siły"

Dwudziestotomowy cykl "Heartland" opowiada o życiu nastoletniej Amy Fleming, której matka założyła schronisko...