Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dowiedziałem się, że kobiety dzielą się na słoneczne i księżycowe oraz takie, które szukają w facecie ojca, a także takie, które szukają w nim syna.
Generalnie, to taka popowa wersja Lalki Prusa.

Dowiedziałem się, że kobiety dzielą się na słoneczne i księżycowe oraz takie, które szukają w facecie ojca, a także takie, które szukają w nim syna.
Generalnie, to taka popowa wersja Lalki Prusa.

To moje drugie (po jakimś miliardzie lat przerwy) spotkanie ze skandynawskim kryminałem. Nie ukrywam, że skusił mnie tytuł. Też miałem słabość do afrykańskich pielęgnic. (Nawiasem mówiąc: rybka nazywa się Księżniczka z Burundi). No i fakt nagrodzenia tego kryminału...
Książka nie jest ani tak słaba jak niektórzy oceniają, ani tak dobra by zdobyć Swedish Crime Writers' Academy Best Swedish Crime Novel Award w 2002. Może poziom szwedzkich kryminałów był wtedy przeciętny.
Opowieść bez głównego bohatera co może być interesujące, ale na początku trudno zapamiętać kto jest kto, a raczej odróżnić od siebie te wszystkie dosyć płaskie postaci. Trudno kogoś tak na prawdę polubić.
No i ten klimat socjalistycznej, szwedzkiej beznadziei (współgrający ze śnieżnym krajobrazem) - niby stworzyli jakieś tam państwo, dbające o obywateli, ale jakby czuli, że coś po drodze się spieprzyło...
Książka na tyle dobra, że doczytałem do końca.
Nie polecam i nie odradzam.

To moje drugie (po jakimś miliardzie lat przerwy) spotkanie ze skandynawskim kryminałem. Nie ukrywam, że skusił mnie tytuł. Też miałem słabość do afrykańskich pielęgnic. (Nawiasem mówiąc: rybka nazywa się Księżniczka z Burundi). No i fakt nagrodzenia tego kryminału...
Książka nie jest ani tak słaba jak niektórzy oceniają, ani tak dobra by zdobyć Swedish Crime Writers'...

8,5

8,5