Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę przeczytałam zaraz po przesłuchaniu podcastu. Na początku nie mogłam się przestawić na taką formę, ale potem się wciągnęłam i bardzo dobrze się ją czytało. Uważam, że zarówno podcast jak i książka są bardzo potrzebne, pokazują, że wszyscy mamy nieidealne relacje. Tak, jak mówi autorka, daje to poczucie, że nie jesteśmy sami. Polecam książkę, ale myślę, ze lepiej najpierw zapoznać się z podcastem i przy okazji sprawdzić czy temat do Nas przemawia. Poza tym opisy czy niektóre żarty będą bardziej zrozumiałe.

Książkę przeczytałam zaraz po przesłuchaniu podcastu. Na początku nie mogłam się przestawić na taką formę, ale potem się wciągnęłam i bardzo dobrze się ją czytało. Uważam, że zarówno podcast jak i książka są bardzo potrzebne, pokazują, że wszyscy mamy nieidealne relacje. Tak, jak mówi autorka, daje to poczucie, że nie jesteśmy sami. Polecam książkę, ale myślę, ze lepiej...

Cudowna, mądra historia, która zostawia bardzo pozytywne wrażenie. W sam raz na zimowy wieczór lub dwa, bo czyta się ja bardzo szybko. Zachęciła mnie do tego, żeby sięgnąć za pozostałe opowieści autora.

Cudowna, mądra historia, która zostawia bardzo pozytywne wrażenie. W sam raz na zimowy wieczór lub dwa, bo czyta się ja bardzo szybko. Zachęciła mnie do tego, żeby sięgnąć za pozostałe opowieści autora.

Druga książka Tokarczuk, którą przeczytałam. Ostatnio próbuję się zapoznać z twórczością noblistki i choć dostrzegam kunszt literacki, jej twórczość chyba nie jest tym, co lubię najbardziej.
Miałam pewne oczekiwania wobec tej książki, myślałam, że inaczej odniesie się do współczesnych podróżników. Może nie do końca mi się podobała właśnie dlatego, że trochę się zawiodłam.
Specyficzny temat poruszany chyba na większości stron zupełnie do mnie nie przemówił. Zapamiętałam chyba 2 czy 3 z pozostałych historii. No i ta powolność, z którą spotkałam się tez w drugiej powieści - chyba charakterystyczna dla Tokarczuk. Są pisarze u których mnie to nie denerwuje, tu trochę tak.
Książka ma formę zbioru oderwanych od siebie historii. Bohaterów łączy to, że wszyscy się przemieszczają - w różnym celu. Nieszczególnie odpowiada mi taka forma i brakowało mi trochę spójności (?), poprowadzenia narracji w sposób, który jednoznacznie składałby ten zbiór w całość.

Druga książka Tokarczuk, którą przeczytałam. Ostatnio próbuję się zapoznać z twórczością noblistki i choć dostrzegam kunszt literacki, jej twórczość chyba nie jest tym, co lubię najbardziej.
Miałam pewne oczekiwania wobec tej książki, myślałam, że inaczej odniesie się do współczesnych podróżników. Może nie do końca mi się podobała właśnie dlatego, że trochę się...