Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety bardzo się na nowym Szatanie zawiodłem - jako wielbiciel zarówno Makuszyńskiego jak i Lewandowskiego spodziewałem się czegoś niesamowitego - a tutaj klapa. Oczywiście autor pisze w swoim - świetnym - stylu: lekko, dynamicznie, "filmowo" powiedziałbym - i to chyba jedyna zaleta. Niestety cała historia jest potwornie naciągana a niespójność goni niespójność. Już samo zasianie historii - pewien człowiek (genialny informatyk) zostaje wyrzucony z pracy w korporacji i martwi się bezrobociem... taaa. Inny przykład? Adaś przeprogramowuje system rozpoznawania twarzy, żeby wpuszczał jego przyjaciółkę - a potem kiedy musi ją ratować drukuje dla siebie maskę w 3D (zamiast tak samo jak w pierwszym przypadku wrzucić własną twarz do systemu). Ogólnie wizje "hakowania" komputerów są bardziej naciągane i naiwne niż w przeciętnym hollywoodzkim filmie. Nie wiem czy zabrakło tu zrozumienia tematu - czy zadziałała chęć uatrakcyjnienia treści dla młodszego odbiorcy. Co ciekawe nie do końca realny obraz korporacji nie razi - przypomina trochę magiczne postacie u Niziurskiego (Inocynt Ankohlik czy Wieńczysław Nieszczególny). Tylko, że to coś innego - wiadomo, że takie osoby nie istnieją i nie mogą istnieć, ale one nie latają w powietrzu tylko poruszają się w ramach naszego realnego świata.

Czy warto przeczytać? Jeśli zjadłeś zęby na literaturze młodzieżowej XXw - to warto, tak samo jak zatwardziały fan Władcy Pierścieni czyta Silmarillion - chociaż to bez sensu ;)

Niestety bardzo się na nowym Szatanie zawiodłem - jako wielbiciel zarówno Makuszyńskiego jak i Lewandowskiego spodziewałem się czegoś niesamowitego - a tutaj klapa. Oczywiście autor pisze w swoim - świetnym - stylu: lekko, dynamicznie, "filmowo" powiedziałbym - i to chyba jedyna zaleta. Niestety cała historia jest potwornie naciągana a niespójność goni niespójność. Już samo...