Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Yergin zdecydowanie utrzymał poziom poprzednich swoich książek. W "Nowej mapie" rysuje obraz obecnych stosunków międzynarodowych przez pryzmat wpływu jaki wywiera na nie energetyka. Sięga przy tym do dosyć szczegółowych opisów technicznych, które jednak są podane w przystępny sposób i nie powinny odstraszać nawet mniej zaznajomionych z temtem czytelników. Pozytywnie zaskakuje aktualnośc tej książki, która dokładnie analizuje wpływ najnowszych wydarzeń, takich jak pandemia. Lektura tego dzieła pozostawia dokładniejszy obraz aktualnej sytucji, ale i nowych trendów związanych z energetyką, które będą kształtować przyszłość w długim terminie.

Autor rysuje swoją mapę z perspektywy Amerykanina, nie ukrywa też swoich preferencji politycznych i sympatii do strony symbolizowanej przez osła. Bardziej jednak w oczy rzuca się subiektywizm w ocenie relacji międzynarodowych na bliskim wschodzie.Mimo tej stronniczości książkę czyta się z zafascynowaniem i nie przeszkadzają nawet zbyt daleko odchodzące od przewodniego tematu energetyki wątki poboczne (wpływ energetyki na sprawy poruszane w kilku fragmentach wydaje się marginalny, a mimo wszystko szczegółowo omawiany).

Yergin zdecydowanie utrzymał poziom poprzednich swoich książek. W "Nowej mapie" rysuje obraz obecnych stosunków międzynarodowych przez pryzmat wpływu jaki wywiera na nie energetyka. Sięga przy tym do dosyć szczegółowych opisów technicznych, które jednak są podane w przystępny sposób i nie powinny odstraszać nawet mniej zaznajomionych z temtem czytelników. Pozytywnie...

Sięgnąłem po tę książkę zaraz po przeczytaniu pierwszej części serii, czyli znakomitego Czarnego Łabędzia. Z pewnością zrozumienie tego dzieła Taleba byłoby łatwiejsze przy utrzymaniu chronologicznej kolejnośći czytania - mimo iż autor na wstępie zapewnia, że "Na własne ryzyko" można przeczytać jako odrębną pozycję. Podobnie, jak w Łabędziu, także tutaj możemy wyszukać liczne wskazówki na temat prowadzenia skutecznej działalności ekonomicznej i codziennego życia, zwłaszcza w trudnych, kryzysowych czasach. Autor za często jednak "skacze" z wątku na wątek, nie zgłębiając poszczególnych myśli, co obniża ocenę tej pozycji, zwłaszcza w zestawieniu z Czarnym Łabędziem, gdzie szczegółowo opisano poszczególne twierdzenia.

Sięgnąłem po tę książkę zaraz po przeczytaniu pierwszej części serii, czyli znakomitego Czarnego Łabędzia. Z pewnością zrozumienie tego dzieła Taleba byłoby łatwiejsze przy utrzymaniu chronologicznej kolejnośći czytania - mimo iż autor na wstępie zapewnia, że "Na własne ryzyko" można przeczytać jako odrębną pozycję. Podobnie, jak w Łabędziu, także tutaj możemy wyszukać...

Książkę w czasie pandemii czyta się jak proroczą, ale taka będzie jeszcze w przypadku wielu wydarzeń. Autor nie stara się przepowiadać przyszłości, chce tylko żebyśmy przestali patrzeć optymistycznie w przyszłość, bowiem tej nie da się przewidzieć i nie można być niczego pewnym. Nawet dane historyczne, które posiadamy, często okazują się niepełne lub wypaczone - skoro nie potrafimy dobrze opisać przeszłości, to tym bardziej nie możemy stosować dalekosiężnych wizji. Życie społeczeństw, a tym bardziej rynki kapitałowe są bardzo wrażliwe na różnego rodzaju wahania. Co ciekawe autor nie stara się namówić do stuprocentowej ostrożności, twierdząc, że najgorszą strategią jest strategia umiarkowania.

Książkę w czasie pandemii czyta się jak proroczą, ale taka będzie jeszcze w przypadku wielu wydarzeń. Autor nie stara się przepowiadać przyszłości, chce tylko żebyśmy przestali patrzeć optymistycznie w przyszłość, bowiem tej nie da się przewidzieć i nie można być niczego pewnym. Nawet dane historyczne, które posiadamy, często okazują się niepełne lub wypaczone - skoro nie...