Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Czy to był koński żart? - Gdzie-e-e-e tam - zarżała.

- Czy to był koński żart? - Gdzie-e-e-e tam - zarżała.

-Nie będzie tak źle - powiedziałam. -Pocieszasz mnie. Dla ciebie to wszystko jest takie proste. Nie znosiłam, gdy ludzie tak mówili. Nie mieli pojęcia, jak harowałam, pod jaką byłam presją.

-Nie będzie tak źle - powiedziałam. -Pocieszasz mnie. Dla ciebie to wszystko jest takie proste. Nie znosiłam, gdy ludzie tak mówili. Nie mieli pojęcia, jak harowałam, pod jaką byłam presją.

- Zamierzasz czekać do studiów ze wszystkim? - Może.- W sumie nie myślałam o tym wcześniej. - Tak to właśnie brzmi. Słuchaj nie wiem co według ciebie miałoby się nagle w jakiś magiczny sposób odmienić, gdy wylądujesz w końcu na Harvardzie, czy gdziekolwiek indziej, dokąd pójdziesz na studia, ale mówię ci: w tych szkołach są tacy sami ludzie jak my. I gdy już tam będziesz, nadal pozostaniesz sobą. Czemu nie zaczniesz żyć już teraz? Dobre pytanie. Ale "życie już teraz" nie przyniosło mi niczego dobrego.

- Zamierzasz czekać do studiów ze wszystkim? - Może.- W sumie nie myślałam o tym wcześniej. - Tak to właśnie brzmi. Słuchaj nie wiem co według ciebie miałoby się nagle w jakiś magiczny sposób odmienić, gdy wylądujesz w końcu na Harvardzie, czy gdziekolwiek indziej, dokąd pójdziesz na studia, ale mówię ci: w tych szkołach są tacy sami ludzie jak my. I gdy już tam będziesz, nadal...

-Skoro wmówiłaś sobie, że musisz być idealna, nic dziwnego, że panikujesz za każdym razem, gdy myślisz o egzaminie. Perfekcja to nieosiągalne dążenie.

-Skoro wmówiłaś sobie, że musisz być idealna, nic dziwnego, że panikujesz za każdym razem, gdy myślisz o egzaminie. Perfekcja to nieosiągalne dążenie.

Każdy nasz wybór, każdy ruch i każda akcja powodują tysiąc reakcji, które mieszają się w kołowrotku życia, czasami wracając do nas od razu, czasami dopiero po kilku dniach czy nawet latach.

Każdy nasz wybór, każdy ruch i każda akcja powodują tysiąc reakcji, które mieszają się w kołowrotku życia, czasami wracając do nas od razu, czasami dopiero po kilku dniach czy nawet latach.

Ci, których nazywałam przyjaciółmi, wbili mi przysłowiowy nóż w plecy, zaś ci, których mogłam nazwać wrogami, podali mi pomocną dłoń.

Ci, których nazywałam przyjaciółmi, wbili mi przysłowiowy nóż w plecy, zaś ci, których mogłam nazwać wrogami, podali mi pomocną dłoń.

Miłość nie oczyma patrzy, ale sercem, A Kupidyn skrzydlaty wiecznie trwa w rozterce.

Miłość nie oczyma patrzy, ale sercem, A Kupidyn skrzydlaty wiecznie trwa w rozterce.

- Ale czymże jest sen, Conorze O'Malley? - spytał potwór, nachylając się nad Conorem. - Którz może stwierdzić, że to cała reszta nie jest snem?

- Ale czymże jest sen, Conorze O'Malley? - spytał potwór, nachylając się nad Conorem. - Którz może stwierdzić, że to cała reszta nie jest snem?

Wszystko zostało zamiecione pod dywan. Chodzenie po dywanie z tyloma rzeczami pod spodem było niemożliwe. Będzie musiał spojrzeć temu wszystkiemu w oczy, a sama ta myśl przerażała go do głębi.

Wszystko zostało zamiecione pod dywan. Chodzenie po dywanie z tyloma rzeczami pod spodem było niemożliwe. Będzie musiał spojrzeć temu wszystkiemu w oczy, a sama ta myśl przerażała go do głębi.

Nikt nie jest zawsze bezpieczny. Na każdego czyhają niebezpieczeństwa. Nie da się żyć w kokonie.

Nikt nie jest zawsze bezpieczny. Na każdego czyhają niebezpieczeństwa. Nie da się żyć w kokonie.

Pokoje, w których urzędowali urzędnicy, też miały dużo zer (...) Zera w urzędzie są bardzo ważne. Im ważniejszy urząd, tym więcej zer.

Pokoje, w których urzędowali urzędnicy, też miały dużo zer (...) Zera w urzędzie są bardzo ważne. Im ważniejszy urząd, tym więcej zer.

Kady przechwytuje kolejny pocisk, a ja zauważam, że się uśmiecha. To taka prosta rzecz. I taka piękna.

Kady przechwytuje kolejny pocisk, a ja zauważam, że się uśmiecha. To taka prosta rzecz. I taka piękna.

- Kim jestem? - powtórzył potwór, wciąż rycząc. - Jestem kręgosłupem, na którym wznoszą się góry! Jestem łzami, którymi płaczą rzeki! Jestem płucami, które oddychają wiatrem! Jestem wilkiem, który zabija jelenia, jastzrębiem, który zabija mysz, pająkiem, który zabija muchę! Jestem jelenie, myszą i muchą, które zostają pożarze! Jestem wężem świata pochłaniającym własny ogon! Jestem wszystkim co dzikie i nieposkromione!

- Kim jestem? - powtórzył potwór, wciąż rycząc. - Jestem kręgosłupem, na którym wznoszą się góry! Jestem łzami, którymi płaczą rzeki! Jestem płucami, które oddychają wiatrem! Jestem wilkiem, który zabija jelenia, jastzrębiem, który zabija mysz, pająkiem, który zabija muchę! Jestem jelenie, myszą i muchą, które zostają pożarze! Jestem wężem świata pochłaniającym własny ogon! Jes...

Nie rozumiem ich. Ludzi. Żyją tak krótko, mają tak skromne marzenia, a ich nadzieja zdaje się krucha jak szkło. Póki nie zobaczysz ich w świetle gwiazd.

Nie rozumiem ich. Ludzi. Żyją tak krótko, mają tak skromne marzenia, a ich nadzieja zdaje się krucha jak szkło. Póki nie zobaczysz ich w świetle gwiazd.