Jesteśmy społecznością, która kocha książki

... miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serce do serca.

... miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serce do serca.

Dopóki żyjemy i jesteśmy zdrowi, wszystko samo się ułoży.

Dopóki żyjemy i jesteśmy zdrowi, wszystko samo się ułoży.

Oto człowiek, którego dusza umarła, a ciało czeka, żeby do niej dołączyć.

Oto człowiek, którego dusza umarła, a ciało czeka, żeby do niej dołączyć.

Dziś świat pędzi (...)gubiąc to, co ważne - miłość, radość z prostych rzeczy. Czy aby ludzie nie są więźniami XXI wieku (...)? Może warto się zatrzymać na chwilę i zastanowić, co dobrego mogę zrobić dla kogoś innego? Seweryna Podbioł.

Dziś świat pędzi (...)gubiąc to, co ważne - miłość, radość z prostych rzeczy. Czy aby ludzie nie są więźniami XXI wieku (...)? Może warto się zatrzymać na chwilę i zastanowić, co dobrego mogę zrobić dla kogoś innego? Seweryna Podbioł.

Bo taka właśnie jest miłość. Nienatarczywa. Szanująca wolność człowieka. Czuła. Delikatna. Harmonijną. Tylko ona potrafi zatrzymać czas i sprawić, że każdy dzień zaczynał się uśmiechem i kończył nadzieją.

Bo taka właśnie jest miłość. Nienatarczywa. Szanująca wolność człowieka. Czuła. Delikatna. Harmonijną. Tylko ona potrafi zatrzymać czas i sprawić, że każdy dzień zaczynał się uśmiechem i kończył nadzieją.

Nie oszczędzimy ani sobie, ani najbliższym cierpienia. Możemy jedynie być przy tych, których kochamy, wspierać ich, przejąć część bólu na siebie. To niewiele, ale czasem bardzo dużo.

Nie oszczędzimy ani sobie, ani najbliższym cierpienia. Możemy jedynie być przy tych, których kochamy, wspierać ich, przejąć część bólu na siebie. To niewiele, ale czasem bardzo dużo.

Matczyna miłość nie zna granic. Ma siłę i wiarę w życie....

Matczyna miłość nie zna granic. Ma siłę i wiarę w życie....

(...) człowiek nawet w najgorszych warunkach, nie mając niczego do ofiarowania, potrafi dać drugiemu to, co najcenniejsze – samego siebie. Potrafi zadbać o inną osobę. Zaopiekować się nią, wykorzystując niewielkie możliwości, jakie akurat posiada.

(...) człowiek nawet w najgorszych warunkach, nie mając niczego do ofiarowania, potrafi dać drugiemu to, co najcenniejsze – samego siebie. Potrafi zadbać o inną osobę. Zaopiekować się nią, wykorzystując niewielkie możliwości, jakie akurat posiada.

Przyjaźń to zaufanie i brak lęku oddania części siebie drugiemu człowiekowi.

Przyjaźń to zaufanie i brak lęku oddania części siebie drugiemu człowiekowi.

Nie wolno oceniać ludzi, nie znając ich lub biorąc pod uwagę tylko narodowość czy wygląd. Może się okazać, że dobro jest tam, gdzie najmniej się go spodziewamy.

Nie wolno oceniać ludzi, nie znając ich lub biorąc pod uwagę tylko narodowość czy wygląd. Może się okazać, że dobro jest tam, gdzie najmniej się go spodziewamy.

Człowiek może tęsknić dniami, latami za ulotnym wspomnieniem. Kiedy jednak ściska się w ramionach bliską osobę, której nie widziało się przez tak długi czas, osobę, o której losach nie miało się pojęciach, tęsknota zmieszana ze strachem uderza ze zdwojoną siłą.

Człowiek może tęsknić dniami, latami za ulotnym wspomnieniem. Kiedy jednak ściska się w ramionach bliską osobę, której nie widziało się przez tak długi czas, osobę, o której losach nie miało się pojęciach, tęsknota zmieszana ze strachem uderza ze zdwojoną siłą.

Jeśli się jednak kogoś prawdziwie kocha, trzeba umieć nie tylko dawać i brać, ale też rezygnować z własnego "chcę". W miłości liczy się "chcemy".

Jeśli się jednak kogoś prawdziwie kocha, trzeba umieć nie tylko dawać i brać, ale też rezygnować z własnego "chcę". W miłości liczy się "chcemy".

Nawet najczarniejsza noc kiedyś się kończy, trzeba tylko doczekać świtu. Czas rozpaczy ustępuje przed chwilą szczęścia. Burza odchodzi, by mogło wstać słońce. (...) Życie byłoby nie do wytrzymania, gdyby nie nadzieja, że los się kiedyś odmieni. Po nocy nadejdzie dzień.

Nawet najczarniejsza noc kiedyś się kończy, trzeba tylko doczekać świtu. Czas rozpaczy ustępuje przed chwilą szczęścia. Burza odchodzi, by mogło wstać słońce. (...) Życie byłoby nie do wytrzymania, gdyby nie nadzieja, że los się kiedyś odmieni. Po nocy nadejdzie dzień.

Na miłość nie trzeba zasługiwać. Nie trzeba o nią żebrać. Masz prawo do miłości za to tylko, że przyszłaś na świat. Za to, że biegasz, oddychasz, upadasz i wstajesz, a twoje serce bije dla tych, którzy cię kochają i których ty kochasz. Nikt nie ma prawa żądać więcej. (...) Kochane dziecko wyrośnie na kochającego człowieka. Dziecko pozbawione miłości będzie próbowało o nią zabiegać, kupować ją dobrym zachowaniem. Albo przeciwnie: zrobi wszystko, by udowodnić sobie, że na nią nie zasługuje, żeby tylko usprawiedliwić swoich podłych, niekochających rodziców.

Na miłość nie trzeba zasługiwać. Nie trzeba o nią żebrać. Masz prawo do miłości za to tylko, że przyszłaś na świat. Za to, że biegasz, oddychasz, upadasz i wstajesz, a twoje serce bije dla tych, którzy cię kochają i których ty kochasz. Nikt nie ma prawa żądać więcej. (...) Kochane dziecko wyrośnie na kochającego człowieka. Dziecko pozbawione miłości będzie próbowało o nią zabie...