Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[www.instagram.com/wzruszeniem]

Melissa Darwood, pomyślicie, pewnie jakaś zagraniczna autorka. Nic bardziej mylnego! To polska pisarka z ogromnym talentem i właśnie dziś jest premiera książki, która pochłonęła mnie bez reszty.

"Wycofana, cicha, nadwrażliwa - taka właśnie była Mila od najmłodszych lat." Ojciec zmarł, gdy była malutka, matka nadużywała alkoholu, więc to babcia sprawowała nad dziewczynką opiekę. Na dobranoc czytała jej bajki, co zaowocowało u Mili miłością do książek. Szybko nauczyła się czytać, pisała nawet własne opowiadania. „Pisząc , mogła być, kim chciała.”

Mila miała jedną, bardzo dziwną przypadłość – traciła kontakt z rzeczywistością. Zdarzało jej się ocknąć w zupełnie innym, nieznanym miejscu, z którego nie wiedziała, jak dotrzeć do domu! Nie pamiętała nic – ani jak się tam znalazła, ani z kim rozmawiała. Znajomi uważali ją za dziwadło, naśmiewali się z niej, szydzili.

To nie było łatwe życie. Najwyższa pora poszukać pomocy.

„Mila chwyciła za komórkę i wystukała ciąg cyfr. Puls jej przyspieszył. Obawiała się wyznania komukolwiek, co jej dolega. Czuła strach i niepewność, które narastały w oczekiwaniu na połączenie.”

Dziewczyna w przypływie emocji, nadziei na lepsze jutro, znów zapadła się w siebie. Obudził ją chłód. Leżała na wilgotnej podłodze, w celi bez okien, nie pamiętając, co się stało. Skąd się tu wzięła? Co to za miejsce?

Okazuje się, że bohaterka popełniła wielką zbrodnię i znajduje się na Wyspie Potępionych.

Jak potoczą się jej dalsze losy? Jak wytłumaczyć komuś, że nie pamięta się tak ważnego fragmentu swojego życia? Czy znajdzie się choć jedna osoba, która jej zaufa? Przekonajcie się sami sięgając po tę lekturę!

„Tryjon” jest opowieścią fantastyczną, która porusza bardzo ważny temat, jakim jest zaburzenie osobowości. Dzięki autorce i jej idealnym opisom sytuacji, mogłam się przekonać, jak ciężkie jest życie, gdy tak naprawdę rządzi nami pięć wcieleń, pięć różnych charakterów.

Melissa Darwood stworzyła powieść zarówno dla młodzieży, jak i dla dorosłych. Lekki, bardzo plastyczny styl autorki, sprawił, że książkę czytało się niezwykle szybko. Ciągła akcja, raz dramat, raz rozczulenie i miłość, sprawiły, że nie było nudy. Książkę się dosłownie pochłaniało!

Z niecierpliwością czekam na kolejne pozycje tej autorki.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję portalowi www.czytampierwszy.pl

[www.instagram.com/wzruszeniem]

Melissa Darwood, pomyślicie, pewnie jakaś zagraniczna autorka. Nic bardziej mylnego! To polska pisarka z ogromnym talentem i właśnie dziś jest premiera książki, która pochłonęła mnie bez reszty.

"Wycofana, cicha, nadwrażliwa - taka właśnie była Mila od najmłodszych lat." Ojciec zmarł, gdy była malutka, matka nadużywała alkoholu, więc to...

[instagram.com/wzruszeniem]

Zawsze bałam się śmierci. Nie tyle swojej, co bliskich. Myśl, że osoba, którą obdarzyłam zaufaniem, miłością, może nagle rozpłynąć się we mgle, przyprawiała mnie o mdłości i szybsze bicie serca. Wiedziałam, że odczuwać będę ogromną stratę, ból, złość i niesprawiedliwość świata.

„Jaka jest zależność między końcem i początkiem? Koniec ustępuje miejsca początkowi, początek prędzej czy później się kończy.”

„Szmaragdowy wąż” autorstwa Pani Martyny Dziugieł, opowiada historię jedenastoletniej Amandy, która w wypadku traci swoją kuzynkę, a zarazem przyjaciółkę, powierniczkę największych sekretów. Nie umie poradzić sobie z zaistniałą sytuacją, jest to dla niej trauma. Widzi duchy zmarłych. Poznaje tajemnicę rodzinną, która od lat była skrzętnie skrywana.

„Zawsze będziemy razem. O rozłące zdecydujemy jedynie my. I biada temu, kto zniszczy naszą przyjaźń. Niech zginie następnego dnia. Jeszcze tej samej godziny. Niech cierpi. Długo i nieszczęśliwie.”

Na domiar złego, rodzice dziewczynki postanawiają zrobić sobie przerwę, odpocząć, odetchnąć od siebie, a co za tym idzie, zaplanowali przeprowadzę. Amanda wraz z mamą ma zamieszkać zupełnie gdzie indziej. Z dala od otoczenia, które już tak dobrze zna.

Kobiety przenoszą się do domku, położonego w malowniczej okolicy. Blisko mają zarówno do lasku, jak i jeziora, które początkowo daje Amandzie ukojenie. To tam spędza większość czasu. Poznaje nawet nowych znajomych – Marcina i Anię. Przeżywa wiele przygód, rozwiązuje zagadki i staje po złej stronie mocy. Jak się to dla niej skończy? Tego dowiecie się sięgając po tę pozycję.

Amanda jest bohaterem, który wykazuje się niezwykłą siłą, dojrzałością zamkniętą w jedenastoletnim ciele. Dzielnie przyjmuje kolejne ciosy od życia, stawia im czoło, i przed przodu. Nie poddaje się, nie załamuje. Miewa chwile słabości, ale kto ich nie ma? To jeszcze dziecko, a tyle w życiu przeszło.

Książka napisana jest prostym językiem, który nie sprawi młodemu czytelnikowi problemu. Lekturę szybko się czyta, akcja ciągle się rozwija, nie ma żadnego zastoju. Jest to idealna pozycja dla młodzieży, jak i starszych czytelników, gdyż książka porusza wiele ważnych aspektów, między innymi rozwód, śmierć, przyjaźń.

[instagram.com/wzruszeniem]

Zawsze bałam się śmierci. Nie tyle swojej, co bliskich. Myśl, że osoba, którą obdarzyłam zaufaniem, miłością, może nagle rozpłynąć się we mgle, przyprawiała mnie o mdłości i szybsze bicie serca. Wiedziałam, że odczuwać będę ogromną stratę, ból, złość i niesprawiedliwość świata.

„Jaka jest zależność między końcem i początkiem? Koniec ustępuje...

Każdy z nas jest inny, każdy z nas popełnia błędy, każdy z nas samodzielnie kieruje swoim życiem. James pokierował nim źle. Dwudziestotrzylatek budzi się na pokładzie samolotu. „Nie mam czterech przednich zębów, mam dziurę w policzku, złamany nos i zapuchnięte na amen oczy [...] Patrzę na ubranie i ubranie jest całe w kolorowej mieszance śliny, flegmy, moczu, wymiocin i krwi”. Odbierają go rodzice i zawożą na odwyk. Tu się zaczyna walka. Walka o siebie.
Organizm mężczyzny jest skrajnie wykończony. Pił, ćpał od przeszło połowy życia, więc lekarze nie kryją zdziwienia, że w ogóle udało mu się przeżyć. Wprost mówią, że jeżeli jeszcze kiedykolwiek po coś sięgnie – skończy się to dla niego tragicznie. Dla James’a nie jest to wstrząsem, zdaje on sobie z tego doskonale sprawę, lecz z nałogiem jak z plastrem – ciężko go zerwać, bo boli. To toksyczny związek, który oplótł swymi ramionami i potrzeba silnej woli, chęci i pomocy innych, by ich uścisk zelżał. Jesteście ciekawi, czy James sobie poradził? Czy moc miłości może uleczyć nawet tak zniszczonego człowieka? Koniecznie musicie sięgną po tę książkę! „Milion małych kawałków” jest niesamowitą dawką emocji. Przechodzimy przez ich cały wachlarz, począwszy od współczucia, do obrzydzenia. Dosadny, często bez znaków interpunkcyjnych, język, brak wyjustowania tekstu, nie każdemu może przypaść do gustu. Mimo to, warto zapoznać się z tą pozycją, gdyż rzadko zdarza się tak, że książka trafia w nasz najczulszy punkt, zagnieżdża się w nas i skłania do głębokiej refleksji. W przypadku książki James’a Frey’a mamy to wszystko zagwarantowane jak w banku!

Każdy z nas jest inny, każdy z nas popełnia błędy, każdy z nas samodzielnie kieruje swoim życiem. James pokierował nim źle. Dwudziestotrzylatek budzi się na pokładzie samolotu. „Nie mam czterech przednich zębów, mam dziurę w policzku, złamany nos i zapuchnięte na amen oczy [...] Patrzę na ubranie i ubranie jest całe w kolorowej mieszance śliny, flegmy, moczu, wymiocin i...