Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Zawidźmy oczami dziecka to debiut literacki Michała Turczyńskiego. Ja zawsze najchętniej do kolejnej lektury wybieram debiuty literackie, gdyż dla mnie jest to okazja do poznania nowych autorów, którzy później bardzo często zostają ze mną na dłużej. W tym przypadku raczej tak nie będzie, bo niestety ale książka nieco mnie rozczarowała. Sięgając po ten tytuł spodziewałam się, że otrzymam pewien pogląd na świat oczami dziecka. Miałam nadzieję, że autor w pewien sposób pozwoli nam, choć w małym stopniu spojrzeć na świat oczami dziecka, spróbować zrozumieć jego tok myślenia, poznać priorytety, którymi w życiu często się kieruje. Generalnie myślałam, że książka będzie naszym spojrzeniem na świat ze strony dzieci i że choć w niewielkim stopniu pozwoli nam zrozumieć pewne kwestie. Jakież było moje rozczarowanie, już na samym początku, gdy tylko zaczęłam czytać książkę. Zupełnie odbiega ona od tego, czego od niej oczekiwałam.

Autor zadaje wiele życiowych pytań o byt, rację istnienia. Pyta, co kieruje ludźmi? Co powoduje ten życiowy pęd, za którym momentami już sami przestajemy nadążać. Zadaje niezwykle ważne pytania, które dotyczą życia każdego z nas. Dzisiejsza, nieustanna pogoń w życiu każdego z nas jest na porządku dziennym. Zaniedbujemy rodziny, wyjeżdżamy na całe lata za granicę, aby żyło nam się lepiej. Nie zauważamy tego, że goniąc za dobrem materialnym tracimy to co duchowe. Ile jest ojców, którzy swoje malutkie dzieci widzą raz na miesiąc, a często nawet rzadziej. Jedyny ich kontakt to ten wirtualny, ze zdjęć czy wideo - rozmów. A czy naprawdę tak ważne są pieniądze, czy nie lepiej skromniej, ale razem… Odpowiadając na te pytania autor odnosi się w dużej mierze do cytatów z Pisma Świętego.

Autor w książce zastosował podział na rozdziały. Dla mnie jest to zdecydowanie wygodniejsza forma czytania, bo tematy są podzielone i odpowiednio ułożone. Niemniej jednak w tej pozycji niektóre mają zaledwie kilka zdań. Cała książka nie jest długa, ale wydzielanie odrębnych rozdziałów, dla napisania dwóch zdań, które niewiele wnoszą do całości, dla mnie było zdecydowanie zbędne.

W dużej mierze autor opierał się w swojej książce na cytatach z Biblii, których zdecydowanie nie brakuje. Osobiście jestem osobą wierzącą, dlatego one nie były dla mnie problem, niemniej jednak myślę, że osoby niewierzące nie odnajdą się w tej pozycji. Zbyt duże oparcie na religii, którą notabene autor podkreśla. Zaznacza, że niezależnie od naszego wyznania, to jednak każdy z nas w coś wierzy, w mniejszym, bądź większym stopniu. Wiara daje nam siłę do działania, do tego aby móc działać, bo to dzięki wierze w to, że uda nam się osiągnąć założony cel, dążymy do jego realizacji.

Moje rozczarowanie tym tytułem być może spowodowane jest tym, że oczekiwałam czegoś zupełnie innego. Jestem rodzicem, mamą dwójki wspaniałych szkrabów i sięgając po ten tytuł miałam nadzieję, choć w niewielkim stopniu, że pomoże mi ona zrozumieć tok dziecięcego myślenia. Otrzymałam psychologiczne wywody autora, na temat dzisiejszego życia, pędu i chęci posiadania. Myślę, że gdyby moje nastawienie było nieco inne, być może wtedy i mój odbiór książki znacznie by się różnił. Dlatego nie zachęcam specjalnie do sięgnięcia po ten tytuł, ale i nie odradzam, szczególnie, że gusta są różne. Każde z nas oczekuje od literatury czegoś innego.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki serdecznie dziękuję portalowi sztukater.pl.

„Zawidźmy oczami dziecka to debiut literacki Michała Turczyńskiego. Ja zawsze najchętniej do kolejnej lektury wybieram debiuty literackie, gdyż dla mnie jest to okazja do poznania nowych autorów, którzy później bardzo często zostają ze mną na dłużej. W tym przypadku raczej tak nie będzie, ...

Rozwiń Zwiń

„Wszystkie mroczne miejsca” to książka Terri Parlato po którą sięgnęłam z wielkim zaciekawieniem, a były tego dwa główne powody. Przede wszystkim książka jest debiutem literackim autorki, a po te uwielbiam sięgać. Czytając i poznając twórczość autorów, którzy dopiero wkraczają na wydawniczy rynek mam wrażenie odkrywania czegoś nowego, co w przyszłości może zaowocować i dać mi wiele przyjemności i satysfakcji. Drugim powodem, który zachęcał mnie do sięgnięcia po ten tytuł było to, iż książka to thriller, a te zdecydowanie należą do jednego z moich ulubionych gatunków, po które sięgam najczęściej. Połączenie debiutu i thrillera w jednej książce dla mnie jest rozwiązaniem idealnym, obok którego nie mogę przejść obojętnie, a jeszcze jak przeczytałam opis, to wiedziałam, że muszę koniecznie przeczytać ten tytuł!

Książka „Wszystkie mroczne miejsca” przedstawia nam historię małżeństwa Molly i Jaya Bradley-ów, którzy są bardzo dobrze dobraną parą i wiodą u swego boku szczęśliwe życie. Ich małżeństwo opiera się na wzajemnym wsparciu, rozmowach oraz tym, że zawsze mogą na siebie liczyć, wspólnie podejmują decyzję i zawsze mogą sobie o wszystkim powiedzieć. Szczęśliwe małżeństwo organizuje imprezę, na której wraz z przyjaciółmi zamierzają świętować czterdzieste urodziny Jaya. Wszystko udaje się znakomicie, każdy bawi się świetnie, ale wszystko zmienia się kolejnego dnia, gdy z rana Molly znajduje ciało swojego męża z poderżniętym gardłem. Jest to cios, który niezwykle trudno jest kobiecie udźwignąć. Sprawą morderstwa zajmuje się Pani detektyw Rita Myers, która wraz z tokiem śledztwa odkrywa coraz to więcej nieznanych do tej pory faktów. Pani detektyw twiedzi bowiem, że morderstwa dokonał ktoś z grona przyjaciół zaproszonych do wspólnego świętowania. Dla Molly jest to niezwykle zaskakujące, szczególnie, że z biegiem czasu okazuje się, że jej mąż nie do końca był tym, za kogo go uważała. Odkrywa wiele tajemnic Jaya, jego sekretów o których nie miała pojęcia. Uważała do tej pory, żę są udanym małżeństwem i rozmawiają ze sobą o wszystkim. Prawda okazała się być bolesna, gdyż nie wiedziała nic o drugim obliczu swojego męża. Molly zaczyna się gubić w świece. Kompletnie nie wiem komu może zaufać, kto jest jej prawdziwym przyjacielem, a kto tylko udaje. W końcu o zamordowanie jej męża jest podejrzewany ktoś z ich najbliższego otoczenia, ktoś kogo uważali za swojego przyjaciela, co zdecydowanie nie ułatwia całej sytuacji. Dla kobiety wszystko jest podwójnie trudne, gdyż zostaje z tym sama, zupełnie nie ma na kogo liczyć, komu zaufać. Na domiar złego do niej również wraca jej przeszłość, o której starała się zapomnieć. Wiele tajemnic, podejrzeń i trudnych decyzji w jednym, na dodatek tak trudnym momencie życia.

Autorka napisała naprawdę dobry thriller, który prezentuje nam historię oczami Molly i detektyw Rity. Te dwie narracje pomagają nam spojrzeć na całość ich oczami. W przypadku Molly poznajemy wiele przemyśleń, które zarysowują nam obraz całej sytuacji, pani detektyw natomiast prowadzi nas przez zagadkową sprawę, szukając jej rozwiązania.

W książce znajdziemy wiele poszlak, tropów, intryg. Niejednokrotnie podczas czytania błędnie wskazywałam winnego morderstwa, a to jest to co uwielbiam. Autorka tak potrafi namieszać, że były momenty, że już nie wiedziałam komu ufać, a komu nie.

Jest to naprawdę dobrze napisany debiut, który trzyma w napięciu, zaskakuje i co najważniejsze, nie pozwala się odłożyć dopóki nie rozwiążemy wraz z Panią detektyw Ritą zagadki tajemniczego morderstwa. Mi pióro autorki już przypadło do gustu i jeśli debiut został napisany w tak dobry sposób, to już chcę sięgnąć po kolejne dzieła spod pióra Terri Parlato. Bardzo serdecznie polecam szczególnie miłośnikom książek w tym gatunku, bo z pewnością się nie rozczarują!

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję bardzo portalowi sztukater.pl.

„Wszystkie mroczne miejsca” to książka Terri Parlato po którą sięgnęłam z wielkim zaciekawieniem, a były tego dwa główne powody. Przede wszystkim książka jest debiutem literackim autorki, a po te uwielbiam sięgać. Czytając i poznając twórczość autorów, którzy dopiero wkraczają na wydawnicz...

Rozwiń Zwiń

"Vademecum olejków eterycznych i aromaterapii", które zostało napisane przez Valerie Ann Worwood, która jest doktorem medycyny komplementarnej, aromaterapeutką i przewodniczącą Międzynarodowej Federacji Aromaterapeutów, zdecydowanie jest idealnym kompedium wiedzy dla każdego, kto stosuje, bądź chce zacząć stosować w swoim życiu aromaterapię i olejki eteryczne. To idealna osoba do przekazania wiedzy tym, którzy chcą się dowiedzieć wszystkiego z tej dziedziny i móc z niej w pełni korzystać. Olejki eteryczne i aromaterapia jest niezwykle szerokim zakresem wiedzy i poznanie jej tajników może okazać się kluczowym do tego, aby móc rozsądnie korzystać z tych dobrodziejstw.
W dzisiejszych czasach, gdy bardzo "modne" i popularne staje się stosowanie olejków eterycznych i aromaterapii niestety możemy na rynku spotkać wielu pseudo znawców, którym jedynie zależy na tym, aby sprzedać nam dane produkty, niekoniecznie zważając na to, czy mogą nam one faktycznie pomóc. Bowiem, aby stosowanie aromaterapii przynosiło zamierzone skutki, trzeba wiedzieć w jaki sposó i kiedy powinniśmy z niej korzystać.
Autorka w swojej książce zawarła ogrom wiedzy, który z pewnością był przez nią gromadzony latami. Znajdziemy w niej dosłownie wszystkie niezbędne nam wskazówki, Valerie przekazuje nam wiedzę na temat zastosowań poszczególnych olejków w konkretnych schorzeniach. Jak się dowiadujemy aromaterapia może okazać się kluczową pomocą w przypadku naszych przypadłości, jak również w przypadku schorzeń naszych dzieci. Ale olejki eteryczne mogą być pomocne nie tylko w przypadku bólu gardła, kataru, nawracającej migreny. Aromaterapia możę nam także pomóc we wzmacnianiu naszej odporności, jak również w przypadku rozwiniętych schorzeń jak zapalenie płóc, oskrzeli, może pomóc nam w walce z depresją, złymi nastrojami, ale również może okazać się kluczowe w dbaniu o nasze piękno. Aromaterapia możę również wpływać na wygląd naszej skóry, włosów, kondycję naszych żył, płuc, czy serca. Dzięki aromaterapii możęmy nawet przeciwdziałać naszym streson, co w dzisiejszych czasach jest niestety niezwykle powszechne wśród ludzi, którzy żyją pod ciągłą presją i nieomal zawsze w pędzie. Jak się okazuje z wieloma problemami natury zdrowia i piękna jesteśmy w stanie radzić sobie przy zastosowaniu aromaterapii i olejków eterycznych. Z ksiązki dowiemy się w jakim przypadku, na jakie dolegliwości, co powinniśmy stosować. Dosłownie mamy wszystko jasno i przejrzyście opisane, w taki sposób, że nie mając do tej pory żądnej wiedzy na ten temat jesteśmy w stanie zacząć korzystać z aromaterapii w swoim życiu. Na każde schorzenie mamy podane porady, odpowiedni dobór olejków, z którego możemy w pełni skorzystać. Autorka podaje dokłądne proporcje poszczególnych olejków eterycznych potrzenych do zastosowania w walce z poszczególnymi schorzeniami, których w książce opisanych jest ogrom, dlatego jestem pewna, że każdy znajdzie w niej porady przedatne właśnie dla niego!
O tej książce nie można powiedzieć złego słowa. Jest to ponad tysiąc stron wiedzy, przydatnej wiedzy, którą każdy z nas może praktycznie wykorzystać w swoim domu, w swojej rodzinie, w swoim życiu. Jest to wiedza przydatna młodym ludziom, jak również osobom starszym. To wiedza, którą możemy stosować u niemowląt, dorosłych i osób starszych. Wiedza, która pozwoli nam uniknąć antybiotyków, sztucznych kosmetków i przede wszystkim wiedza, która pozwoli nam zaoszczędzić duże pieniądze, których nie wydamy na kremy, maście czy kosmetyki! Ta książka zdecydowanie jest trafioną inwestycją, która nam się zwróci! Serdecznie zachęcam do sięgnięcia po to tomisko wiedzy i spróbowania zastosowania w swoim życiu i rodzinie aromaterapii. Wierzcie mi, że jak tylko spróbujecie to ona z pewnością zostanie z Wami już na zawsze!
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania ksiązki serdecznie dziękuję portalowi sztukater.pl

"Vademecum olejków eterycznych i aromaterapii", które zostało napisane przez Valerie Ann Worwood, która jest doktorem medycyny komplementarnej, aromaterapeutką i przewodniczącą Międzynarodowej Federacji Aromaterapeutów, zdecydowanie jest idealnym kompedium wiedzy dla każdego, kto...

Rozwiń Zwiń

Literatury obozowej na czytelniczym rynku zdecydowanie nie brakuje, wręcz można powiedzieć, że jest jej zdecydowany przesyt, niemniej jednak książki te w dalszym ciągu cieszą się dużym zainteresowaniem i ciągle powstają nowe powieści. Krystyna Toczek, która jest autorką powieści „Spotkaliśmy się w obozowym piekle” jest pasjonatką historii, i to właśnie duże zainteresowanie wojną i obozami sprawiło, że postanowiła na podstawie fikcji literackiej nieco przybliżyć czytelnikom obozowe piekło. Książka jest literackim debiutem autorki, ale ja osobiście uważam ją, mimo może pewnych niedociągnięć, za zdecydowanie udany debiut. Wielki plus dla autorki, że zdecydowała się na osadzenie historii w niemieckim obozie Dora w pobliżu Northausen w Turyngii, który mieścił się na terenie III Rzeszy. Z reguły, czytając książki, których wydarzenia osadzone są w obozie koncentracyjnym trafiamy do Auschwitz, a to była intrygująca odmiana, co nie zmienia faktu, że okrucieństwo pozostało.

Myślę, że z racji swoich zainteresowań autorka w bardzo autentyczny sposób oddała życie obozowe, które zdecydowanie nie należało do przyjemnych, lekkich i łatwych. Zdecydowanie była to inna rzeczywistość, a codzienność znacznie odbiegała od standardów życia każdego człowieka zarówno w dzisiejszych czasach, jak również przed wojną.

Czytając książkę „Spotkaliśmy się w obozowym piekle” poznajemy historię osiemnastoletniej Anny, która wraz ze swoimi bliskimi trafiła do niemieckiego obozu koncentracyjnego Dora, gdzie już na peronie została zauważona przez Jurgena Sztocha, który przez Himmlera został oddelegowany do obozu. Jurgen nie popierał działania nazistów i starał się jak mógł, aby pomagać niewinnym ludziom, którzy dosłownie trafili do piekła na ziemi. Obóz koncentracyjny Dora, to miejsce, przez które przetoczyło się tysiące bezbronnych, niewinnych ludzi, gdzie wykorzystywano bezprawnie do pracy, gwałcono i znęcano się nad ludźmi. Major Jurgen robił co w jego siłach, aby przeciwdziałać tym działaniom i jak tylko mógł, to wykorzystywał swoją pozycję, aby pomagać. Niestety często jego chęci i możliwości były stanowczo zbyt małe, aby mógł zdziałać cokolwiek. Szczególnie że swoje działania musiał prowadzić ostrożnie, aby nie narazić swojego życia i bezpieczeństwa. Gdy na peronie ujrzał blondwłosą Annę od razu wiedział, że zrobi wszystko, aby jej pomóc. Narażając siebie, jak i młodą kobietę udało mu się ją przetransportować do swojej willi na obrzeżach. Niestety bliskich Anny nie udało się już uratować. Kobieta mimo pomocy ze strony Jurgena początkowo była w stosunku do niego bardzo nieufna, traktowała go ze znacznym dystansem, co chyba nie jest dla nikogo zdziwieniem. Niemniej jednak między Anną i Jurgenem z czasem nawiązuje się nić porozumienia.

Książka, mimo iż jest wyłącznie literacką fikcją przedstawia nam historię, która mogłaby mieć miejsce w prawdziwym życiu. Ludzie, którzy trafiali do obozów nie zostali pozbawieni uczuć, marzeń, pragnień, pożądania. W nich nadal drzemała chęć do dalszego życia i nadzieja, że jeszcze nadejdą lepsze, normalne czasy, a im uda się wrócić do normalności i ponownie ułożyć sobie życie i cieszyć się, nim jak dawniej. W tych ludziach nie umarły uczucia i nadal odczuwali potrzebę miłości, dzielenia życia z innymi i posiadania możliwości ponownego cieszenia się każdym dniem. Często czytam w recenzjach książek, że przesadzonym jest tworzenie miłosnych historii w obozowym piekle, ale zawsze zastanawia mnie dlaczego? W czym Ci ludzie byli gorsi, dlaczego mieliby być pozbawieni nadziei, miłości… A czy to nie jest tak, że będąc w obozie jeszcze bardziej potrzebujemy miłości, nadziei, wiary? Ludzie musieli wierzyć, że będzie lepiej, że mają nadzieję na powrót do normalności, prawdziwego życia. Skąd inaczej czerpaliby siłę do walki, do codziennego torturowania, do tego, aby przetrwać to piekło. To właśnie miłość, rodzina, bliscy, nadzieja były ich motorem, który dawał możliwość przetrwania tego wszystkiego.

Książkę mimo bardzo trudnych i bolesnych tematów, które porusza czyta się bardzo szybko. W moim przypadku oczywiście nie obeszło się podczas czytania bez łez, ale tak już mam, że czytając o takich okrucieństwach nie potrafię powstrzymać płaczu. Dla mnie niewyobrażalnym jest istnienie takich miejsc, jak Dora i mam nadzieję, że już nigdy w życiu nikomu nie przyjdzie być tak traktowanym, jak traktowani byli tam ludzie. Mimo iż bardzo często sięgam po literaturę obozową, to uważam, że ten tytuł naprawdę godny jest polecenia i wszystkim którzy podobnie jak ja chętnie sięgają po tego typu książki serdecznie polecam!

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję portalowi sztukater.pl.

Literatury obozowej na czytelniczym rynku zdecydowanie nie brakuje, wręcz można powiedzieć, że jest jej zdecydowany przesyt, niemniej jednak książki te w dalszym ciągu cieszą się dużym zainteresowaniem i ciągle powstają nowe powieści. Krystyna Toczek, która jest autorką powieści „Spotkaliś...

Rozwiń Zwiń

Pani England" to książka, której akcja została osadzona w początkach dwudziestego wieku. Jest to przedział czasowy, do którego w literaturze uwielbiam wracać. Autorka w powieści idealnie odzwierciedla dawne czasy poprzez wspaniały opisy, które oddają ten klimat. Zachowanie ludzi, rola kobiet w życiu i domu, służba i jej obowiązki są oddaniem klimatu tamtych czasów. Uwielbiam sięgać po powieści historyczne, dlatego z wielką przyjemnością czytałam książkę Stacey Halls. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale ja sama oceniam je bardzo pozytywnie i jestem pewna, że po twórczość autorki z wielką przyjemnością jeszcze sięgnę!
Ruby May to kobieta, która podejmuje pracę u Państwa England w odległym Yorkshine. Życie zmusiło ją, by wyjechała daleko od swoich bliskich, rodzinnych stron i podjęła pracę w zawodzie, do którego się specjalnie przygotowywała. Została nianią w domu, gdzie nie wszystko było typowe, a gospodyni nie była przez służbę lubiana i nie okazywała dzieciom czułości, mimo iż to były maluszki. Sama od początku nie polubiłam Lilian England, która dla mnie była dość tajemniczą i bardzo oschłą kobietą, której zwyczajnie nie dało darzyć się sympatią. Natomiast Charls England to mężczyzna, który był bardzo przyjemny i zyskał moją sympatię już od pierwszych stron. Niemniej jednak tajemniczość Pani England, rodzinne sekrety Państwa to tajemnice, które Ruby chciałaby odkryć. Sama jednak także niesie ze sobą brzemię zaszłości sprzed lat, które nigdy jej nie opuściły.
Narracja książki jest prowadzona z perspektywy niani Ruby, która opisuje swoje odczucia, przemyślenia i całą sytuację przedstawia nam ze swojej perspektywy. Akcja książki nie ma zawrotnego tempa, niemniej jednak potrafi nieco przyspieszyć, a momentami nawet zaskoczyć. Zakończenia w ogóle się nie spodziewałam, ale nie będę więcej zdradzać, żeby innym nie odbierać przyjemności z czytania!
Książkę czyta się bardzo przyjemnie i ciekawie. Postacie są tajemnicze, wyraziste i zróżnicowane. Myślę, że jeśli ktoś lubi sięgać po historie osadzone w XX-wieku z pewnością się nie rozczaruje! Ja uwielbiam i książka mnie usatysfakcjonowała, dlatego serdecznie polecam!
Książka otrzymana z klubu recenzenta serwisu nakanapie.pl

Pani England" to książka, której akcja została osadzona w początkach dwudziestego wieku. Jest to przedział czasowy, do którego w literaturze uwielbiam wracać. Autorka w powieści idealnie odzwierciedla dawne czasy poprzez wspaniały opisy, które oddają ten klimat. Zachowanie ludzi, rola...

Rozwiń Zwiń

„Dzieci cienia” to debiutancka powieść Kingi Dańko. Ja osobiście bardzo chętnie sięgam po debiuty, które często pozwalają nam odkryć naprawdę wspaniałych autorów, którzy zostają z nami później na długie lata. Mam wrażenie, że tak właśnie będzie w przypadku tej autorki. Pani Kinga na swoją debiutancką książkę wybrała zdecydowanie trudny temat jakim jest alkoholizm. Jest to temat powszechnie obecny w społeczeństwie, niemniej jednak dość problematyczny i wstydliwy. Ludzie bardzo często nie chcą rozmawiać, przyznać się, że w ich najbliższym społeczeństwie, czy też że ich samych dotknął problem alkoholizmu.

Książka przedstawia nam historię dwóch braci Jeremiasza oraz Pawła, którym przyszło dorastać w domu, gdzie alkohol był powszechny. Problem ten dotknął ich matkę, co zdecydowanie nie jest łatwe dla małych chłopców. Po odejściu ojca kobieta nie potrafiła sobie z tym poradzić. Nie każdy z nas jest na tyle silny, aby stracić miłość, zostać samemu z dwójką dzieci i nadal świetnie radzić sobie w życiu. Matce Jeremiasza i Pawła zabrakło siły, co było główną przyczyną tego, że kobieta sięgnęła po alkohol. Początkowo jedynie alkohol miał jej pomóc „Zatopić smutki”, niemniej jednak z czasem coraz trudniej było z niego zrezygnować. Kobieta prowadziła tryb życia, który daleko odbiegał od ideału życia rodzinnego dwójki małych chłopców. Całonocne imprezy mocno zakrapiane alkoholem, ciągłe przyprowadzanie do domu znajomych oraz przypadkowo poznanych ludzi zdecydowanie nie wpływało dobrze na wychowywanie dwóch dorastających chłopców, którzy potrzebowali matczynej miłości, ciepła i życiowych porad. Nie dość, że dorastanie jest wyjątkowo trudne, to dodatkowo przeżycia odciskają piętno w umyśle człowieka, któremu przyszło dorastać w cieniu alkoholu. Dorastanie w domu, z matką alkoholiczką zdecydowanie nie należało do najłatwiejszych, a na psychice chłopców odbija się przez całe ich przyszłe życie. Już na zawsze, przez całe życie, cokolwiek by nie robili, pozostają dziećmi alkoholiczki. Czy kobiecie wystarczy silnej woli

Osobiście w życiu spotkałam wiele razy problemy alkoholowe, który dominowały w domu, przyćmiewały życie codzienne i nie pozwalały na cieszenie się życiem. Moja przyjaciółka dorastała w domu z ojcem alkoholikiem, dla którego najważniejsze było to, aby miał co wypić. Nie liczyło się czy dzieci zjadły, czy były czyste. Często również dochodziło do przemocy domowej, która niestety w takich przypadkach jest niezwykle częstym towarzyszem. Tak jak było w tym przypadku, tak bywa bardzo często, że druga połowa daje na to przyzwolenie. Początkowo nigdy nikt nie zauważa problemu, później wszyscy mają nadzieję, że uda się go rozwiązać i wierzą w każdą obietnicę, że to był ostatni raz i nigdy więcej się nie powtórzy. Tak jest za każdym razem. Niestety z reguły problem zamiast maleć, zwykle narasta i się kumuluje, aż dochodzi do momentu gdy problem ujrzy światło dzienne, bo wydarzy się coś złego. W przypadku mojej przyjaciółki na szczęście dorastające córki dały mamie siłę i wiarę w to, że można żyć inaczej, że może być lepiej. Wspólnie, przy pomocy nieomal całej rodziny zwalczali problem długimi latami. Za każdym kolejnym razem odwożąc tatę na odwyk, co zdecydowanie musiało nie być dla nich łatwe i z pewnością zostało w psychice ich wszystkich po dziś dzień, mimo iż od tego czasu minęło wiele lat, a problem na stałe został zażegnany. Choć w takich przypadkach chyba nie powinno używać się słów na stałe… Niestety jest to problem, który zawsze zostaje gdzieś z tyłu naszej głowy. Nigdy tak naprawdę do końca nie zniknie obawa, że alkohol znów może wrócić do naszego życia. Po dziś dzień w rozmowach z przyjaciółką wspomina tamte, trudne dni. Ponadto korzysta z pomocy psychologa i bardzo często mówi o swoich obawach, które odczuwa w stosunku do swojej rodziny. Boi się, że w jej rodzinie, którą udało jej się szczęśliwie założyć mógłby kiedykolwiek

Narracja książki jest prowadzona z perspektywy trzech osób, co znacznie ułatwia zrozumienie, wcielenie się każdą z postaci i w pewnym stopniu zrozumienie ich postępowania, albo przynajmniej poznanie toku myślenia, które miało wpływ na podejmowane decyzje. Książka zdecydowanie nie należy do łatwych, lekkich i przyjemnych. Jest to niezwykle trudna i bardzo emocjonalna lektura, którą czyta się z wywołaniem bólu i cierpienia. Autorka emocje przekazuje nam dosłownie, czytając odczuwamy ból, cierpienie, niepewność i krzywdy bohaterów. Nie jest to książka z tych, które można przeczytać z zapartym tchem w jeden wieczór. Zbyt duża dawka emocji na raz, której moglibyśmy nie udźwignąć. Wartościowa, trudna lektura, którą naprawdę warto przeczytać. Zdecydowanie trudno uwierzyć, że jest to debiut autorki, który jest wyłącznie fikcją literacką, bo naprawdę napisany został po mistrzowsku. Ja już z wielkim zaciekawieniem czekam na kolejne książki które z pewnością znajdą się na mojej liście koniecznych do przeczytania.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki serdecznie dziękuję portalowi sztukater.pl

„Dzieci cienia” to debiutancka powieść Kingi Dańko. Ja osobiście bardzo chętnie sięgam po debiuty, które często pozwalają nam odkryć naprawdę wspaniałych autorów, którzy zostają z nami później na długie lata. Mam wrażenie, że tak właśnie będzie w przypadku tej autorki. Pani Kinga na swoją ...

Rozwiń Zwiń

"Bohater" to już moje drugie spotkanie z twórczością autora. I muszę szczerze przyznać, że o tyle o ile po przeczytaniu pierwszej książki, którą była "Mała baletnica" czułam wielkie rozczarowanie, tak po tym tytule mam ochotę na więcej. Wbrew wszystkiemu myślę, że poprzednia książka autora była oparta na prawdziwych wydarzeniach, a temat nie był łatwy, tutaj natomiast mamy do czynienia z literacką fikcją, co znacznie poszerza możliwości autora! Na szczęście mimo rozczarowania "Małą baletnicą" postanowiłam dać jeszcze szansę autorowi i bardzo się z tego powodu cieszę, bo to naprawdę dobra pozycja i warto spędzić z nią czas!
W książce "Bohater" autor zabiera nas wraz z Aldoną Nikiszyn oraz jej współpracownikami na wyprawę do Rosji. To właśnie tam dochodzi do niespotykanej wcześniej serii morderstw, gdzie na starcie śledczy znajdują kilku trupów z licznymi ranami na ciele oraz zaszytymi dratwą ustami! Nikiszyn od razu przystępuje do działania, jednak okazuje się, że zadanie może być znacznie bardziej skomplikowane aniżeli początkowo zakładał. Trupów co chwilę przybywa, a sprawca staje się nieuchwytny. Dodatkowym problemem okazuje się to, że seryjny morderca zyskuje poparcie wśród ludzi, gdyż skrupulatnie dobiera swoje ofiary. Nie są to przypadkowi ludzie, a osoby zajmujące się udzielaniem pożyczek dla tych, którzy znaleźli się pod ścianą i pilnie potrzebują finansowego wsparcie. Bo czy przez znane wszystkim "chwilówki" nie popadli w ogromne długi ludzie?? To właśnie takim udzielających "chwilówki" upatrzył sobie morderca i sukcesywnie zabija, a Alona co rusz odkrywa nowe zwłoki. Można by rzec, że seryjny morderca sam postanowił wymierzyć sprawiedliwość tym, którzy popychali w jeszcze większe kłopoty ludzi, którzy już i tak znaleźli się na krawędzi. A co tu dużo ukrywać, jeśli ktoś morduje ludzi, którzy dla społeczeństwa w osadzie zyskują status tych złych, albo co więcej morduje ludzi, którym społeczeństwo dłużne jest pieniądze, to zdecydowanie taki morderca może liczyć na aplauz że strony społeczeństwa. Na taki zwrot akcji w książce również nie musieliśmy długo czekać.
Osobiście muszę szczerze przyznać, że fabuła i sam pomysł autora na książkę bardzo mi się spodobał. Miałam pewne skojarzenia z uwielbianym kiedyś przeze mnie serialem "Dexter", gdzie również to seryjny morderca postanowił wymierzać sprawiedliwość. Książka posiada niezwykle wiele zwrotów akcji, które nie pozwalają czytelnikowi ani na moment zwolnić tempa. Cały czas coś się dzieje, wielu bohaterów również ubarwia akcje ksiazki i sprawia, ze czyta się ja z wielkim zaciekawieniem. Czytania się ją bardzo szybko. Choć ponownie mam zastrzeżenie do autora o zbyt długie rozdziały i opisy, choć to w tym przypadku tak bardzo mi to już nie przeszkadzało. Zdecydowanie zagmatwana, zagadkowa i do samego końca nie pozwalającą odkryć prawdziwego mordercy i jego motywów książka. Podczas jej czytania mamy wrażenie jakby cała akcja działa się tuż obok nas, a sama historia nie jest przekoloryzowana. Zespół śledczych w tym przypadku podejmuje trafne, ale i błędne decyzje. Nie jest zawsze krok przed mordercą, co zdecydowanie dodaje realności historii, a przez to czyta się ją naprawdę genialnie. Zawsze przecież najbardziej intrygują historie, które mogłyby się wydarzyć w naszym realnym życiu!
Czytając z pewnością każdy z nas pomyśli, że ta historia mogła mieć miejsce w realnym życiu, choć ponoć to wyłącznie literacką fikcją!
Bardzo serdecznie polecam ten tytuł. Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję portalowi sztukater.pl

"Bohater" to już moje drugie spotkanie z twórczością autora. I muszę szczerze przyznać, że o tyle o ile po przeczytaniu pierwszej książki, którą była "Mała baletnica" czułam wielkie rozczarowanie, tak po tym tytule mam ochotę na więcej. Wbrew wszystkiemu myślę, że poprz...

Rozwiń Zwiń

Nie ma dla matki większej tragedii, aniżeli pochować własne dziecko. Sama jestem matką, mam dwójkę maluszków, które jeszcze przed swoimi narodzinami stały się całym moim światem. Dosłownie nie jestem w stanie sobie wyobrazić życia bez nich. Gdyby miało ich w moim życiu zabraknąć jestem przekonana, że nie potrafiłabym udźwignąć tego ciężaru. Najzwyczajniej w świecie nie poradziłabym sobie z tak ogromnym bólem i cierpieniem, a moje życie straciłoby sens, ciągłe wspomnienia i powracanie myślami nie pozwoliłoby normalnie funkcjonować.

Książka Mariki Krajewskiej „Za zakrętem” porusza właśnie tak trudne i traumatyczne dla matki tematy. Dwie kobiety, których losy splatają się w najtragiczniejszym dla nich momencie życia. Anna, która jest spełnioną matki córki Julii oraz Irina również spełniona matka syna Romana. Zycie tych dwóch kobiet za sprawą jednego wypadku odmienia się całkowicie. Obie bowiem tracą swoje dzieci i zostają ze swoim bólem, cierpieniem i pustką, której nie da się niczym wypełnić. Anna i Irina początkowo darzą się jedynie nienawiścią, niemniej jednak ich częste spotkania na cmentarzu, wspólne opłakiwanie swojej straty coraz bardziej je do siebie zbliża. Tylko ktoś, kto przeżył taką samą tragedię jak Twoja jest w stanie zrozumieć Twoje cierpienie i ból. Dlatego też między kobietami nawiązuje się więź, która od nienawiści prowadzi nieomal do wzajemnego uzależnienia się od siebie. Książka opowiada o tym z czym przychodzi nam się zmierzyć w chwilach życiowych tragedii oraz o tym jak ważne może w takim momencie okazać się dla nas wsparcie bliskich i innych, na które nie zawsze możemy liczyć.

Autorka napisała krótką, ale bardzo przejmującą, emocjonalną historię obok której nie sposób przejść nie roniąc łez. Styl pisarski autorki jest dość specyficzny, ale myślę, że wpisał się on w mój gust. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale z pewnością nie było ostatnim. Czytając miałam możliwość przeżywania tragedii wraz z głównymi bohaterki, dosłownie przeniosłam się do ich świata, co zdecydowanie jest zasługą stylu pisarskiego autorki. Emocjonalnie książka dosłownie rozłożyła mnie na łopatki! Z pewnością zostanie ona w mojej głowie na długo.

Serdecznie zachęcam do sięgnięcia po ten tytuł, bo naprawdę warto!

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki serdecznie dziękuję portalowi sztukater.pl

Nie ma dla matki większej tragedii, aniżeli pochować własne dziecko. Sama jestem matką, mam dwójkę maluszków, które jeszcze przed swoimi narodzinami stały się całym moim światem. Dosłownie nie jestem w stanie sobie wyobrazić życia bez nich. Gdyby miało ich w moim życiu zabraknąć jestem prz...

Rozwiń Zwiń

"Miłość przedślubna " była moim pierwszym spotkaniem z twórczością Ewy Lenarczyk. Szczerze muszę przyznać, że książka mnie zaskoczyła. Spodziewałam się słodkiego romansu, a otrzymałam wiele emocji i ludzi, którzy dążą w życiu do szczęścia, ale borykają się również z takimi samymi problemami jak każdy z nas.
Miłość - Wielu z nas o niej mówi, inni twierdzą, że och to nie dotyczy. Niemniej jednak Miłość pojawia się w naszym życiu niemal na każdym kroku. Miłość rodziców, Miłość drugiej osoby, Miłość dziecka. Jest ona w naszym życiu obecna każdego dnia i niemal na każdym kroku. W życiu każdy pamięta swoją pierwszą Miłość, pierwsze zakochanie, które sprawia, że nasze serce po raz pierwszy zaczyna bić mocniej, a na widok drugiej osoby uśmiech sam wędruje na naszą twarz. Przecież przysłowiowe "motyle w brzuchu" istnieją! Sama też ich doświadczyłam i doskonale do dziś pamiętam!
Adam miał zaplanowany ślub, pewien że znalazł miłość swojego życia, gdy w przeddzień ślubu Narzeczona oznajmia mu, że zmieniła zdanie i ślubu nie będzie. Postanawia udać się w zaplanowaną podróż poślubną sam, jednak na miejscu w Maroku okazuje się, że w tym samym apartamencie została ulokowane Anna, która zabawnym zbiegiem okoliczności nosi to samo nazwisko i jest z tego samego miasta. Szereg zabawnych zdarzeń sprawia, że Adam i Anna brani są za małżeństwo, a swoje wakacje będą zmuszeni spędzić w jednym apartamencie. Anna to kobieta, która tuż przed wyjazdem przeszła operacje usunięcia oponiaka i nie chce obnosić się ze swoim wyglądem, a wolałaby ukryć się przed światem.
Nic tak nie zbliża jak wspólne rozmowy, zwierzenia, wspólne milczenie. O tym właśnie przekonują się bohaterowie tej powieści.
Każdy w życiu miewa swoje wzloty i upadki, lepsze i gorsze momenty. Bardzo często zdarza się, że te gorsze chwilę potrafią nas jeszcze bardziej umocnić i sprawić, że osoby które były w Tym momencie z nami stają się dla nas bardzo ważne, wręcz zaczynają być naszym całym światem. To właśnie podczas pokonywania trudności dowiadujemy się na kogo w życiu tak naprawdę możemy liczyć. Myślę, że umocnienie relacji Adama i Anny nastąpiło w tak znacznym stopniu właśnie głównie z tego powodu. On na chwilę po porzuceniu przez kobietę nieomal przed ołtarzem, ona borykała się z problemami zdrowotnymi. Te trudne momenty w życiu zdecydowanie pomogły w budowaniu ich relacji, gdzie zaczynali od czystej karty i mogli liczyć na swoje wzajemne wsparcie. Bohaterowie książki są wyraziści, ale zarazem skromnie, czym autorka bardzo mnie ujęła. Wykreowani z odpowiednim wyczuciem i smakiem. Chyba bohaterów tej powieści nie mogłam nie polubić. Zwyczajni, mili ludzie, którym życie dało jednak w kość!
Mimo, iż spodziewałam się jedynie lekkiego, wakacyjnego romansu, to otrzymałam wartościową historię o miłości, pokojywaniu życiowych trudów, docenianiu w życiu każdej chwili I przede wszystkim o miłości. Jej sile, możliwościach i wielkości. To wspaniała historia, którą została napisana w bardzo przyjemny i przystępny sposób. Podczas czytania nie zabrakło momentów śmiechu, ale i momentów wzruszeń.
Jest to książka niemal dla każdego, a już z pewnością przypadnie do gustu osobom, które lubią piękne, miłosne uniesienia! Bardzo serdecznie polecam, myślę że podobnie jak ja się nie zawiedziecie!
Za możliwość przeczytania I zrecenzowania książki bardzo dziękuję portalowi sztukater.pl

"Miłość przedślubna " była moim pierwszym spotkaniem z twórczością Ewy Lenarczyk. Szczerze muszę przyznać, że książka mnie zaskoczyła. Spodziewałam się słodkiego romansu, a otrzymałam wiele emocji i ludzi, którzy dążą w życiu do szczęścia, ale borykają się również z takimi samymi...

Rozwiń Zwiń

"Szept mroku" To książka, która niejednego czytelnika przestraszy swoją objętością. Prawie sześćset stron romansu biurowego z wątkiem mafijnym... ale wierzcie, że warto samemu sprawdzić jak autorce wyszedł debiut. Nie ukrywam, że od zawsze uwielbiałam sięgać po debiuty literackie, gdyż pozwalają one na poznanie nowego pióra literackiego. Bywa, że książki są niedopracowane, można podczas czytania odczuć pewne braki, niemniej jednak można również odkryć wspaniałe perełki i poznać świetnych autorów nim jeszcze wejdą na wyżyny! A myślę, że Pani Joanną Świątkowska zdecydowanie właśnie tam trafi! Książka może nie jest idealna, bo znalazłyby się pewne niedociągnięcia w stylu zbyt częstych powtórzeń, za mało rozwiniętej rozmowy, czy zbyt długich opisów. Niemniej jednak mimo tych niuansów naprawdę jest świetnie napisana, aż trudno uwierzyć że jest to debiut autorki. Połączenie romasu mafijnego z biurowym również wyszło bardzo fajnie i choć dawno nie sięgałam po książki z wątkiem mafijnym, to ta naprawdę przypadła mi do gustu!
Fight Arrington poznajemy dokładnie w momencie, gdy postanawia odmienić swoje życie i ucieka sprzed ołtarza. Dziewczyna planuję rozpocząć nowe życie, które chce ułożyć po swojemu. Najbardziej przeciwna jednak jest temu jej matka, która pokładała wielkie nadzieje w związku córki i przyszłym zięciu. Fighter znajduje pracę u Gregora Devenporta, który do tej pory nigdy nie zwracał uwagi na swoje pracownice. Jest to mężczyzna, który nie wiąże się z kobieta na długo. Jednak w tym przypadku Fight go intryguje swoją osobowością, indywidualnym podejściem, zdecydowaniem i pewnością siebie. Jedyna kobieta, która nie ulega mu na każdym kroku, a zawsze twardo trzyma się swojego zdania. To właśnie Gregor ratuje kobietę z opresji, gdy matka próbuje ponownie połączyć ją z byłym już narzeczonym.
Fight zaczyna łączyć z Gregorem swojego rodzaju układ, na który oboje wyrażają zgodę. Wszystko układa się do momentu, gdy dziewczynę dopada dawno zapomniana przeszłość. Zaczyna dostawać pogróżki, a mężczyzna podejrzewa, że to z uwagi na wiążącą ich relację ktoś chce ją skrzywdzić. Jednak to mafijna przeszłość jej ojca dogania ją w najmniej spodziewanym i tym samym najmniej odpowiednim momencie życia.
Przyznam szczerze, że jestem fanką romansów a motyw romansu biurowego i mafijnego to jedne z moich ulubionych, dlatego zebranie tych dwóch motywów w jednej powieści jest dla mnie strzałem w dziesiątkę. Szczególnie, że autorka nie skupia się na żadnym z nich ze zbytnią przesadą. Wszystko jest idealnie wyważone i umiarkowane. Gorące sceny, które do mnie przemawiają są pikantne, ale nie są wulgarne i za to ogromny plus! Ostatnimi czasy w literaturze z wielu romansów wychodzą erotyki, a przyznam szczerze, że mam tego już nieco przesyt. Tutaj autorka zachowała idealne wyważenie i umiar nie przekraczając granicy dobrego smaku. Podoba mi się również Fighter, która jest kobietą nie dającą sobą pomiatać. W tej książce nie dostaniemy władczego faceta i szarej myszki, która godzi się na wszystko i ulega facetowi na każdym kromu. Mimo, iż Gregor to pewny siebie mężczyzna, to właśnie jemu przyvchodzi bytć uległym!
Całość składa się na naprawdę dobrze napisaną historię w której dużo się dzieje. Akcja toczy się w odpowiednim tempie I możemy liczyć na niespodziewane zwroty akcji, które zaskakują czytelnika. Niby wszystko jest jasne i klarowne, ale elementów których się nie spodziewamy nie zabraknie, za co ogromny plus dla autorki.
Ja książkę bardzo serdecznie polecam!
Książka z portalu sztukater.pl

"Szept mroku" To książka, która niejednego czytelnika przestraszy swoją objętością. Prawie sześćset stron romansu biurowego z wątkiem mafijnym... ale wierzcie, że warto samemu sprawdzić jak autorce wyszedł debiut. Nie ukrywam, że od zawsze uwielbiałam sięgać po debiuty literackie...

Rozwiń Zwiń