Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzeba autorowi oddać, że:
- zsyntetyzował i w przystępny sposób przedstawił aktualny stan wiedzy dot. skutecznych metod uczenia się; w pewnym sensie wyciągnął tę wiedzę na światło dzienne
- oprócz spisania teorii sam wypróbował na sobie badane metody i uzależnił wydanie tej książki od ich skuteczności
- rękami swojego wydawnictwa zadbał o każdy szczegół w kwestii wyglądu i fizycznej jakości książki (nie każdemu musi się podobać taka frywolna, kolorowa forma, ale trzeba przyznać, że widać włożoną tu pracę)
- dysponuje szerokim wachlarzem przykuwających uwagę porównań :)

Z minusów:
- autor długo się rozkręca; zanim dojdzie się do esencji książki trzeba przebrnąć przez kilkadziesiąt stron kwiecistych opisów spraw, które można by streścić na kilku stronach
- odstraszać może trochę cena, ale czy powinna ona mieć wpływ na ocenę książki? :)

Trzeba autorowi oddać, że:
- zsyntetyzował i w przystępny sposób przedstawił aktualny stan wiedzy dot. skutecznych metod uczenia się; w pewnym sensie wyciągnął tę wiedzę na światło dzienne
- oprócz spisania teorii sam wypróbował na sobie badane metody i uzależnił wydanie tej książki od ich skuteczności
- rękami swojego wydawnictwa zadbał o każdy szczegół w kwestii wyglądu i...

Z plusów: sporo przydatnych nawyków (nie tylko dla osób dotkniętych ChAD), kilka trafnych spostrzeżeń, garść inspiracji.
Z minusów: powtórzenia, omawianie tych samych kwestii wiele razy; no i większość książki odnosi się do pojedynczego przypadku choroby autora, a wstawki od 'ekspertów' prezentują raczej wiedzę encyklopedyczną.
Podsumowując: choć nie arcydzieło, a 'tylko' dość ciekawy poradnik, to z fragmentów wartych uwagi udało mi się uzbierać 8 stron notatek :)

Odnosząc się jeszcze do opinii, że Bucki 'spłycił' chorobę:
Autor pisał wyraźnie (chyba nawet kilkukrotnie), że cierpiał na spektrum ChAD, więc jego przebieg nie był wcale tak drastyczny. Nie przedstawiał siebie jako największą ofiarę tej choroby, a na łamach książki były podane przykłady poważniejszych objawów. Nie sądzę, aby osoby przechodzące chorobę w najcięższej postaci były w stanie napisać jakąkolwiek książkę, a Bucki podjął się tego bo znał przynajmniej namiastkę tego co przeżywają inni. Może przerodziło się to w poradnik 'porannego nordic walkingu', ale dzięki temu mogą z tej książki wynieść coś wszyscy.

Z plusów: sporo przydatnych nawyków (nie tylko dla osób dotkniętych ChAD), kilka trafnych spostrzeżeń, garść inspiracji.
Z minusów: powtórzenia, omawianie tych samych kwestii wiele razy; no i większość książki odnosi się do pojedynczego przypadku choroby autora, a wstawki od 'ekspertów' prezentują raczej wiedzę encyklopedyczną.
Podsumowując: choć nie arcydzieło, a 'tylko'...

Książka mówi głównie o GTD, w dużej mierze opierając się o aplikację Nozbe, której autor jest twórcą. Oryginalne Getting Things Done Davida Allena przeczytałem już wcześniej, dlatego też książka Michała Śliwińskiego nie była dla mnie taką inspiracją i odkryciem jak amerykański pierwowzór. Niemniej jednak, wiedza przekazana jest w znacznie bardziej zwięzły sposób, co dla ludzi nie lubiących amerykańskiego marketingowego lania wody może być dużym plusem :)

Książka mówi głównie o GTD, w dużej mierze opierając się o aplikację Nozbe, której autor jest twórcą. Oryginalne Getting Things Done Davida Allena przeczytałem już wcześniej, dlatego też książka Michała Śliwińskiego nie była dla mnie taką inspiracją i odkryciem jak amerykański pierwowzór. Niemniej jednak, wiedza przekazana jest w znacznie bardziej zwięzły sposób, co dla...