Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dosyć późno wydana w Polsce, pod koniec lat dziewięćdziesiątych lub na początku dwutysięcznych to byłoby wielkie "łał". A po reportażach Hugo-Badera, "Gułagu" Applebaum i "Opowiadaniach kołymskich" Szałamowa, to już tylko "dobra"

Książka dosyć późno wydana w Polsce, pod koniec lat dziewięćdziesiątych lub na początku dwutysięcznych to byłoby wielkie "łał". A po reportażach Hugo-Badera, "Gułagu" Applebaum i "Opowiadaniach kołymskich" Szałamowa, to już tylko "dobra"

Jako saga - dosyć interesująca, ale sporo rzeczy nie podobało mi się:
- dziwna narracja - dla mnie przerost formy nad treścią
- sporo niewiele wnoszących filozoficznych rozważań, które niepotrzebnie zwiększają objętość książki
- dziwne wątki (np. stale poruszany temat saren, czy wątek von Barnekowa dodany chyba tylko po to, żeby opisać homoseksualne orgie SA)
- Nikodem Gemander wydaje się dość "płaską" postacią, użyteczny tylko do przedstawienia dziejów rodziny Gemanderów i Czoików
- liczne biologizmy, które raczej nie są specjalnie oryginalne (pierwszy raz zetknąłem się z nimi w "Szkicach spod Monte Cassino" Wańkowicza, jakieś 15 lat temu, wtedy była to nowość, która zrobiła na mnie duże wrażenie)
- dziwny pomysł z ukryciem Josefa w kopalni
- na zakończenie autor zaserwował tak wielką tragedię rodzinną, że aż zrobiło się groteskowo

Jako saga - dosyć interesująca, ale sporo rzeczy nie podobało mi się:
- dziwna narracja - dla mnie przerost formy nad treścią
- sporo niewiele wnoszących filozoficznych rozważań, które niepotrzebnie zwiększają objętość książki
- dziwne wątki (np. stale poruszany temat saren, czy wątek von Barnekowa dodany chyba tylko po to, żeby opisać homoseksualne orgie SA)
- Nikodem...

Książka interesująco napisana, zwłaszcza ciekawe były rodziały dot. różnic między Warmią a Mazurami, o plebiscycie i o rozbieraczach domów. Co do zamieszczonych w książce historii autochtonów - chyba niepotrzebnie jest ich tak dużo, one są dość podobne do siebie. Dodatkowo wydaje mi się, że właśnie w części opisującej historie autochtonów, brakuje jakiegoś komentarza, wyjaśniającego kontekst - autorka skupia się na życiowych tragediach miejscowej ludności, a wg mnie należało dodać, że bardzo często ludność napływowa nie chciała tam mieszkać, bo sama była przesiedlona (z Kresów, z Pogórza Przemyskiego itd.) i być może stąd wynikała postawa "tymczasowości" wśród ludności napływowej. Autorka pisze też o nieprzychylnej postawie urzędników oraz ludności napływowej wobec miejscowych, a mogła wspomnieć, jak silne (i poniekąd zrozumiałe) były po wojnie nastroje antyniemieckie. Podsumowując - podejrzewam, że mniej wyrobionym czytelnikom po lekturze tej książki łatwo przyjąć optykę niemieckich wypędzonych.

Książka interesująco napisana, zwłaszcza ciekawe były rodziały dot. różnic między Warmią a Mazurami, o plebiscycie i o rozbieraczach domów. Co do zamieszczonych w książce historii autochtonów - chyba niepotrzebnie jest ich tak dużo, one są dość podobne do siebie. Dodatkowo wydaje mi się, że właśnie w części opisującej historie autochtonów, brakuje jakiegoś komentarza,...