Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Myślałam, że w książce, w której będzie aż tyle tajemniczych śmierci, każda kolejna będzie coraz bardziej przewidywalna, może nawet nudna. Nic podobnego. Agatha Christie potrafi opisać każdą historię w niesamowity sposób, tak też było i tym razem. Wszystko było skomplikowane, niejednoznaczne i nie sądziłam, że ta powieść może tak bardzo mnie pochłonąć. Próbowałam obstawiać sprawców, bądź też kolejne ofiary, nic z tego. Opowieść trzyma w napięciu i niepewności do samego końca.

Myślałam, że w książce, w której będzie aż tyle tajemniczych śmierci, każda kolejna będzie coraz bardziej przewidywalna, może nawet nudna. Nic podobnego. Agatha Christie potrafi opisać każdą historię w niesamowity sposób, tak też było i tym razem. Wszystko było skomplikowane, niejednoznaczne i nie sądziłam, że ta powieść może tak bardzo mnie pochłonąć. Próbowałam obstawiać...

Książka ma intrygujący tytuł i właściwie na tym kończą się jej zalety.
Autor skupia się głównie na historii magii, przetykając ją reprintami i obrazkami o tematyce magicznej. Pod koniec pojawiają się zaklęcia i rytuały, większość z nich opiera się po prostu na wymawianiu imion naprzemiennie świętych i demonów. Na końcu podany jest natomiast krótki opis zastosowania różnych ziół, znaczenie zwierząt w magii, i tym podobne.
Bardzo nie przypadła mi do gustu ta pozycja, czytając ją miałam wrażenie, jakby autor starał się przedstawić temat, o którym wie niewiele, albo nie chce o nim pisać.

Książka ma intrygujący tytuł i właściwie na tym kończą się jej zalety.
Autor skupia się głównie na historii magii, przetykając ją reprintami i obrazkami o tematyce magicznej. Pod koniec pojawiają się zaklęcia i rytuały, większość z nich opiera się po prostu na wymawianiu imion naprzemiennie świętych i demonów. Na końcu podany jest natomiast krótki opis zastosowania różnych...

Leszek Szuman jak sam zauważa, "przepowiednie mają to do siebie, że nie zawsze się sprawdzają". O niesprawdzonych zapomina się szybko, jednak o tych, które okazały się prawdą wszyscy długo pamiętają.
Autor przedstawia przepowiednie, które zawierają losy papieży, centurie Nostradamusa i objaśnienia części symboli, które tam występują, a także przepowiednie, które dostali Lincoln czy de Gaulle. Sporo miejsca zajmują też przepowiednie dotyczące wojen, przyszłości Ziemi.
Książka nie jest bardzo obszerna, szybko się ją czyta. Moim zdaniem jest dobra, szczególnie dla osób, które interesują się tematyką przepowiedni.

Leszek Szuman jak sam zauważa, "przepowiednie mają to do siebie, że nie zawsze się sprawdzają". O niesprawdzonych zapomina się szybko, jednak o tych, które okazały się prawdą wszyscy długo pamiętają.
Autor przedstawia przepowiednie, które zawierają losy papieży, centurie Nostradamusa i objaśnienia części symboli, które tam występują, a także przepowiednie, które dostali...

Wciągająca historia, mnóstwo w niej postaci i zdarzeń, można powiedzieć, że da się w tym nawet pogubić.
Do Moskwy przybywa nie kto inny, ale sam Szatan i postanawia urządzić bal, a zaprasza na niego Małgorzatę, która wciąż cierpi po stracie swojego Mistrza. Jeśli do opisu dodać jeszcze, że Mistrz spalił książkę o Poncjuszu Piłacie, Annuszka wylała olej słonecznikowy i przez to Berlioz dosłownie stracił głowę, gdzieś pojawia się gruby kocur, a w teatrze pieniądze sypią się z nieba, dokumenty i ludzie znikają, to wychodzi z tego naprawdę niezły miszmasz.
A jednak cała historia nawiązuje do siły, jaką niesie system panujący w ówczesnej Rosji, którego nawet sam Diabeł nie jest w stanie zachwiać.
W książce mnóstwo jest symboli, wątków, wszystko jest dynamiczne, tak dużo się dzieje. Nie sposób tą książką się znudzić. Bardzo polecam przeczytać, ja wracam do niej często i chyba nigdy nie przestanę.

Wciągająca historia, mnóstwo w niej postaci i zdarzeń, można powiedzieć, że da się w tym nawet pogubić.
Do Moskwy przybywa nie kto inny, ale sam Szatan i postanawia urządzić bal, a zaprasza na niego Małgorzatę, która wciąż cierpi po stracie swojego Mistrza. Jeśli do opisu dodać jeszcze, że Mistrz spalił książkę o Poncjuszu Piłacie, Annuszka wylała olej słonecznikowy i przez...

Książka przedstawia historię Christy Schroeder, która przez wiele lat była w bliskim otoczeniu Hitlera. Jako sekretarka nie miała wglądu do tajnych dokumentów, nie powierzano jej jakichś sekretów, którymi mogłaby się z nami w tej książce podzielić. O czym więc mogła napisać? O zwykłym, codziennym życiu u boku Hitlera, o tym, jak się zachowywał, jak jego i innych współpracowników zapamiętała. Przywódca Trzeciej Rzeszy miał zamiłowanie do tzw. herbatek, podczas których siedział ze swoimi sekretarkami i opowiadał. Nie o sprawach bieżących, państwowych, ale o swoim życiu, dzieciństwie. Christa wspomina także to, jak wyglądały święta czy Sylwester.
Domyślam się, że niektórzy liczyli, że w tej książce ujawnione będą jakieś wielkie sekrety, bądź że będzie w niej zawartych mnóstwo danych na temat uzbrojenia, przebiegu walk, informacje o wielu politykach, wojskowych. I wtedy ta książka nie zadowala - trochę szczegółów, nazwisk, biografii i skrótów jest co prawda w licznych przypisach, ale to wciąż nie to. Ja jednak spodziewałam się głównie właśnie zwykłego spojrzenia na życie Hitlera i jego otoczenie, na codzienność. Pod tym względem uważam, że książka jest naprawdę godna polecenia.

Książka przedstawia historię Christy Schroeder, która przez wiele lat była w bliskim otoczeniu Hitlera. Jako sekretarka nie miała wglądu do tajnych dokumentów, nie powierzano jej jakichś sekretów, którymi mogłaby się z nami w tej książce podzielić. O czym więc mogła napisać? O zwykłym, codziennym życiu u boku Hitlera, o tym, jak się zachowywał, jak jego i innych...

Temat ważny, moim zdaniem więc zdecydowanie warto sięgnąć po tę książkę. Język jest bardzo zrozumiały, czyta się dobrze. Cała historia jest emocjonująca, wciąga i intryguje. Warto się w nią zagłębić, zwłaszcza, jeśli ktoś interesuje się tematyką ZSRR i tym, jak w tamtym środowisku funkcjonowało szpiegostwo, jeśli chcemy się dowiedzieć trochę o życiu agentów, a nie tylko zwykłych obywateli. Najważniejsze, że opisuje całą historię osoba, której faktycznie książka dotyczy, gdyż Wiktor Suworow po ucieczce na Zachód mógł opisać wszystko zgodnie z prawdą, bez cenzury, podzielić się wszystkimi swoimi wspomnieniami.

Temat ważny, moim zdaniem więc zdecydowanie warto sięgnąć po tę książkę. Język jest bardzo zrozumiały, czyta się dobrze. Cała historia jest emocjonująca, wciąga i intryguje. Warto się w nią zagłębić, zwłaszcza, jeśli ktoś interesuje się tematyką ZSRR i tym, jak w tamtym środowisku funkcjonowało szpiegostwo, jeśli chcemy się dowiedzieć trochę o życiu agentów, a nie tylko...

Książka przedstawia losy bohaterki od dzieciństwa do śmierci, pokazuje ją w różnych etapach życia, a więc jako młodą pannę, która czeka na zamążpójście, żonę Kazimierza Jagiellończyka, matkę. Powieść skupia się też na przeżywanych przez nią rozterkach, porażkach, na jej uczuciach. Historia jest dość wciągająca, czyta się bardzo przyjemnie. Mnie osobiście zabrakło tu jednak więcej faktów. Wątki historyczne są wplatane i niezbyt dobrze rozwijane. Myślę, że dałoby się ująć w tej opowieści coś więcej zarówno o życiu władczyni, jej mężu, rodzinie, sytuacji wówczas panującej. Mam wrażenie, że więcej trwało przedstawianie jej życia przed ślubem, niż tego, co robiła i jak żyła już jako królowa.

Książka przedstawia losy bohaterki od dzieciństwa do śmierci, pokazuje ją w różnych etapach życia, a więc jako młodą pannę, która czeka na zamążpójście, żonę Kazimierza Jagiellończyka, matkę. Powieść skupia się też na przeżywanych przez nią rozterkach, porażkach, na jej uczuciach. Historia jest dość wciągająca, czyta się bardzo przyjemnie. Mnie osobiście zabrakło tu jednak...

Tak samo jak podobały mi się dwie poprzednie książki tej serii, tak podoba mi się i ta.
Tym razem określono, jakiego czasu będzie dokładnie dotyczyć całość. Czyta się przyjemnie, język jest młodzieżowy, lekki, żartobliwy, nie jest to typowa książka opisująca sucho fakty. Autor porusza zarówno sprawy uzbrojenia, życie codzienne, jak i oczywiście wyczyny polskich walczących.
Książkę tę jak najbardziej polecam. Można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy w przyjemny sposób.

Tak samo jak podobały mi się dwie poprzednie książki tej serii, tak podoba mi się i ta.
Tym razem określono, jakiego czasu będzie dokładnie dotyczyć całość. Czyta się przyjemnie, język jest młodzieżowy, lekki, żartobliwy, nie jest to typowa książka opisująca sucho fakty. Autor porusza zarówno sprawy uzbrojenia, życie codzienne, jak i oczywiście wyczyny polskich walczących....

Zdecydowanie niesamowita pozycja, którą uważam, że jeśli interesuje się klimatami antycznego Rzymu, koniecznie trzeba przeczytać. Bardzo cenię ją za szczegółowość oraz wyjątkowy klimat, który tworzy. Nie mogłam oderwać się od lektury i jest to książka, do której często wracam. Z każdym przeczytaniem fascynuje mnie coraz bardziej.

Zdecydowanie niesamowita pozycja, którą uważam, że jeśli interesuje się klimatami antycznego Rzymu, koniecznie trzeba przeczytać. Bardzo cenię ją za szczegółowość oraz wyjątkowy klimat, który tworzy. Nie mogłam oderwać się od lektury i jest to książka, do której często wracam. Z każdym przeczytaniem fascynuje mnie coraz bardziej.

"Historię Bez Cenzury" oglądam już od dawna, więc widząc tę książkę na sklepowej półce, wiedziałam, że muszę ją mieć.
Świetna pozycja, napisana w bardzo przystępny sposób. Ma za zadanie pokazać historię ciekawą, nie tylko suche fakty i daty. Przyjemnie się czyta, a oprawa graficzna jest po prostu mistrzostwem.

"Historię Bez Cenzury" oglądam już od dawna, więc widząc tę książkę na sklepowej półce, wiedziałam, że muszę ją mieć.
Świetna pozycja, napisana w bardzo przystępny sposób. Ma za zadanie pokazać historię ciekawą, nie tylko suche fakty i daty. Przyjemnie się czyta, a oprawa graficzna jest po prostu mistrzostwem.