Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Patrząc się na okładkę pierwszego i drugiego tomu Kuro, można pomyśleć, że to słodziutka historia o małej dziewczynce z dużymi oczami i jej dziwnym, choć równie słodziutkim koteczkiem. Po przeczytaniu rzekłbym, że to jest dość straszna rzecz.
Jak kiedyś wspominałem w poprzednich artykułach, za horrorem jako gatunkiem zdecydowanie przepadam - i to w przeróżnych mediach. Najwięcej jednak przyjemności mam z zapoznawania się z takimi utworami, które pochodzą z krajów dalekiego wschodu. Ciężki, bądź niepokojący klimat, bez występowania wymyślnych potworów, jest czymś, co ja lubię najbardziej.
Główną bohaterką tej serii jest mała dziewczynka Koko, która mieszka samotnie w wielkim domu z równie słusznych rozmiarów ogrodem, razem ze swoim ukochanym kotkiem Kuro, co po japońsku oznacza czarny lub ciemny. Mieszka w nim sama, nie do końca wiemy co stało się z jej rodzicami. Mimo że ludzie z jej małej miejscowości nie chcą mieć z nią nic do czynienia(oczywiście nie wiemy czemu), Koko wcale to nie przeszkadza. Kontakty z nauczycielką i jej córką, jej jedyną przyjaciółką Milk oraz jedynym lekarzem w jej miejscowości w zupełności wydają się jej wystarczać. W jej ogrodzie znajduje się szklarnia, w której rosną przepiękne białe kwiaty, po które miesiąc w miesiąc przychodzi lekarz, aby wytworzyć, jak sam mówi, farbę oraz szczepionki.

Reszta recenzji: http://www.geekkochanajmocniej.pl/2017/10/moj-koteek-wcale-nie-jest-demonem.html

Patrząc się na okładkę pierwszego i drugiego tomu Kuro, można pomyśleć, że to słodziutka historia o małej dziewczynce z dużymi oczami i jej dziwnym, choć równie słodziutkim koteczkiem. Po przeczytaniu rzekłbym, że to jest dość straszna rzecz.
Jak kiedyś wspominałem w poprzednich artykułach, za horrorem jako gatunkiem zdecydowanie przepadam - i to w przeróżnych mediach....

W tym tygodniu w moje łapki wpadła książka Wojny Konsolowe. Czytałem już kilka opracowań o historii elektronicznej rozrywki, ale ta pozycja to coś zupełnie świeżego w naszym kraju. Całą bowiem historię walki pomiędzy wszechpotężnym i wszechwładnym Nintendo a biedniejszą i początkowo bez pomysłu na siebie Segą, obserwujemy z perspektywy szefa Sega of America, Toma Kalinske.

Reszta recenzji: http://bit.ly/2yxwEin

W tym tygodniu w moje łapki wpadła książka Wojny Konsolowe. Czytałem już kilka opracowań o historii elektronicznej rozrywki, ale ta pozycja to coś zupełnie świeżego w naszym kraju. Całą bowiem historię walki pomiędzy wszechpotężnym i wszechwładnym Nintendo a biedniejszą i początkowo bez pomysłu na siebie Segą, obserwujemy z perspektywy szefa Sega of America, Toma...

Lubię horrory w każdym medium. Shiki zapowiada się jako intrygujący utwór grozy oparty na mentalności ludzi pochodzących z małej, odizolowanej od świata wsi.

Zawsze mam zagwozdkę z mangami poświęconymi historii grozy. Są to utwory z innego kręgu kulturowego i to, co zapewne śmiertelnie przeraża Japończyków, u mnie może wywołać co najwyżej uśmiech politowania. Shi-Ki po pierwszym tomie jest wciąż pełne sekretów i nie do końca wszystkie elementy są zrozumiałe, ale nie powiedziałbym, że nudziłem się lub irytowałem podczas lektury. Wręcz przeciwnie.

Reszta recenzji: http://www.geekkochanajmocniej.pl/2017/09/klimatyczne-otwarcie-recenzja-shi-ki.html

Lubię horrory w każdym medium. Shiki zapowiada się jako intrygujący utwór grozy oparty na mentalności ludzi pochodzących z małej, odizolowanej od świata wsi.

Zawsze mam zagwozdkę z mangami poświęconymi historii grozy. Są to utwory z innego kręgu kulturowego i to, co zapewne śmiertelnie przeraża Japończyków, u mnie może wywołać co najwyżej uśmiech politowania. Shi-Ki po...