Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem w połowie i jestem ZŁA, bardzo zła. Po pierwsze czuję się oszukana. Tytuł ma się nijak do treści. Oczekiwałam naprawdę wiele po "najczęściej nagradzanej dziennikarce". Rozdziały poziomem przypominają prace zaliczeniowe studentów pierwszego roku dziennikarstwa - nie ma wstępu do historii, tylko na odwal się zredagowane wywiady osób, z którymi Pani Kopińska przeprowadzała rozmowy, również język pozostaje wiele do życzenia. Czcionka gigantyczna, odstępy równie wielkie, gdyby tę książkę ścieśnić i zmniejszyć druk, może wyszłoby 100 stron. Rozstrzał tematyczny też ma niezły, skacze od popkultury, przez molestowanie przez księży, homoseksualizm, II wojnę, morderstwa ... ni ładu ni składu.
Poza tym historie nudne, ciężko odnaleźć w nich tytułową nienawiść. Rozdzialik o Vioetcie Villas totalnie mnie zawiódł. Rozdział o dyrektorze więzienia Adamie Górce to skopiowanie tekstu z Dużego Formatu z 2016 roku. Ta broszurka to połączenie na szybko kilku wywiadów, którą można przeczytać w jednej wieczór.
NIE POLECAM.
Aż żal mi pisać, jestem totalnie zła i zawiedziona, żałuję pieniędzy, które na nią wydałam, mimo, że to jedynie niecałe 30 zł.

Jestem w połowie i jestem ZŁA, bardzo zła. Po pierwsze czuję się oszukana. Tytuł ma się nijak do treści. Oczekiwałam naprawdę wiele po "najczęściej nagradzanej dziennikarce". Rozdziały poziomem przypominają prace zaliczeniowe studentów pierwszego roku dziennikarstwa - nie ma wstępu do historii, tylko na odwal się zredagowane wywiady osób, z którymi Pani Kopińska...

Polecam! Zupełnie inny obraz Tajlandii od tego powszechnie znanego, czyt. turystycznego.

Polecam! Zupełnie inny obraz Tajlandii od tego powszechnie znanego, czyt. turystycznego.

Moje pierwsze, na pewno nie ostatnie spotkanie z Miłoszewskim. Po lekturze tej książki,jestem bardzo na tak!

Moje pierwsze, na pewno nie ostatnie spotkanie z Miłoszewskim. Po lekturze tej książki,jestem bardzo na tak!