Każdy z reportaży Winnickiej jest fascynującą i zdawać by się mogło nieprawdopodobną relacją z kraju, który tak wielu naszych rodaków upatrzyło sobie w okresie wojennym i powojennym jako nową ojczyznę. Niebagatelną rolę w tych poszczególnych opowieściach odgrywa również tragedia. Tragedia miłości, rozstania, gniewu i chyba najczęściej spotykana – rozczarowania. I to zarówno ze strony emigrantów jak i Anglików. „Historia miłości w dziesięciu etapach” to reportaż o wzajemnych, jakże skomplikowanych, relacjach. Od chwały i podziwu Brytyjczyków dla bohaterskiej walki polskich żołnierzy, po zapomnienie i liczne konflikty na tle kulturowym. „Angielski król Polski” to nieudolne próby polskiej emigracji koronowania księcia Edwarda, diuka Kentu na króla Polski. W „Zastąpionej” poznajemy losy i niełatwe relacje rodzinne legendarnego generała Andersa, który do końca życia pozostał na emigracji (pozbawiony zresztą obywatelstwa polskiego przez komunistyczne władze rezydujące w kraju). To w końcu najbardziej przejmujący reportaż pt.: „Tato” poświęcony Ryszardowi Dębińskiemu, żołnierzowi armii Andersa, doświadczonego straszliwą wojenną i rodziną tragedią. To historia człowieka, który sam przeżywszy piekło, zgotował również piekło swojej nowej irlandzkiej rodzinie. To opowieść o mężczyźnie, którego wojna zniszczyła (naznaczyła!) totalnie – jego przeszłość i przyszłość. Historia dramatyczna, którą poznajemy oczami bitej i maltretowanej już dorosłej córki. Trudno nie odnieść wrażenia, że to jeden z najlepszych tekstów reporterskich jaki powstał w ostatnich latach w Polsce.

„Londyńczycy” to praca, która dotyka spraw niełatwych. Nadzieja i rozczarowanie. Przymusowa emigracja, niezrozumienie oraz wzajemna niechęć Polaków i Brytyjczyków. Reportaż Winnickiej to świetne studium polskości skonfrontowanej z nieznaną i obcą rzeczywistością, dlatego tym wyraźniejszą i bardziej precyzyjną. Warto.

Monika Długa