Lee napisała książkę pod wieloma względami niezwykłą. Po pierwsze i najważniejsze – jest o psach i to by wystarczyło, żeby uznać ją za wartą uwagi. Jednak autorka daje nam dużo, dużo więcej. Tworzy swoistego rodzaju chronologiczny przegląd wydarzeń historycznych, w których obecność psa odegrała ogromną rolę, czasami wręcz kluczową. Zaczynamy od czasów przed naszą erą, wędrujemy przez średniowiecze, docieramy na pola bitewne i fronty wojen światowych, zaglądamy na dwory królewskie i do Białego Domu. Dowiadujemy się także, jak w różnych częściach świata postrzegano psy, które rasy już niestety wyginęły, a którą udało się sklonować i dlaczego było to takie trudne. Poznajemy historię psich przewodników i psów pracujących w miejscach katastrof, ale także tych, które mieszkały w najsłynniejszym domu w Waszyngtonie i znajdujemy odpowiedź na pytanie, skąd corgi wzięły się w Pałacu Buckingham.

Mackezni Lee wykonała ogromną pracę faktograficzną, porządkując i weryfikując wszystkie historie, ale również miejskie opowieści i przypowieści. Zebrała ogrom ciekawostek, z których wiele bawi, rozczula, ale też bulwersuje. Książkę tę czyta się wyśmienicie i myślę, że spodoba się ona również tym, którzy psów nie mają, za to przepadają za historią opowiadaną w inny sposób, z zupełnie innej perspektywy.

Na koniec nie mogę pominąć jednej bardzo ważnej rzeczy. Otóż książka jest przepięknie zilustrowana i bez tych ilustracji wiele by straciła. To zasługa Petry Eriksson, która ma bardzo charakterystyczny styl, a której prace możecie śledzić na Instagramie. Polecam, ja robię to obsesyjnie!

Karolina Purłan-Leśniak