Ludzka pamięć jest ulotna oraz wybiórcza. Najłatwiej zapamiętać najważniejsze i najbardziej radosne momenty lub te bardzo złe i traumatyczne. Proza życia, zwyczajna codzienność, łatwo się zlewa w jedno i ucieka przez palce. Dzięki telefonom i licznym w nich zdjęciom, można aktualnie uchwycić więcej ciekawych momentów i gdy ma się na to ochotę, te wspomnienia odświeżać. Nasze babcie nie miały takiej możliwości, dlatego radziły sobie inaczej… Jednym ze sposób było pisanie pamiętników.

Z pamiętnika babci, to nowość Wydawnictwa Kropka napisana przez Ellen Delange. Przedstawia jeden dzień z życia Lissy, w którym najpierw wybiera prezent, a następnie udaje się do babci, która obchodzi urodziny. Po wspólnym otworzeniu podarunku okazuje się, że babcia dostała pamiętnik. Jest z tego upominku bardzo zadowolona. Staje się to okazją do rozmowy z wnuczką oraz wyjawienia informacji, że babcia od dziecka zapisuje ciekawe dla niej chwile, na kartach kolejnych zeszytów… Babcia zaprasza dziewczynkę do swoich wspomnień, czytając jej kilka swoich wpisów. Staje się okazją do bliższego poznania i zacieśnienia międzypokoleniowych relacji…

Z pamiętnika babci, to znakomita książka do czytania z dziadkami, zachęcającą do wspominania przeszłości, opowiadania najmłodszym jak dawniej wyglądało życie. Jest wzruszającym apelem, że wspomnienia warto pielęgnować, dzielić się nimi z najmłodszymi członkami rodziny.

Publikacja Wydawnictwa Kropka zachwyca także przepięknymi ilustracjami, pełnymi stonowanych barw, ciepła i rodzinnej bliskości.
Żałuję, że moja babcia nie pisała pamiętników, dużo bym teraz dała, aby móc taki przeczytać.

Ludzka pamięć jest ulotna oraz wybiórcza. Najłatwiej zapamiętać najważniejsze i najbardziej radosne momenty lub te bardzo złe i traumatyczne. Proza życia, zwyczajna codzienność, łatwo się zlewa w jedno i ucieka przez palce. Dzięki telefonom i licznym w nich zdjęciom, można aktualnie uchwycić więcej ciekawych momentów i gdy ma się na to ochotę, te wspomnienia odświeżać....