Jest to najgłośniejsza w świecie powieść chińska z klasycznego kanonu literatury pięknej. Dziełu temu, które porównać można z „Dekameronem” Boccaccia, towarzyszyła od początku atmosfera skandalu ze względu na jego wybujały erotyzm łamiący bariery zwyczajowej pruderii, naturalistyczne opisy romansowych perypetii głównego bohatera i jego sześciu żon oraz tłumu kochanek. W intencji autora jednak miała to być zjadliwa karykatura czasów mu współczesnych, tj. zepsutej do cna, zmierzającej do zguby epoki Mingów. Dziś treści polityczne zwietrzały, a pozostał wspaniały korowód zdarzeń i postaci uwikłanych w niezmienne ludzkie pragnienia i namiętności.
[Wydawnictwo Muza, 1994]