Na czym polega fenomen rewolucji, zamachów stanu i pełnej sprzeczności polityki Ameryki Łacińskiej? Odpowiedź wyłania się z rozmów autora z rządzącymi, pisarzami i dysydentami z tego regionu świata.
Siła „Gorączki latynoamerykańskiej” polega na tym, że autor nie opisuje sam podejmowanych w książce tematów. Układa całość z nierzadko sprzecznych opinii ludzi, którzy przeżyli, widzieli, wiedzą, jak było i jest na Kubie, w Brazylii, Meksyku, Kolumbii, Chile... Wypowiadają się rządzący i dysydenci, autorytety moralne jak Gabriel García Márquez i Carlos Fuentes oraz zwykli zjadacze chleba. Ich punkty widzenia konfrontowane są z naszymi – europejskimi i polskimi – stereotypami.
Artur Domosławski wprzęga w swój wielki reportaż wszelkie możliwe techniki pisarskie, umiejętnie dawkuje przy tym napięcie i zaskakująco puentuje zebrane materiały.