Drogowskaz dla poszukujących, oparcie dla zagubionych, przesłanie dla każdego.

Przeczytałem po raz pierwszy Proroka w latach sześćdziesiątych. Myślałem wówczas: Gibran jest buntownikiem.

Po raz drugi przeczytałem Proroka w latach osiemdziesiątych, aby przypomnieć sobie jego niezwykłą prostotę i siłę. Sądziłem wtedy: Gibran jest mędrcem.

Po raz trzeci przeczytałem Proroka w latach dziewięćdziesiątych. Wiedziałem już, że zbuntowany duch i słowa mądrości nie zawsze odzwierciedlają złożony świat duszy pisarza. Pytałem wówczas sam siebie: Kim jest Gibran?

W końcu natrafiłem na jego listy.

Kiedy człowiek kocha, odkrywa swoją duszę. Listy Khalila Gibrana do Mary Haskell pozwoliły mi lepiej zrozumieć świat wewnętrzny artysty. Gibran nie był ani rewolucjonistą, ani mędrcem.

Był człowiekiem, takim jak my wszyscy – nosił w sercu te same smutki i te same radości. Dał nam przykład i pokazał, że możemy podążać jego śladem. Każdy bowiem na swój sposób i w swoim rytmie idzie przez życie trudną i piękną Drogą Zwykłych Ludzi.
Paulo Coelho