"Powszechna historia nikczemności" powstała w latach 1933-34 i sam Borges określa ją jako prawdziwy początek swej prozatorskiej drogi literackiej. Jest to zbiór krótkich opowiadań, z których każde jest historią jakiegoś słynnego bandyty. Obok relacji z życia gangsterów, oszustów i piratów umieścił autor cykl drobnych utworów, będących czymś w rodzaju "opowieści niesamowitych", a jednocześnie stanowiących owoc jego lektur, przemyśleń i refleksji.