Jakie jest wasze pierwsze skojarzenie ze słowem "wilk"? Pozytywne czy negatywne? Cóż, lata warunkowania przez bajki potrafią zrobić swoje. W końcu w dzieciństwie napatrzyłam się na wilka, który goni zająca, naczytałam o innym osobniku, co to chętnie połyka babcie i wnuczki... Świadomość natury wilków przyszła dopiero później, tak jak odkrycie, jak piękne i fascynujące są to zwierzęta. Dlatego cieszy mnie, że ukazała się pozycja dla dzieci prezentująca prawdziwe oblicze wilka, bez jego demonizowania, ale też bez niepotrzebnej mitologizacji. A że współtwórcami są autorzy "Map", czyli Aleksandra i Daniel Mizielińscy, uznałam, że "Wilki, Historie prawdziwe" muszą znaleźć się w naszej biblioteczce.

Choć to państwo Mizielińscy odpowiadają za wizualną i tekstową warstwę tej książki, nie mogłaby ona powstać bez Michała Figury, członka Stowarzyszenia dla Natury „Wilk”, które bada wilki, rysie i niedźwiedzie, działa na rzecz ochrony tych zwierząt oraz edukuje społeczeństwo na ich temat.

Ta niemałych rozmiarów książka skierowana do młodych odbiorców ma przybliżyć czytelnikom realne informacje dotyczące życia i natury wilków. Autorzy jako formę przekazu wykorzystują komiks, co doskonale wpisuje się w rynkowe trendy, ale też rzeczywiście wzmacnia i uatrakcyjnia przekaz. Michał Figura, który w rysunkowej postaci staje się przewodnikiem po opowieściach, zabiera nas w fascynującą podróż opartą na autentycznych wydarzeniach. Opowie w niej, jaka jest struktura wilczych grup, jak duże są wilcze terytoria i po co wilki odbywają dalekie wędrówki. Skomentuje częste mity na temat tych zwierząt i wyjaśni wam, w jaki sposób badacze zbierają informacje: jak tropią wilki i jak je liczą, co potrafią wywnioskować z badania wilczych kup i resztek wilczych posiłków, jak działa fotopułapka, a jak obroża GPS – i jak tę ostatnią wilkowi założyć.

Choć większość z nas z wilkami nigdy się nie zetknie, to bardzo potrzebna pozycja w kontekście budowania świadomości czytelnika. Pokazuje, że ludzie zajęli całą Ziemię i nieodwracalnie ją zmienili. To dlatego dzikie zwierzęta w tak ukształtowanym świecie nie przetrwają bez naszej pomocy. Ale pomagać trzeba mądrze – kierując się nie emocjami, lecz wiedzą. I o tym, w najszerszej perspektywie, jest ta książka.

Każda z przytoczonych w książce opowieści jest ciekawa, ale przede wszystkim zawiera w sobie mnóstwo wiedzy z zakresu nauk przyrodniczych, metod ochrony przyrody i badań nad zwierzętami. Wiedza podana jest w sposób przystępny, zrozumiały i fascynujący dla odbiorcy w każdym wieku. Jednocześnie uświadamia, jak układają się stosunki na linii ludzie - dzikie zwierzęta. To jedna z tych pozycji, które uczą i skłaniają do refleksji, rozbudzają pasję i kształtują postawy.

Komiks jest świetnie narysowany, utrzymany w charakterystycznym dla państwa Mizielińskich stylu. Rysunkowe kadry są odzwierciedleniem rzeczywistości w tych najistotniejszych kwestiach, takich jak wygląd wilków, zachowania, ślady, budowa fotopułapek itp. Udało się w nich zawrzeć wiedzę i fabułę, przyciągnąć oko i zafascynować odbiorców. To wyjątkowa, obszerna i niezwykle wartościowa pozycja, która dostarcza informacji i buduje świadomość odbiorców. Wskazuje, że to my, ludzie, odpowiadamy za środowisko i jego ochronę, a także że nie taki wilk straszny, jak go malują...

Jakie jest wasze pierwsze skojarzenie ze słowem "wilk"? Pozytywne czy negatywne? Cóż, lata warunkowania przez bajki potrafią zrobić swoje. W końcu w dzieciństwie napatrzyłam się na wilka, który goni zająca, naczytałam o innym osobniku, co to chętnie połyka babcie i wnuczki... Świadomość natury wilków przyszła dopiero później, tak jak odkrycie, jak piękne i fascynujące są to...