Nie planuję tego co chcę czytać na w nowym miesiącu, więc i w Nowym Roku nie miałam jakiegoś konkretnego planu. Mimo to chciałam zacząć 2021 tak, by lektura została ze mną na długo. Wybór jest ciężki, ale nie chciałam brać nic mocnego, bo martwiłam się, że przygniecie mnie zbyt mocno i nie będę chciała oddawać się lekturom porządnie, a wiadomo, że tak być nie może. I tak oto stanęło na tym, że ten rok zacznę manga, której okładka jest urocza, a przecież tego chyba właśnie mi trzeba na start.

Poznajemy młodą Hannę, która spotyka na uczelni swojego ukochanego. Otwiera się on przed nią i ujawnia, że jest w połowie wilkiem. Oczywistością jest, że młoda kobieta i tak pozostaje u boku swojego wybranka. Z ich miłości rodzi się dwójka dzieci, ale sam mężczyzna niestety nieszczęśliwie ginie. Czy Hanna poradzi sobie z wychowaniem dwójki młodych ludzi i utrzymaniu w tajemnicy tego, że dzieci mają swoją specjalną przypadłość?

Takimi historiami warto zaczynać Nowy Rok. Ta jakże nie wielka seria jest pełną wzruszeń, czułości i uroczości samej sobie, niby jest prosta, ale dosadna i konkretna. Nawet gdyby nie było nie wielkiej ilości tekstu to i tak podbiła by moje serce. Kreska jest śliczna, wyraźna. Tekst jest spory i czytelny, a to dla mnie zawsze bardzo istotny priorytet. Do tego w każdym tomie na początku ilustracje są kolorowe – genialny pomysł na przyjemny akcent! Zresztą cała ta historia jest po prostu ciepła, nawet jeśli nie mamy pełnej rodziny to i tak ten klimat możemy poczuć!

W przyjemny sposób autorzy ukazali oddanie matki i jej radość z małych rzeczy. Pokazali nam również, że rodzeństwo może się kłócić, ale każdy z nas sam wybiera swoją drogę. Hanna oczywiście martwi się o swoje pociechy, a mimo to cieszy się, że jej potomkowie potrafią sobie poradzić, nawet jeśli mają potknięcia... No właśnie, potknięcie. Yuki niestety takie miała, ale to jak wyszła z opresji i czym to zaowocowało sprawdźcie sami! Pamiętajcie tylko, by mieć ze sobą porządną paczkę chusteczek, bo naprawdę ta historia doprowadzi Was do wzruszenia prostymi zagraniami, prostymi, codziennymi rzeczami.

Nie planuję tego co chcę czytać na w nowym miesiącu, więc i w Nowym Roku nie miałam jakiegoś konkretnego planu. Mimo to chciałam zacząć 2021 tak, by lektura została ze mną na długo. Wybór jest ciężki, ale nie chciałam brać nic mocnego, bo martwiłam się, że przygniecie mnie zbyt mocno i nie będę chciała oddawać się lekturom porządnie, a wiadomo, że tak być nie może. I tak...