Co za rozkosz zmyć z siebie mdlący zapach, nie brzydzić się własnych rąk i móc nimi dotknąć twarzy, poprawić zmierzwione włosy.

Co za rozkosz zmyć z siebie mdlący zapach, nie brzydzić się własnych rąk i móc nimi dotknąć twarzy, poprawić zmierzwione włosy.

Mimo wszystko musiało się myśleć o jedzeniu, o spaniu, rozmawiać, a nawet żartować. Gdybyśmy nie czynili tego, czekał nas obłęd i śmierć. Prosta tajemnica przetrwania, tłumacząca ludzi, którzy wytrzymali piekło obozów koncentracyjnych, długoletnich więzień, frontów, bombardowań, wojny.

Mimo wszystko musiało się myśleć o jedzeniu, o spaniu, rozmawiać, a nawet żartować. Gdybyśmy nie czynili tego, czekał nas obłęd i śmierć. Pr...

Pod ścianami tuż przy wejściu piętrzyła się góra tobołków, paczek, walizek. Wszystko to porozrzucane w nieładzie, powyszarpywane brutalnie, rozniesione, mieszało się z ludzkimi zwłokami, nasiąkło krwią błotnistych kałuż. Patrzyliśmy ogłuszeni doszczętnie, zatraciwszy poczucie czasu i sytuacji, zahipnotyzowani grozą śmierci brutalnej i odrażającej. Gdyby w tej chwili padły strzały, myślę, że żaden by z nas nie uciekał, nie starczyłoby już tego ułamka energii, tego odruchu buntu przeciw umieraniu.

Pod ścianami tuż przy wejściu piętrzyła się góra tobołków, paczek, walizek. Wszystko to porozrzucane w nieładzie, powyszarpywane brutalnie, ...