„Jaką zbrodnię popełniłam? Dlaczego karała mnie bez końca, systematycznie, ze złością i okrucieństwem, począwszy od moich narodzin?”

Vanessa nigdy nie zaznała ani miłości, ani namiastki dobroci ze strony swojej matki. Już od dzieciństwa walczyła o to, aby jej piękna, czarująca mama raczyła obdarzyć ją choćby najmniejszym uczuciem. Dzieciństwo Vanessy to jeden wielki koszmar – codzienne bicie, wyzwiska, molestowanie tortury fizyczne i psychiczne, a nade wszystko brak miłości ze strony bliskiej osoby. Dziewczynka wierzyła w to co jej wmówiono – że jest brzydkim, grubym i nic niewartym bachorem, który niszczy wszystkim życie. Desperacko pragnęła być kochaną, ale jedyne czego doświadczała to ból, nieakceptacji i poczucie odrzucenia.

Koszmar dziewczynki trwa latami. Nikt nie ma dosyć odwagi, aby pomóc cierpiącemu dziecku; nikt nie chce wtrącać się w nieswoje sprawy. Vanessa jest samotna – odizolowana od kochającego brata, nierozumiana przez tatę, odrzucona przez rówieśników, z którymi nie potrafi się porozumieć. Jej jedynymi przyjaciółmi są duchy, które pozwalają jej przetrwać kolejne dni. Ale i one nie potrafią uchronić dziewczynki przed gniewem matki i jej nowymi, okrutnymi pomysłami.

Ta historia przedstawia żebranie małej dziewczynki o miłość matki. W niektórych fragmentach ciężko nie powstrzymać rodzącego się gniewu i przerażenia. Vanessa nieraz mogła zginąć z rąk nieokrzesanej kobiety, a mimo to stale szukała jej akceptacji i miłości. Te zdanie idealnie podsumowuje całą opowieść: „ Kochałam ją, ale rozumiem teraz, że ona nigdy nie wiedziała, co znaczy miłość.”

„Jaką zbrodnię popełniłam? Dlaczego karała mnie bez końca, systematycznie, ze złością i okrucieństwem, począwszy od moich narodzin?”

Vanessa nigdy nie zaznała ani miłości, ani namiastki dobroci ze strony swojej matki. Już od dzieciństwa walczyła o to, aby jej piękna, czarująca mama raczyła obdarzyć ją choćby najmniejszym uczuciem. Dzieciństwo Vanessy to jeden wielki...