Szło mi z tą książką jak po grudzie. Ugrzęzłam w niej po uszy i ledwo dobrnęłam do końca. Autorowi nie udało się (moim zdaniem), odkłamać (jego zdaniem) tego wizerunku Tomka Beksińskiego, który przedstawia go jako oszołoma i poniekąd nawet świra. Pan Wiesław Weiss na pewno wbrew własnym intencjom, ugruntowuje tę opinię o Tomku Beksińskim, która potwierdza jego niemożność zbudowania relacji i przedstawia jako człowieka trwale niezdolnego do bycia np. mężem czy partnerem. Natomiast o tym, że młody Beksiński był doskonałym radiowcem i tłumaczem z angielskiego, wiedzą wszyscy i bez biografii napisanej przez W. Weissa. Ponadto upchnięte do książki zwały listów i wypowiedzi mnóstwa różnych osób są przedstawione kursywą, co nie pomaga w czytaniu, albowiem kursywę po prostu fatalnie się czyta. W tej sytuacji mimo że doceniam pozytywne motywacje W. Weissa oraz mrówczą pracę wykonaną przez niego, nie mogę ocenić książki na więcej niż skromne pięć punktów.

Szło mi z tą książką jak po grudzie. Ugrzęzłam w niej po uszy i ledwo dobrnęłam do końca. Autorowi nie udało się (moim zdaniem), odkłamać (jego zdaniem) tego wizerunku Tomka Beksińskiego, który przedstawia go jako oszołoma i poniekąd nawet świra. Pan Wiesław Weiss na pewno wbrew własnym intencjom, ugruntowuje tę opinię o Tomku Beksińskim, która potwierdza jego niemożność...