„Science or fiction. Supernatural” zasługuje na pochwały pod każdym względem. Od konceptu, przez spójną konstrukcję, po wiersze. To znakomita poezja, w której nie tylko nastrój i emocje grają dużą rolę, ale i język (wszelkie nawiązania, wieloznaczność, zabawa słowem, nawet wulgaryzmy mają tu ważną funkcję). W tej książce Marcin Kurcbuch opowiada o wielu sprawach, ale robi to tak subtelnie, że to właściwie już od czytelnika zależy ile sobie będzie chciał (lub będzie akurat w stanie) wyciągnąć z pojedynczego utworu – przy każdym kolejnym odczytaniu można wyławiać coraz więcej! I tak naprawdę to, co zapisane to dopiero wstęp do odczytania tego zbioru. Wiele się tu dzieje w tej materii odczuwanej, wyobrażanej. Poezja Kurcbucha, jak drobinki kosmicznego pyłu, nieustannie krąży wokół czytelnika. Nawet długo po odłożeniu książki.

Więcej: https://dajprzeczytac.blogspot.com/2020/10/science-or-fiction-supernatural-marcin.html

„Science or fiction. Supernatural” zasługuje na pochwały pod każdym względem. Od konceptu, przez spójną konstrukcję, po wiersze. To znakomita poezja, w której nie tylko nastrój i emocje grają dużą rolę, ale i język (wszelkie nawiązania, wieloznaczność, zabawa słowem, nawet wulgaryzmy mają tu ważną funkcję). W tej książce Marcin Kurcbuch opowiada o wielu sprawach, ale robi...