We wstępie do tej książki Autor zwraca uwagę na to, że jeśli nie rozumie się sposobu myślenia innych ludzi, to jeszcze nie znaczy, że są oni nieracjonalnymi i zacofanymi głupcami. Już za sformułowanie tej myśli należą się Pomianowi brawa, bo - mimo swojej takiej, a nie innej postawy życiowej - odnosi ją do epoki, z której umysłowością wyraźnie się nie zgadza. Taki grzech anachronizmu w postrzeganiu minionych wieków, zwłaszcza zaś średniowiecza, cechuje też niektórych uczonych, na szczęście jednak nie dotyczy Autora tej książki.

W pierwszej części pracy tematem jest średniowieczna historiografia, drugiej zaś filozofia średniowiecza. Zdecydowanie bardziej interesowała mnie więc część pierwsza i byłem trochę zawiedziony, że Pomian całkowicie odszedł od problematyki historiograficznej na dalszych stronach tej monografii. Na pewno po lekturze tej książki lepiej rozumie się myśl średniowieczną, zwłaszcza jej stosunek do czasu. Szkoda, że nie miałem okazji zapoznać się z tą pracą, gdy zdawałem na studiach egzamin z historii historiografii.

We wstępie do tej książki Autor zwraca uwagę na to, że jeśli nie rozumie się sposobu myślenia innych ludzi, to jeszcze nie znaczy, że są oni nieracjonalnymi i zacofanymi głupcami. Już za sformułowanie tej myśli należą się Pomianowi brawa, bo - mimo swojej takiej, a nie innej postawy życiowej - odnosi ją do epoki, z której umysłowością wyraźnie się nie zgadza. Taki grzech...