Roczniki Tacyt Publiusz Korneliusz Tacyt 6,7
![Roczniki Tacyt](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/5016000/5016491/982750-352x500.jpg)
ocenił(a) na 827 tyg. temu "Roczniki" Tacyta to kopalnia wiedzy na temat Cesarstwa Rzymskiego od czasów Tyberiusza po Nerona (z pominięciem panowania Kaliguli; nie zachowały się księgi VII - X). Pozycja obowiązkowa dla każdego interesującego się czasami początków Cesarstwa, tylko może niekoniecznie po polsku...
Zwrócę uwagę na jedną rzecz - mianowicie tłumaczenie. Moim zdaniem przekład W. Okęckiego utworzony w końcówce XIX w. jest po prostu... tragiczny. "Roczniki" po polsku czyta się niesamowicie ciężko. Nie rozumiem stosowania takiego języka w przypadku dzieła stricte historycznego. Co innego kiedy mówimy o poezji lub eposach greckich Homera (o ironio, tłumaczenie "Iliady" Franciszka Ksawerego Dmochowskiego 100 lat wcześniej jest dużo bardziej przystępne dla czytelnika). Styl patetyczny i używanie archaicznych form językowych (bądź nawet nieistniejących) nie podnoszą wcale rangi dzieła i nie oddają łaciny - choć na wstępie, po liście Sienkiewicza z pochwałami, możemy zauważyć, że on by się z tym nie zgodził :)
Zdecydowanie wolę język, który możemy znaleźć przykładowo w "O wojnie Galijskiej" Juliusza Cezara. Być może forma Okęckiego znajdzie swoich zwolenników, ja jednak polecam angielski przekład, który zwyczajnie czyta się lepiej i jest bardziej zrozumiały (mimo, że sam nie mówię po angielsku biegle, a język polski jest moim językiem ojczystym).
Dla chętnych załączam pierwsze zdanie z "Roczników" w języku polskim:
"Miasto Rzym z początku królowie dzierżyli, wolność i konsulat L. Brutus ustanowił, dyktatury do czasu brano; ni decemwiralna władza, nad dwulecie, ni tryburów wojskowych konsularne prawo długo popłacało; nie Cinny, nie Sulli, długie panowanie, a Pompeiusa i Crassusa potęga wprędce się Caesarowi, Lepidusa i Antoniusa wojska Augustowi dostały, które całość, obywatelskimi niesnaski wycieńczoną, imieniem księcia pod panowanie przyjął."
(Tak, to naprawdę jedno zdanie. I całość jest tak napisana.)
Dla porównania angielski przekład:
"Rome in the beginning was governed by kings. Civil liberty and the consulship owed their origin to Lucius Brutus. The dictatorship was merely a political expedient designed to meet an emergency; the decemvirs were in power for a space of two years only; and the military tribunes did not long enjoy the consular authority with which they were temporarily invested. The despotism of Cinna and and Sulla were a brief duration. The power wielded for a time by Pompeius and Crassus was before long transferred to Caesar, and the military supremacy of Antonius and Lepidus passed into the hands of Augustus, who found the state exhausted by civil war, and governed it, nominally as 'First Citizen', actually as Emperor."