Nudy, nudy, nudy, tak można w dużym skrócie opisać Potrzask. JW już z okładki krzyczy do nas, "nie wiem czym chcę być". Niby straszna głowa wystaje z szuflady, ale nad nią rozpościera się błękitne, urocze niebo i jeszcze ten bohater taki ciapowaty z różowymi włosami, czy to boys love? Niestety wewnątrz jest tak samo.

Po pierwsze to nie jest horror z prawdziwego zdarzenia, niby jest jakaś tajemnica, straszna postać wyłazi "z szuflady", ale bardziej jest przykra, niż przerażająca. A może to główny bohater jest takim przygłupem, że to jest aż śmieszne?
Po drugie, to nie jest komedia, bo manga stara się być poważna, ale jej to nie wychodzi. Sytuacje są tak absurdalne, zachowanie postaci wymuszone, motyw z opuszczonymi portkami - serio?!
Po trzecie - to nie jest psychodeliczny komiks z siłami nadprzyrodzonymi. Autor się chyba pogubił i nie wiedział jak ma wybrnąć z tego, co już stworzył. Nie mogąc znaleźć rozwiązania poszedł w jakiś odrealniony motyw schizy bohatera; tylko dlaczego inne postacie też to widzą? To się wszystko kupy nie trzyma.

Generalnie horror to taki gatunek, który pozwala sobie na wiele swobody, ale to co się tutaj odwaliło, to już przekracza wszystkie granice. Może gdyby to był jakiś niskobudżetowy film, to bym to przełknął, ale tak jest zwyczajnie poniżej przeciętnej.

Polecam Martwe Zło, tam przynajmniej nie próbują udawać, że to dobre kino :) Reasumując, moim zdaniem szkoda na to czasu i miejsca na półce, po co, skoro jest znacznie więcej lepszych mang.

Nudy, nudy, nudy, tak można w dużym skrócie opisać Potrzask. JW już z okładki krzyczy do nas, "nie wiem czym chcę być". Niby straszna głowa wystaje z szuflady, ale nad nią rozpościera się błękitne, urocze niebo i jeszcze ten bohater taki ciapowaty z różowymi włosami, czy to boys love? Niestety wewnątrz jest tak samo.

Po pierwsze to nie jest horror z prawdziwego zdarzenia,...