Nigdy nie lubiłam się uczyć historii. W szkole wkuwałam na pamięć daty, wydarzenia, analizę wydarzeń, ale za tekstem z podręcznika nigdy nie widziałam prawdziwych ludzi. Dzięki takim książkom, nauka historii staje się interesująca, prawdziwa i realna. Pokazuje jak złożona jest historia naszego kraju, jak krzywdzące może być ocenianie czyjejś decyzji w czasie wojny - teraz, siedząc wygodnie w fotelu.

To świetna książka, chociaż mało przyjemna z dwóch powodów. Pierwszy, to okrucieństwo wojny. Drugi, to ostatni rozdział bardzo mnie zdenerwował i zasmucił. Tak strasznie współczuję tym kobietom, że po przeżyciu piekła zsyłki, utraty bliskich i wojny, pod koniec życia jeszcze musiały walczyć o to, by nie zostać wpisanymi na karty historii jako kobiety lekkich obyczajów - mówiąc delikatnie.

Bardzo się cieszę, że coraz więcej książek o historii kobiet pojawia się na rynku i że stają się ogólnodostępne. Dziękuję Autorce za uchronienie tylu wydarzeń, historii i wspomnień od zapomnienia. Te kobiety walczyły za naszą Ojczyznę, więc minimum czym powinniśmy się odwdzięczyć, to spisanie ich faktycznych, a nie "ukobieconych" i zniekształconych, historii dla przyszłych pokoleń.

I jeszcze apel do Autorki, gdyby przeczytała: w przypadku kolejnych książek proszę się nie krępować i organizować zrzutkę, jeśli ma to Pani umożliwić dalszą pracę. Robi Pani naprawdę kawał dobrej roboty.

Nigdy nie lubiłam się uczyć historii. W szkole wkuwałam na pamięć daty, wydarzenia, analizę wydarzeń, ale za tekstem z podręcznika nigdy nie widziałam prawdziwych ludzi. Dzięki takim książkom, nauka historii staje się interesująca, prawdziwa i realna. Pokazuje jak złożona jest historia naszego kraju, jak krzywdzące może być ocenianie czyjejś decyzji w czasie wojny - teraz,...