Książka niezwykła w tym sensie, że pisana nie przez zawodowego historyka tylko ekonomistę. Jak sam tytuł wskazuje skupia się na przyczynach kryzysu monetarnego który objął Rzeczpospolitą na początku XVII w. w czasach panowania Zygmunta III. Publikacja podzielona jest na dwie części. W pierwsze autor, z pozycji ekonomisty, analizuje przyczyny kryzysu monetarnego w Rzeczpospolitej, w drugiej prezentuje nam ówczesną publicystykę diagnozującą przyczyny kryzysu oraz recepty naprawy zastanego stanu.
Praca trudna w odbiorze, zwłaszcza pierwsza część. Autor, zawodowy ekonomista, używa języka zrozumiałego dla każdego adepta ekonomi, ale dla postronnego czytelnika, nawet jeśli jest zawodowym historykiem specjalizującym się w danej tematyce, już nie. Przez to książkę czyta się trudno i z oporami.
Publikację, mimo ciekawego głosu w dyskusji nad przyczynami ekonomicznymi upadku I Rzeczpospolitej, można polecić tylko specjalistom od wymienionych zagadnień i ludziom z odpowiednim wykształceniem. Dla miłośników historii i zwykłych laików, chcących poszerzyć swoją wiedzę, publikację odradzam.

Książka niezwykła w tym sensie, że pisana nie przez zawodowego historyka tylko ekonomistę. Jak sam tytuł wskazuje skupia się na przyczynach kryzysu monetarnego który objął Rzeczpospolitą na początku XVII w. w czasach panowania Zygmunta III. Publikacja podzielona jest na dwie części. W pierwsze autor, z pozycji ekonomisty, analizuje przyczyny kryzysu monetarnego w...