Mogłem znów wrócić do swoich młodzieńczych czasów, kiedy fascynowałem się Inkami (Aztekami, Majami) oraz wszelkimi cywilizacjami nie-europejskimi. Pamiętam jak gdzieś na początku liceum wcielałem się w rolę "wielkich" konkwistadorów i sam szkicowałem mapy podboju tych fascynujących ale barbarzyńskich krain. Czasy liceum się skończyły, a ja zdążyłem się zmienić. Zmienić na tyle, że zaczynałem poznawać historię w wielu wymiarach, a nie tylko z perspektywy naszego kraju czy naszego zachodniego kręgu cywilizacyjnego. Dziś stoję w miejscu gdzie patrzę na Inków jako na wielką cywilizację (oczywiście ze swoimi skrzywieniami), brutalnie zniszczoną przez żądzę i pychę tych co uważałem za wielkich. Pomagają mi w tym takie właśnie książki, pisane z innej niż zachodnia perspektywy. Dużo jest w niej o Inkach, sposobie w jakim zbudowali swoje imperium, o tym dlaczego Europejczykom podbój przyszedł tak łatwo, dalej o tym jak zwycięzcy (będący w zdecydowanej mniejszości) rozgrywali zwyciężonych by nad nimi panować i ich eksploatować, jest też opowieść o walkach wewnętrznych między zwycięzcami. Historię tworzą wielkie osobistości, ale cierpienia gigantycznej pychy spadają na masy.

Mogłem znów wrócić do swoich młodzieńczych czasów, kiedy fascynowałem się Inkami (Aztekami, Majami) oraz wszelkimi cywilizacjami nie-europejskimi. Pamiętam jak gdzieś na początku liceum wcielałem się w rolę "wielkich" konkwistadorów i sam szkicowałem mapy podboju tych fascynujących ale barbarzyńskich krain. Czasy liceum się skończyły, a ja zdążyłem się zmienić. Zmienić na...