Fortyfikacje i ogólnie pojęte umocnienia o charakterze militarnym są tematem o tyle interesującym, że o ile swoją karierę zaczęły w zamierzchłej starożytności i znane są właściwie od zawsze (choćby Jerycho ok. 9000 lat temu), o tyle schyłek Drugiej Wojny przynosi praktycznie koniec epoki budownictwa obronnego na skalę znaną z poprzednich stuleci. Autor „Fortyfikacji” skupia się na złotym wieku tego rodzaju budowli, kiedy to powstawało ich najwięcej, były najbardziej rozbudowane i jednocześnie musiały wytrzymywać najcięższe próby. Okres do oświecenia został tylko ogólnie nakreślony dla ukazania tendencji rozwojowych i podobnie rzecz się ma z czasami współczesnymi, gdzie tradycyjne fortece straciły na znaczeniu ustępując broni pancernej oraz lotnictwu.

Nie do końca wiadomo jaki miał być charakter książki Jarosława Chorzępy. Po pierwsze jest to przewodnik, w którym podzielono na regiony opisywane budowle i konstrukcje tak, aby ułatwić czytającemu zwiedzanie. Co do tego nie mam zarzutów, bo faktycznie ułatwia to zadanie układania wycieczek. Druga odsłona to bez wątpienia opracowanie historyczne, ponieważ siłą rzeczy każdy obiekt ma jakieś swoje dzieje, przebył pewną podróż w czasie. Najczęściej jest o czym opowiadać i to niezależnie czy mówimy o dolnośląskich bastionach z czasów Bonapartego kiedy to jego marszałkowie przepędzali Rosjan pod Iławą lub Frydlandem czy też słynnym MRU bądź bardziej już współczesnej linii Mołotowa wcale nieźle zabudowanej. Jeszcze inny charakter „Fortyfikacji” objawia się po zagłębieniu w konkretne opisy, ponieważ okazuje się, że charakterystyka co poniektórych fortów obejmuje również drobiazgowe informacje techniczne jak wyposażenie stacjonujących żołnierzy tudzież parki artyleryjskie zlokalizowane wewnątrz umocnień.
Jest to o tyle wadą, że utrudnia odbiór całokształtu pracy. Informacje o kalibrach montowanych armat nie służą planowaniu wyjazdów turystycznych, z kolei podrzucanie wiadomości dotyczących bliskich rejonom umocnionym zagajników, lasów i parków nijak ma się do naukowej idei książki. Dla pewnego usystematyzowania autor powinien pozostać przy jednym typie opisów, a nie czerpać z kilku gatunków, co z pewnością wyszłoby temu niby-albumowi na dobre.

Reszta elementów składowych jest bez zarzutu. Logiczny układ kolejnych rozdziałów, obrazowy i przyjazny język piszącego (bez wpadania w zawiłości architektoniczne, choć pewnych naleciałości nie udało się uniknąć), prześwietne fotografie, które przykuwają wzrok i mocno podnoszą ocenę, a także mnóstwo ciekawostek z minionych czasów uatrakcyjniających lekturę. Krótko mówiąc: świetne wprowadzenie w świat fortyfikacji i budownictwa militarnego, którego wiele pamiątek jest nadal do podziwiania na terenie naszego kraju.

Fortyfikacje i ogólnie pojęte umocnienia o charakterze militarnym są tematem o tyle interesującym, że o ile swoją karierę zaczęły w zamierzchłej starożytności i znane są właściwie od zawsze (choćby Jerycho ok. 9000 lat temu), o tyle schyłek Drugiej Wojny przynosi praktycznie koniec epoki budownictwa obronnego na skalę znaną z poprzednich stuleci. Autor „Fortyfikacji” skupia...