"Do widzenia Auschwitz" Edwarda Ciesielskiego to wspomnienia autora z piekła.
To co działo się w tym obozie koncentracyjnym nie mieści się w głowie. Upadlanie człowieka przez... człowieka. Trudno sobie wyobrazić co ci ludzie przebywający za drutami musieli znosić. Nie tylko bicie, maltretowanie. Wegetowali w skrajnych warunkach pracując ponad siły. Głodując. Upokarzani na każdym kroku. Czytanie wspomnień Edwarda Ciesielskiego siłą rzeczy wywołuje obrażenia.
Zadziwiające jest to, że w warunkach oświęcimskiego obozu koncentracyjnego powstał ruch oporu. Zadaniem obozowej organizacji było przygotowanie ucieczek w celu nawiązania kontaktów z ruchem oporu działającym poza drutami kolczastymi. Głównym zadaniem zaś wyzwolenie więźniów Oświęcimia drogą powstania.
Polski oficer, Witold Pilecki przebywający w Auschwitz pod fałszywym nazwiskiem jako Tomasz Serafiński obdarzył zaufaniem Edwarda Ciesielskiego. Przyjął go w szeregi podziemnej organizacji oświęcimskiej. Pod kierunkiem Tomasza czyli Witolda, Edward pracował prawie cztery lata. Jego jedynym celem była walka o wolną i niepodległą Polskę.
Autor wspomnień uciekł z obozu wraz z Janem Redzejem i Witoldem Pileckim, którego misją było przekazanie całej prawdy o Auschwitz. To była iście brawurowa akcja. Czytając aż trudno uwierzyć w jej powodzenie. Niewyobrażalnie sprytnie zorganizowana. Wydaje się wprost niemożliwe, że władze obozowe nie zastosowały odwetu na więźniach. A jednak. Tylko osadzono w areszcie dwóch esesmanów, którzy nadzorowali uciekinierów.
"Do widzenia Auschwitz" to prawdziwa historia, którą trzeba poznać. W swoich wspomnieniach Edward Ciesielski pisze również o ludziach, których znamy z nazwiska.
W obozie Auschwitz przebywali z nim m. in. zapaśnik Rosiak, rzeźbiarz Ksawery Dunikowski, słynny narciarz, Bronisław Czech, słynny polski biegacz, Noji, wybitny aktor scen polskich, Stefan Jaracz, syn znanego wydawcy książek, Edward Arct, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, Rybarski, pułkownik Kumaniecki.
Edward Ciesielski był świadkiem gdy 29 lipca 1941 roku w czasie apelu w niemieckim obozie Auschwitz O. Maksymilian Kolbe zgłosił się do tego, by oddać życie za współwięźnia, Franciszka Gajowniczka.
"Do widzenia Auschwitz" opatrzył wstępem Mieczysław Kieta. Znał Edwarda Ciesielskiego i widywał go w obozie oświęcimskim przez parę długich miesięcy niemal codziennie.
Po wojnie, gdy spotkali się w 1959 roku Edward Ciesielski mówił, że pisze pamiętnik. Mieczysław Kieta gorąco go do tego zachęcał. Przedwczesna śmierć Edwarda uniemożliwiła mu dokończenie pamiętnika. Ważne jednak, że z zapisanych kart wyłania się jego żywa postać, więźnia obozu Oświęcimia, żołnierza podziemia i gorącego patrioty.
Z nazwiskiem Edwarda Ciesielskiego wiąże się jeszcze jedna historia. Niebywale ciekawa i intrygująca zawarta w postscriptum książki. WARTO PRZECZYTAĆ! GORĄCO POLECAM!

"Do widzenia Auschwitz" Edwarda Ciesielskiego to wspomnienia autora z piekła.
To co działo się w tym obozie koncentracyjnym nie mieści się w głowie. Upadlanie człowieka przez... człowieka. Trudno sobie wyobrazić co ci ludzie przebywający za drutami musieli znosić. Nie tylko bicie, maltretowanie. Wegetowali w skrajnych warunkach pracując ponad siły. Głodując. Upokarzani na...