Już po lekturze młodzieżowych powieści Johna Greena wiedziałam, że jest to twórca o niezwykłej wrażliwości. "Antropocen. Twój i mój świat" tylko mnie w tej opinii utwierdził. W najnowszej książce pisarz przygląda się wybranym zjawiskom, poddaje je analizie, po czym ocenia w skali od 1 do 5 gwiazdek. Rozbieżność tematyczna zaskoczy chyba każdego. Green wypowiada się o rzeczach tak wzniosłych, jak okres istnienia ludzkości, po czym płynnie przechodzi w dywagacje na temat największej na świecie kuli farby. We wnikliwych esejach autor dzieli się spostrzeżeniami na temat otaczającej nas rzeczywistości. Wskazuje na rządzące nią paradoksy, wytyka pewne sprzeczności i niekonsekwencje w postępowaniu. Daleko mu jednak do surowego sędziego ludzkości. Green przede wszystkim na nowo uczy nas dostrzegać drobne niuanse. Podczas lektury zachodziłam w głowę, jak - oceniając zjawiska tak osobliwe jak Zawody w Jedzeniu Sławnych Hot Dogów Nathana - można skłonić czytelnika do refleksji o sile słowa. "Do wszystkich próbujących się rozeznać, co zrobić z własnym życiem: ZWRACAJCIE UWAGĘ NA TO, NA CO ZWRACACIE UWAGĘ. To właściwie jedyna wskazówka, jakiej potrzebujecie" - powtarza za zmarłą przyjaciółką, Amy Krouse Rosenthal, a jej słowa rezonują w odbiorcach. A na co w y zwracacie uwagę? Jak postrzegacie poszczególne elementy rzeczywistości i co możesz z tym zrobić? Czytając "Antropocen", zaopatrzcie się w ołówek i plik znaczników. Zapewniam, że będą wam potrzebne i to już na etapie wstępu. Eseje Greena wypełniają sentencje, do których z pewnością zechcecie wrócić. Wystarczy chwila, aby świat stanął na głowie (ostatnie lata są tego idealnym przykładem). Gdy kolejne rzeczy tracą sens, a energia uchodzi z nas, niczym z dziurawego balonika, warto wrócić chociażby do rozważań Greena o brązowym liściu dębu: "Zdumienie i zachwyt nad doskonałością tamtego liścia przypomniały mi, że estetyczne piękno w dużej mierze zależy od tego, jak - i czy w ogóle - patrzymy na to, co mamy przed oczami. Od kwarka aż do supernowej - cudów nie brakuje. Brakuje czasem naszej uważności, zdolności i chęci dania z siebie tego, czego wymaga podziw". Wzmacniające przesłanie w obliczu nadchodzących wyzwań. Szczerze polecam!