Przestrzeń dzieł wiecznych. Eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej

Wreszcie znalazłem "miejsce", w którym mogłem poczuć się nieco bardziej jak w domu. To Polska Śródziemnomorska. "Przestrzeń dzieł wiecznych" to taka porządna dawka zdrowego, świeżego humanizmu. Przez te krótkie medytacje, jak o nich pisze sam Kubiak, można przez chwilę spotkać się z tym, co w europejskiej kulturze wielkie, cenne, życiodajne.
Zarazem czytając niektóre z esejów dostawałem gęsiej skórki. Problemy, które czasem budziły Kubiaka w środku nocy są równie aktualne dziś, po prawie trzydziestu latach. Scytyjskie barbarzyństwo niestety wciąż panoszy się w wielu umysłach..

Wreszcie znalazłem "miejsce", w którym mogłem poczuć się nieco bardziej jak w domu. To Polska Śródziemnomorska. "Przestrzeń dzieł wiecznych" to taka porządna dawka zdrowego, świeżego humanizmu. Przez te krótkie medytacje, jak o nich pisze sam Kubiak, można przez chwilę spotkać się z tym, co w europejskiej kulturze wielkie, cenne, życiodajne.
Zarazem czytając niektóre z...

Moim zdaniem najlepsza książka Pana Zygmunta. Taką, którą zawsze chce się mieć na stoliku nocnym, pod głową w nocy lub w podróży przyciskać do serca. Jeśli Czesław Miłosz głosił postulat lektur budujących, a Adam Zagajewski wyznawał potrzebę przebywania na wyżynach ducha, to tylko Kubiakowi udaje się to bez ceregieli i górnolotnych deklaracji. Po przeczytaniu tej książki, za każdym razem, pragnę się stawać odrobinę lepszym człowiekiem (patos?; a czemu nie?). No i ten szacunek dla wszelkich prawdziwych dokonań literackich, a choćby zwykłych religijnych tęsknot prostych ludzi. Wielka, głęboka literatura, a nie autoteliczne struktury i ponowoczesne grepsy dla intelektualistów przegladających się w lustrze napindrzonych teorii.

Moim zdaniem najlepsza książka Pana Zygmunta. Taką, którą zawsze chce się mieć na stoliku nocnym, pod głową w nocy lub w podróży przyciskać do serca. Jeśli Czesław Miłosz głosił postulat lektur budujących, a Adam Zagajewski wyznawał potrzebę przebywania na wyżynach ducha, to tylko Kubiakowi udaje się to bez ceregieli i górnolotnych deklaracji. Po przeczytaniu tej książki,...