Gdy przeczytałam tę książkę, byłam dzieckiem i pamiętam, że zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Najbardziej w pamięci zapadło mi wytatuowane na karku oko. Utkwiło we mnie jak zadra. 20 lat później sama zrobiłam sobie taki tatuaż. Kiedyś wrócę do tej książki.

Gdy przeczytałam tę książkę, byłam dzieckiem i pamiętam, że zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Najbardziej w pamięci zapadło mi wytatuowane na karku oko. Utkwiło we mnie jak zadra. 20 lat później sama zrobiłam sobie taki tatuaż. Kiedyś wrócę do tej książki.

Urocza i bolesna. Dla dzieci, ale odważna w opisywaniu naprawdę trudnych i delikatnych kwestii.

Urocza i bolesna. Dla dzieci, ale odważna w opisywaniu naprawdę trudnych i delikatnych kwestii.

Czytałam tą książkę jak miałam chyba 12- 13lat i pamiętam, że byłam zachwycona. Wrócę do niej kiedyś z ciekawości, ale myślę, że teraz będzie wydawała mi się trochę dziecinna :)

Czytałam tą książkę jak miałam chyba 12- 13lat i pamiętam, że byłam zachwycona. Wrócę do niej kiedyś z ciekawości, ale myślę, że teraz będzie wydawała mi się trochę dziecinna :)

Kiedy szukałem coś w bibliotece, natrafiłem na tę pozycję.Pozycję, która najpierw wydawała mi się dziecinna, a gdy przeczytałem co piszę z tyłu książki postanowiłem wypożyczyć.I się nie zawiodłem.Oto mamy Marigold,mamę w tatuażach.Na jej ciele jest pełno obrazków, co dodaje jej oryginalność.
Ale tatuaż,tatuażem a życie życiem.Ciągle imprezy,brak kontaktu z córkami sprawia,że trudno nazwać Marigold wzorową mamą.
Książka jest taka słodko-gorzka.Z jednej strony,któż by nie chciał,mieć takiej mamy na luzie.Z drugiej strony,też ciągły brak Marigold w domu sprawia,że nie jest to do końca normalna rodzina.
Ogólnie książkę dobrze się czyta.

Kiedy szukałem coś w bibliotece, natrafiłem na tę pozycję.Pozycję, która najpierw wydawała mi się dziecinna, a gdy przeczytałem co piszę z tyłu książki postanowiłem wypożyczyć.I się nie zawiodłem.Oto mamy Marigold,mamę w tatuażach.Na jej ciele jest pełno obrazków, co dodaje jej oryginalność.
Ale tatuaż,tatuażem a życie życiem.Ciągle imprezy,brak kontaktu z córkami...

ciekawa książka i momętowo wzruszająca.

ciekawa książka i momętowo wzruszająca.

Książka "Malowana mama" jest drugą w kolejności moją ulubioną książką Jacqueline Wilson. Opowiada o Delfinie. Delfina mieszka ze swoją starszą siostrą Stellą i zwariowaną mamą Marigold. Marigold uwielbia imprezować i robić sobie nowe tatuaże, jest bardzo ekscentryczna. Jednak dla Delfiny jest najlepszą mamą na całym świecie. Niestety Stella tak nie uważa, przeszkadza jej to, że Marigold często wraca pijana i jest zbyt lekkomyślna.Dlatego gdy tylko nadarza się okazja, aby Stella zamieszkała z ojcem, wyprowadza się. Delfina strasznie to przeżywa. Wyprowadzka Stelli to dopiero początek dziwnych zdarzeń. Książka jest pisana z perspektywy Delfiny, przez co lepiej rozumiemy jej zachowanie. Książka nie nadaje się dla osób poniżej 12 roku życia, gdyż jest dosyć poważna. Jest z pewnością pozycja konieczna dla każdego mola książkowego.

Książka "Malowana mama" jest drugą w kolejności moją ulubioną książką Jacqueline Wilson. Opowiada o Delfinie. Delfina mieszka ze swoją starszą siostrą Stellą i zwariowaną mamą Marigold. Marigold uwielbia imprezować i robić sobie nowe tatuaże, jest bardzo ekscentryczna. Jednak dla Delfiny jest najlepszą mamą na całym świecie. Niestety Stella tak nie uważa, przeszkadza jej...

SSSSSSUUUPPPPPPPPPEEEEEEERRRRRRRRRRRRRRR - nic dodać nic ująć

SSSSSSUUUPPPPPPPPPEEEEEEERRRRRRRRRRRRRRR - nic dodać nic ująć

Mało mam o tym do powiedzenia . Po prostu fajna i tyle ...

Mało mam o tym do powiedzenia . Po prostu fajna i tyle ...

Jak dotąd najlepsza z książek Jacqueline Wilson. W swoich książkach zmierza się z licznymi problemami; z rozwodem rodziców,strasznym obozem,wrednymi koleżankami...tutaj zmierzyła się z najgorszym problemem dzieci...z szaloną matką Marigold, jeszcze alkoholiczką. Pierwszymi stronami można się zdziwić owszem, owszem, ale późniejsze strony to obłęd. Jedenastoletnia Finka i tak sądzi że jej mama jest cudowna. Stella jest innego zdania. Marigold robi sobie tatuaże, szybko zmienia zdanie z tortem, a na koniec trafia na odział dla chorych psychicznie. Tatuaże na jej skórze zdobią kolejne rozdziały, z czego te które pozostają mocno w pamięci, to nietoperze i żaba. Wstrząsająca, realistyczna a zarazem wzruszająca.
Polecam, ale tylko tym, którzy nie miewają koszmarów sennych!

Jak dotąd najlepsza z książek Jacqueline Wilson. W swoich książkach zmierza się z licznymi problemami; z rozwodem rodziców,strasznym obozem,wrednymi koleżankami...tutaj zmierzyła się z najgorszym problemem dzieci...z szaloną matką Marigold, jeszcze alkoholiczką. Pierwszymi stronami można się zdziwić owszem, owszem, ale późniejsze strony to obłęd. Jedenastoletnia Finka i tak...

Książkę dostałam kilka lat temu na urodziny. Czytając ją czytałam o kobiecie - matce, która kocha swoje tatuaże bardziej niż swoje córki, które robią wszystko aby zwrócić jej uwagę. Czytałam o kobiecie nie dotrzymującej obietnic. Przeczytałam, polubiłam i polecam.

Książkę dostałam kilka lat temu na urodziny. Czytając ją czytałam o kobiecie - matce, która kocha swoje tatuaże bardziej niż swoje córki, które robią wszystko aby zwrócić jej uwagę. Czytałam o kobiecie nie dotrzymującej obietnic. Przeczytałam, polubiłam i polecam.