Tom zaczyna się , gdy w szkolę trwają przygotowania do festiwalu muzycznego i Amelie zleca Ronove by to nadzorował i wtedy też wychodzi na jaw , że Ronove kiedyś wygrał taki festiwal i przy okazji bohaterka jest ciekawa co zaprezentuję Iruma i Ronove chodzi po szkolę i patrzy na przygotowania , a gdy wchodzi do klasy Irumy wychodzi na to , że Ci nie mają pomysł co zaprezentować. I nagle Keroli proponuję by wykonali taniec piekieł , ale dodaję , że to bardzo trudne i rzadko komu się udaję i klasa od razu jest podekscytowana i zaczynają ćwiczyć , a Keroli nimi rządzi i sugeruję , że najlepiej będzie jeśli Iruma zagra na fortepianie , gdy Soi będzie grał na trąbce i Iruma zaczyna ćwiczyć , a Jego nauczycielem zostaję Calego , który jest bardzo surowy dla Irumy , bo ten jest fatalny. I w tej samej chwili Clara i Azu ćwiczą razem taniec , ale nie potrafią się dogadać. Jednak w pewnej chwili Clara zauważa , że gdyby nie Iruma nigdy by się nie spotkali i Azu się z Nią zgadza i postanawiają dać z siebie wszystko dla Irumy. I mija trochę czasu i do reszty klasy wraca Iruma i Soi i wszyscy są w szoku widząc jak Iruma elegancko wygląda , a ten nagle klęka przez Elizabettą i wręcza Jej miłosny list , a Clara jest w szoku. Tak samo Lied i nazywa Irumę zdrajcą:D Jednak wychodzi na jaw , że ta sprawa z listem ma związek z ćwiczeniem , ponieważ Calego mówił mu , że muzykę trzeba poczuć jakby tworzyło się Ją dla ukochanej i Elziabetta przyjmuję list , a następnie zaczyna tańczyć do muzyki Irumy i Soi i reszta do Niej dołącza i widać , że są świetni. Następnie widzimy Soi , który przemierza szkołę i widać , że jest szczęśliwy , ale nagle słyszy , że jest wzywany do pokoju nauczycielskiego i na miejscu okazuję się , że dzwoni Jego ojciec i po rozmowie z Nim uczeń prosi Calego by coś mu dał i ten wręcza mu rezygnację ze szkoły i następnie przechodzimy do Calego , który mówi klasie , że ojciec Soi jest wkurzony , że szkoła pozwoliła Jego synowi wystąpić na festiwalu , bo przez to musi się pokazać i mimo , że Calego stanął w obronie Soi ten po rozmowie z ojcem postanowił odejść ze szkoły. Jednak jak się okazuję tak naprawdę zniknął i nikt nie wie , gdzie się podział , ale do Irumy szybko dociera , że Soi jest w miejscu w którym czuł się szczęśliwy czyli w tej klasie i nagle wstaję i krzyczy do Soi , że chcę zagrać razem z Nim i będą ćwiczyć aż będą najlepsi i po chwili dołączają do Niego inni i także krzyczą do Soi i na koniec widzimy napis na tablicy „Festiwal muzyczny już jutro” I mamy zakończenie kolejnego tomu. Historia jest nadal super. Ja po prostu uwielbiam tych bohaterów:) Świetne były ich treningi do festiwalu. Zwłaszcza nauka Calego i współpraca Clary i Azu. Rozwalił mnie również wątek miłosnego listu i reakcja Lieda i Clary:D Szkoda , że nie było Opery i dyrektora. No , ale cóż. Choć na koniec wkurzył mnie ojciec Soi. Mam nadzieję , że bohater jednak się pojawi i wystąpi z resztą klasy. No i intryguję ten końcowy napis. Czyżby festiwal muzyczny minął tak szybko? Z jednej strony dobrze , bo nie będą aż tak przeciągać jak Święta Zbiorów , ale z drugiej strony na razie pokazali tylko przygotowania , a sam festiwal może trwać znów 4-5 tomów. Nie mogę się już doczekać 19 tomu

Tom zaczyna się , gdy w szkolę trwają przygotowania do festiwalu muzycznego i Amelie zleca Ronove by to nadzorował i wtedy też wychodzi na jaw , że Ronove kiedyś wygrał taki festiwal i przy okazji bohaterka jest ciekawa co zaprezentuję Iruma i Ronove chodzi po szkolę i patrzy na przygotowania , a gdy wchodzi do klasy Irumy wychodzi na to , że Ci nie mają pomysł co...

Co jak co, ale muzyka i demony? Za dużo tu tańców i hulańców.

Co jak co, ale muzyka i demony? Za dużo tu tańców i hulańców.