Nie wiem, czy do tej pory miałam już okazję sięgnąć po powieść epizodyczną, więc trudno mi ocenić czy nie przypasowała mi forma przekazu, czy sama historia. Niestety, bo oczekiwania miałam duże, między mną a tym tytułem nie zagrało. Czytając ją, miałam wrażenie, że jest zlepkiem losowych wydarzeń, ciężko było mi znaleźć między tymi historiami wspólny mianownik, prócz tytułowego lasu, natury i faktu, że traktuje w głównej mierze o seksualności i relacjach między ludzkich. Może to nie był odpowiedni czas albo skupienie nie „te”. Oceńcie sami.

Nie wiem, czy do tej pory miałam już okazję sięgnąć po powieść epizodyczną, więc trudno mi ocenić czy nie przypasowała mi forma przekazu, czy sama historia. Niestety, bo oczekiwania miałam duże, między mną a tym tytułem nie zagrało. Czytając ją, miałam wrażenie, że jest zlepkiem losowych wydarzeń, ciężko było mi znaleźć między tymi historiami wspólny mianownik, prócz...

Kurcze, nie wiem co tu się wydarzyło. Ta książka miała wiele aspektów, dzięki którym powinna stać się jednym z moich ulubieńców. A kompletnie nie mogłam się wgryźć w tę opowieść.

Uwielbiam, gdy autorzy umieszczają swoje postaci na pajęczej sieci i okazuje się, że większość z nich coś łączy i pisarz może swobodnie przeskakiwać od jednego do drugiego. Liczyłam, że to będzie największy atut. A okazało się, że właśnie to chyba najbardziej wybijało mnie z rytmu.

Może ostatecznie pojawiło się za dużo tych postaci? Może tutaj tkwił problem?

Nie mam pojęcia, ale to druga moja niemiecka Pauza i to zdecydowanie ta słabsza...

Kurcze, nie wiem co tu się wydarzyło. Ta książka miała wiele aspektów, dzięki którym powinna stać się jednym z moich ulubieńców. A kompletnie nie mogłam się wgryźć w tę opowieść.

Uwielbiam, gdy autorzy umieszczają swoje postaci na pajęczej sieci i okazuje się, że większość z nich coś łączy i pisarz może swobodnie przeskakiwać od jednego do drugiego. Liczyłam, że to będzie...

Słabiutko. Sprawia wrażenie losowych rozdziałów wyrwanych z różnych książek. Historie o niczym.

Słabiutko. Sprawia wrażenie losowych rozdziałów wyrwanych z różnych książek. Historie o niczym.

USA, Szwecja, Niemcy, Finlandia - różne miejsca, ale czas podobny i podobne problemy. Bo nie chodzi tu o jakieś wydarzenia, o rozwój fabuły, ale o relacje między ludźmi, głównie kobietami. To książka o tożsamości seksualnej, o rozpoznawaniu własnych pragnień, o uwarunkowaniach w związkach, o dojmującym poczuciu osamotnienia, o szukaniu swojego miejsca i wreszcie o pożądaniu, zazdrości, strachu. A w tle świat natury, echa zmian klimatycznych, zanieczyszczenia środowiska, najnowszej historii Niemiec (tylko śladowe wzmianki - autorka jest Niemką). To ciekawie skonstruowana powieść epizodyczna, której bohaterki przeplatają się w różnych konfiguracjach, momentach. Nie dla każdego to proza.

USA, Szwecja, Niemcy, Finlandia - różne miejsca, ale czas podobny i podobne problemy. Bo nie chodzi tu o jakieś wydarzenia, o rozwój fabuły, ale o relacje między ludźmi, głównie kobietami. To książka o tożsamości seksualnej, o rozpoznawaniu własnych pragnień, o uwarunkowaniach w związkach, o dojmującym poczuciu osamotnienia, o szukaniu swojego miejsca i wreszcie o...

„W lasach ludzkiego serca” Antje Rávik Strubel to powieść epizodyczna, w której bohaterowie przeplatają się między rozdziałami. Czyta się ją jak opowiadania, które się ze sobą łączą. Towarzyszymy bohaterom w podróży po świecie - Niemcy, Szwecja, Finlandia, Stany Zjednoczone. Obserwujemy skomplikowane relacje międzyludzkie.

Ważną rolę odgrywa natura, która jest tłem do wydarzeń dziejących się w życiu bohaterów. Lasy, jeziora, pustynie. Jest bardzo różnorodnie i zaciekawieniem śledziłam kolejne losy bohaterów. To historie pełne napięcia, pożądania, poszukiwania własnej tożsamości seksualnej i płciowej. Relacje międzyludzkie są skomplikowane i nieoczywiste. Bohaterowie się zmieniają, przekraczają własne granice, poszukują i odnajdują się na nowo.

Bardzo podobało odkrywanie połączeń między bohaterami, obserwowanie jak się zmieniają i jak się zachowują w obecności innych osób. Bohaterowie przeplatają się między poszczególnymi epizodami, odgrywają różne role, zachowują się inaczej w zależności od tego, z kim akurat moją do czynienia.

Polecam sięgnąć po tę książkę w dobrym momencie i czytać ją na spokojnie, ponieważ lektura wymaga skupienia. Przez swoją formę jest nieco chaotyczna i poplątana, ale podobno taki był zamysł autorki. Dla mnie w żadnym razie nie jest to wada, a podczas czytania notowałam najważniejsze fakty i bohaterów, tak żeby się nie pogubić w połączeniach między bohaterami.

„W lasach ludzkiego serca” to książka, w której to nie fabuła jest najważniejsza, a relacje międzyludzkie i natura. Do mnie trafiła. Polecam!

„W lasach ludzkiego serca” Antje Rávik Strubel to powieść epizodyczna, w której bohaterowie przeplatają się między rozdziałami. Czyta się ją jak opowiadania, które się ze sobą łączą. Towarzyszymy bohaterom w podróży po świecie - Niemcy, Szwecja, Finlandia, Stany Zjednoczone. Obserwujemy skomplikowane relacje międzyludzkie.

Ważną rolę odgrywa natura, która jest tłem do...

Nie wiem. Naprawdę. Ciężka pozycja do ocenienia. Nierówno napisana, skomplikowana i trudna momentami do zrozumienia dla takiego czytelnika jak ja proza. Ja się gubiłam i momentami męczyłam.

Nie wiem. Naprawdę. Ciężka pozycja do ocenienia. Nierówno napisana, skomplikowana i trudna momentami do zrozumienia dla takiego czytelnika jak ja proza. Ja się gubiłam i momentami męczyłam.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

DNF

DNF