Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„W lasach ludzkiego serca” Antje Rávik Strubel to powieść epizodyczna, w której bohaterowie przeplatają się między rozdziałami. Czyta się ją jak opowiadania, które się ze sobą łączą. Towarzyszymy bohaterom w podróży po świecie - Niemcy, Szwecja, Finlandia, Stany Zjednoczone. Obserwujemy skomplikowane relacje międzyludzkie. Ważną rolę odgrywa natura, która jest tłem do wydarzeń dziejących się w życiu bohaterów. Lasy, jeziora, pustynie. Jest bardzo różnorodnie i zaciekawieniem śledziłam kolejne losy bohaterów. To historie pełne napięcia, pożądania, poszukiwania własnej tożsamości seksualnej i płciowej. Relacje międzyludzkie są skomplikowane i nieoczywiste. Bohaterowie się zmieniają, przekraczają własne granice, poszukują i odnajdują się na nowo. Bardzo podobało odkrywanie połączeń między bohaterami, obserwowanie jak się zmieniają i jak się zachowują w obecności innych osób. Bohaterowie przeplatają się między poszczególnymi epizodami, odgrywają różne role, zachowują się inaczej w zależności od tego, z kim akurat moją do czynienia. Polecam sięgnąć po tę książkę w dobrym momencie i czytać ją na spokojnie, ponieważ lektura wymaga skupienia. Przez swoją formę jest nieco chaotyczna i poplątana, ale podobno taki był zamysł autorki. Dla mnie w żadnym razie nie jest to wada, a podczas czytania notowałam najważniejsze fakty i bohaterów, tak żeby się nie pogubić w połączeniach między bohaterami. „W lasach ludzkiego serca” to książka, w której to nie fabuła jest najważniejsza, a relacje międzyludzkie i natura. Do mnie trafiła. Polecam!