Przeczytałam 2 tomy.

Pierwszy jest naprawdę średni i niezbyt ciekawy, ale w drugim tomie na serio się już rozwija wątek i dochodzi nowa, fajna postać.
Jest ciekawiej.
Lepiej nie zatrzymywać się na pierwszym tomie tylko czytać kolejny.

Przeczytałam 2 tomy.

Pierwszy jest naprawdę średni i niezbyt ciekawy, ale w drugim tomie na serio się już rozwija wątek i dochodzi nowa, fajna postać.
Jest ciekawiej.
Lepiej nie zatrzymywać się na pierwszym tomie tylko czytać kolejny.

Bardzo lekka i przyjemna komedyjka do milego spedzania czasu.
Z przyjemnoscia siegne po kolejna czesc.

Bardzo lekka i przyjemna komedyjka do milego spedzania czasu.
Z przyjemnoscia siegne po kolejna czesc.

Kolejny szkolny romansik? A no nie do końca.

Nie ma tu zwyczajowej słodyczy czy nostalgii. Jest za to powoli odsłaniająca się przemoc, jest szybka ewolucja głównej bohaterki, która ma w sobie coś co sprawia, że chce się ją lubić, jest bezpośredniość, temat wykluczenia z powodu "inności" ale nie rzewne roztkliwianie się nad swym paskudnym losem tylko mocna życiówka. Dodać do tego Yakuze, kompletnie popaprany i dziwaczny charakter głównego bohatera, napięcie i jakieś wiszące nad wszystkim tajemnice. Zmieszać to z odrobiną absurdu - i mamy przepis na intrygująca historię, której chce się więcej.

Z początku, trochę nie mogłam przywyknąć do twarde, ostrej kreski, tak innej od miękkości do której przywykłam w mangach, jednak ma ona swój urok i po prawdzie idealnie pasuje do historii i postaci.

Ja czekam na więcej.

Kolejny szkolny romansik? A no nie do końca.

Nie ma tu zwyczajowej słodyczy czy nostalgii. Jest za to powoli odsłaniająca się przemoc, jest szybka ewolucja głównej bohaterki, która ma w sobie coś co sprawia, że chce się ją lubić, jest bezpośredniość, temat wykluczenia z powodu "inności" ale nie rzewne roztkliwianie się nad swym paskudnym losem tylko mocna życiówka. Dodać...

Yoshino i Kirishima zostali zeswatani przez swoich dziadków. Jeżeli jednak ktoś myśli, że to będzie urocza historyjka w stylu zaaranżowanego małżeństwa, które przeradza się w prawdziwą miłość, to jest w wielkim błędzie... Nastolatkowie należą do rodzin yakuzy, czyli czytelnik będzie świadkiem brutalnych scen. Główni bohaterowie się nienawidzą tylko czekać, aż rzucą się na siebie z nożami... Kirishima masochista, który potrafi przybierać wiele masek...
Po pierwszym tomie mogę stwierdzić, że seria zapowiada się ciekawie. Kreska w mandze jest specyficzna, ostra, wyrazista - nie każdemu może pasować.

Yoshino i Kirishima zostali zeswatani przez swoich dziadków. Jeżeli jednak ktoś myśli, że to będzie urocza historyjka w stylu zaaranżowanego małżeństwa, które przeradza się w prawdziwą miłość, to jest w wielkim błędzie... Nastolatkowie należą do rodzin yakuzy, czyli czytelnik będzie świadkiem brutalnych scen. Główni bohaterowie się nienawidzą tylko czekać, aż rzucą się na...

Sięgając po tę pozycję nie bardzo wiedziałam czego mam się spodziewać. Nie jest to typowa historyjka o nastoletniej miłości i szkolnym życiu. Mamy tutaj dwie rodziny yakuzy których głowy postanowiły "połączyć" się poprzez zeswatanie swoich wnucząt. Bardzo ciekawie się zapowiada i muszę przyznać że czekam na drugi tom z niecierpliwością.

Sięgając po tę pozycję nie bardzo wiedziałam czego mam się spodziewać. Nie jest to typowa historyjka o nastoletniej miłości i szkolnym życiu. Mamy tutaj dwie rodziny yakuzy których głowy postanowiły "połączyć" się poprzez zeswatanie swoich wnucząt. Bardzo ciekawie się zapowiada i muszę przyznać że czekam na drugi tom z niecierpliwością.

Daję dychę za świetną rozrywkę w czasie lektury, humor, ostrą i wyrazistą kreskę, zróżnicowanych bohaterów, porąbanego Kirishimę i energicznego dziadka Renji, to mój crush.

Daję dychę za świetną rozrywkę w czasie lektury, humor, ostrą i wyrazistą kreskę, zróżnicowanych bohaterów, porąbanego Kirishimę i energicznego dziadka Renji, to mój crush.

Specyficzna kreska i dość ciekawa fabula glownie opierana na relacji glównej pary, ktorzy tak naprawde zostali zeswatani z doskoku ;D Moim zdaniem ta manga jest troche lepsza niz Klatwa Haru bo tam calosc zamknela sie tylko w 2 tomach, wiec czuc pewien niedosyt, a tu szykuje sie dluzsza historia. Mamy klimacik zarowno grozy jak i troszke humoru plus ciekawe charakterki postaci. Kirishima jest zbyt bezposredni, a zarazem gdy lepiej go poznajemy latwo dojsc do wniosku, ze to masochista i psychopata. Yoshino nie bedzie miala z nim lekko, czeka ja zycie w ciaglym niebezpieczenstwie. Mimo to postanowila wziac sprawy w swoje rece i sie nie poddawac, ciekawe co z tego wyniknie ^...^

Specyficzna kreska i dość ciekawa fabula glownie opierana na relacji glównej pary, ktorzy tak naprawde zostali zeswatani z doskoku ;D Moim zdaniem ta manga jest troche lepsza niz Klatwa Haru bo tam calosc zamknela sie tylko w 2 tomach, wiec czuc pewien niedosyt, a tu szykuje sie dluzsza historia. Mamy klimacik zarowno grozy jak i troszke humoru plus ciekawe charakterki...

Czytałam już "Klatwę Haru" od tej autorki a teraz zabrałam się za "Niech śmierć nas rozdzieli". Komiks przyciągnął mnie opisem oraz ładną okładką. Klimat jest zupełnie inny niż w pierwszej mandze autorki. Jest bardziej nastawiony na humor i nutkę grozy. Osobiście po tym pierwszym tomiku spodziewałam się czegoś więcej, bo tutaj jest tylko taki wstęp do czegoś większego. Nie było to złe ale mamy więcej pytań niż odpowiedzi. Najciekawszą sprawą jest relacja między głównymi bohaterami czyli Yoshino i Kirishimą. Nie lubią siebie i ciężko im się dogadać, jednak po pewnym "urokliwym" wyznaniu Kirishimy dziewczyna postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Jak to się rozwinie i do czego dojdzie? Zobaczymy w następnym tomie.
Kreska jest specyficzna ale mam wrażenie że jest ulepszona niż w poprzedniej mandze. Charakterystyczny styl został zachowany, co nie każdemu może przypaść do gustu. Mi się on jednak podoba właśnie ze względu na tę charakterystykę. Ogólnie podobało mi się i bardzo szybko ją przeczytałam bo za jednym zamachem, co przy mangach nie za często mi się zdarza.

Czytałam już "Klatwę Haru" od tej autorki a teraz zabrałam się za "Niech śmierć nas rozdzieli". Komiks przyciągnął mnie opisem oraz ładną okładką. Klimat jest zupełnie inny niż w pierwszej mandze autorki. Jest bardziej nastawiony na humor i nutkę grozy. Osobiście po tym pierwszym tomiku spodziewałam się czegoś więcej, bo tutaj jest tylko taki wstęp do czegoś większego. Nie...

Moje drugie zetknięcie z dziełem autorstwa Asuki Konishi.
W porównaniu z "Klątwą Haru", klimat mangi jest zdecydowanie odmienny.

Gangsterzy, próba aranżacji związku z nieznajomym i zbyt spoufalającym się człowiekiem, który pod fasadą uprzejmości skrywa mroczną i obrzydliwą naturę z masochistycznymi zapędami.

Jedyne co mogłem robić, to współczuć bohaterce tak pokręconego i pełnego niebezpieczeństw życia.

Moje drugie zetknięcie z dziełem autorstwa Asuki Konishi.
W porównaniu z "Klątwą Haru", klimat mangi jest zdecydowanie odmienny.

Gangsterzy, próba aranżacji związku z nieznajomym i zbyt spoufalającym się człowiekiem, który pod fasadą uprzejmości skrywa mroczną i obrzydliwą naturę z masochistycznymi zapędami.

Jedyne co mogłem robić, to współczuć bohaterce tak pokręconego...