Kolejny świetny tom pełen humoru. Lepiej poznajemy znanych nam już bohaterów i zasady jakie panują w ich szkole a także nowych przyjaciół, wrogów i spiski. Mash jak zawsze szczery do bólu, uwielbiam jego postać :)

Kolejny świetny tom pełen humoru. Lepiej poznajemy znanych nam już bohaterów i zasady jakie panują w ich szkole a także nowych przyjaciół, wrogów i spiski. Mash jak zawsze szczery do bólu, uwielbiam jego postać :)

Tak głupie, że aż dobre. Jesteś geniuszem, magia to dla ciebie życie, twoje ja, wiesz, że masz talent we krwii, a później przychodzi jakiś podgrzybek używający rzekomej magi ,,tricepsów" i gasi się jak niedopałek papierosa. Tym sposobem pan niebieskowłosy dostaje lekcje życia, nie wkurwaj miłośnika ptysiów! Czyli przechodząc na ludzki Mash uratował swoich przyjaciół i zyskał nowego, który nie potrafił wyjść z podziwu na zdolnościami młodego kolegi, ale nie daleko, że kozacko zdążył złapać butelkę lecąc w dół kanionu w ułamku sekundy i wrócić, pff takie coś może każdy głupi przecież, o nie! Jest pod wrażeniem, umiejętności w dziedzinie eliksirów! Ten zdumiewający młodzieniec, nawet robiąc krok po kroku z patrzeniem na ręce, potrafi zrobić doskonałe ... Ptysie. Nie wiadomo jak z bulgoczącego w garnku eliksiru z mandragory postały pikne złociste ptysie. Jak to nie jest magia, to ja nie wiem co. Oprócz tego, a jakże pojawia się nowa postać, która ubzdurała sobie, że będzie main characterem (wakat zajęty, prosimy o udanie się do wyjścia),efekt? Bardzo proszę, zaczyna się lekcja, wyjaśniamy zasady, pojawia się debil, ALE tym razem z drugiej klasy, który pretenduje do tyłu psychopaty serii (wakat również zajęty ),i wiele nie trzeba było, aby się spotkali i rozpoczęła się walka. Mash ostoja spokoju ma wszystko w rzyci, a pseudo main gra rolę worka do bicia. Przeżył 10 ciosów dla pewnej hieny (bo oczywiście musi chodzić o babę i obronę jej cnót niewieścich),a później położył uszy, kiedy pan grzybek wkroczył do akcji oczywiści z jedynego słusznego powodu, w trakcie walki ucierpiał ptyś, a jak wiadomo ta zniewaga krwii wymaga. Z delikatnością godną tsunami, wyjaśniono mu różnice sił i nawet ogromny skropion nie był wstanie odwrócić uwagi Masha. Zakończenie? Wbicie w glebę drugoklasisty, zdobycie kilku srebrnych odłamków i ukończenie pierwszej złotej monety. A także takie tam zwrócenie uwagi sekty z innego domu, nie ma czym się przejmować można się rozejść do domu.

Tak głupie, że aż dobre. Jesteś geniuszem, magia to dla ciebie życie, twoje ja, wiesz, że masz talent we krwii, a później przychodzi jakiś podgrzybek używający rzekomej magi ,,tricepsów" i gasi się jak niedopałek papierosa. Tym sposobem pan niebieskowłosy dostaje lekcje życia, nie wkurwaj miłośnika ptysiów! Czyli przechodząc na ludzki Mash uratował swoich przyjaciół i...

Kolejny tom pełen magii i irracjonalnego humoru.

Kolejny tom pełen magii i irracjonalnego humoru.